ငြိမ်းချမ်းစေရာ ဓမ္မကထာ (၁) - တန်ဖိုးရှိသောအခိုက်အတံ့များ -

ငြိမ်းချမ်းစေရာ ဓမ္မကထာ (၁)

………………………………………………………….

- တန်ဖိုးရှိသောအခိုက်အတံ့များ -

အမှန်တရားဆိုတာ ဘာလဲ။ အမှန်တရားဆိုတာ သဘာဝတရားပဲ။ သဘာဝတရားဆိုတာ ဘာလဲ။ သဘာဝတရားဆိုတာ လောကမှာ ဖြစ်နေပျက်နေတဲ့အရာမှန်သမ ျှကို ခေါ်တာပဲ။ သဘောတရားတွေအပေါ်မှာ ထင်ယောင်မှားနေတာဟာ အမှန်တရားအပေါ် ထင်ယောင်မှားနေတာပဲ။ အမှန်တရားအပေါ် ထင်ယောင်မှားနေတာဟာ လောကအရှုပ်ထဲမှာ လမ်းပျောက်နေတာပါ။ ထင်ယောင်မှားမှုတွေနဲ့လမ်းမပျောက်ဖို့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာကို ဘုရားက ဟောခဲ့တယ်။ ဒီသုံးခုက တစ်ခုနဲ့တစ်ခု ဆက်စပ်နေတယ်။

သီလဆိုတာ အပြုမှား၊ အပြောမှားတွေကို စွန့်လွှတ်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အပြုမှား၊ အပြောမှားတွေနဲ့ ကျင်လည်နေတဲ့သူဟာ သူ့ဘဝက ပူလောင်နေပါတယ်။ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာ အပြုမှား၊ အပြောမှားတွေကို စွန့်လိုက်တာနဲ့ သူ့ဘဝက အေးသွားပါတယ်။ တည်ငြိမ်သွားပါတယ်။ အပြုမှား, အပြောမှားတွေကို သတိထားရင်း၊ စွန့်လွှတ်လာရင်းကနေ တည်ငြိမ်အေးဆေးတဲ့ စိတ်ဓာတ်အခြေအနေကို ရောက်သွားပါတယ်။ တည်ငြိမ်အေးချမ်းတဲ့စိတ်က ကြည်လင်တယ်၊ ဖြူစင်တယ်၊ အေးချမ်းတယ်။ ကြည်လင်ဖြူစင်တဲ့စိတ်က အမှန်တရားကို မြင်နိုင်စွမ်းတဲ့ပညာကို ဖြစ်ပေါ်လာစေတာပဲ။ ဥပမာပြောရရင် ကြည်လင်နေတဲ့ရေကန်ထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင် ကိုယ့်မျက်နှာကို မှန်တစ်ချပ်မှာကြည့်သလို မြင်ရမှာပါ။ အောက်ခြေမှာ ဒိုက်တွေ၊ မှော်တွေ၊ ကျောက်စရစ်ခဲလေးတွေကိုလည်း မြင်ရမှာပဲ။ ကန်ဘေးက တဲလေးကိုလည်း မြင်နေရမှာပဲ။ တဲလေးအပေါ်မှာ နားနေတဲ့ ငှက်ငယ်လေးကိုတောင် မြင်နိုင်ပါတယ်။ ဒါက သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာရဲ့ အချင်းချင်း အပြန်အလှန် အမှီသဟဲပြုနေပုံပါ။ 

အမှန်တရားကို နားလည်ရေးမှာ စာအုပ်တွေက နည်းလမ်းပေါင်းစုံ ဖော်ပြနေတာပဲ။ သီလ, သမာဓိ, ပညာ ကျင့်စဉ်သုံးရပ်၊ သမထ, ဝိပဿနာကျင့်စဉ်၊ ဝိသုဒ္ဓိခုနှစ်ပါး … ဘယ်လိုပဲဖော်ပြဖော်ပြ အဆက်အစပ်ရှိရှိ တည်နေတဲ့ကျင့်စဉ်တစ်ခုပါပဲ။ ဥပမာ သရက်သီးတစ်လုံးဆိုပါတော့။ သရက်သီးအသေးလေးလည်း သရက်သီးပဲ။ တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာတဲ့သရက်သီးလည်း သရက်သီးပဲ။ မှည့်နေတဲ့သရက်သီးလည်း သရက်သီးပဲ။ ဒါက သရက်သီးတစ်လုံးတည်းမှာ ပြောင်းလဲဖြစ်တည်နေတဲ့ဖြစ်စဉ်တစ်ခုပါပဲ။ ကျင့်စဉ်တွေအပေါ်မှာ ဒီဥပမာပေးနိုင်သလို သဘာဝအမှန်တရားအပေါ်အမြင်မှာလည်း ဒီသဘောပါပဲ။

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်မှာ ဖြစ်ပျက်ကြုံတွေ့နေရတဲ့အရာတွေဟာလည်း သရက်သီးလေးတစ်လုံး ပြောင်းလဲနေသလိုပါပဲ။ တစ်လောကလုံးမှာဖြစ်ပျက်သမ ျှတွေဟာလည်း ဒီသဘောမ ျှပါပဲ။ ကိုယ်တွေးနေတာတွေ, သူများတွေးနေတာတွေ၊ ကိုယ်လုပ်နေတာတွေ, သူများ လုပ်နေတာတွေအားလုံးဟာ မမြဲဘူး၊ ပြောင်းလဲနေတယ်၊ ဆုပ်ကိုင်ထားလို့ မရဘူး။ မြဲတယ်, မပြောင်းလဲဘူးဆိုပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တာနဲ့ မငြိမ်းချမ်းမှုနဲ့ဒုက္ခနွံထဲ ဆင်းရတော့တာပဲ။ 

ကိုယ်လုပ်တာတွေ, သူလုပ်တာတွေ၊ ကိုယ်ပြောတာတွေ, သူပြောတာတွေအားလုံးအပေါ်မှာ တွယ်တာတဲ့စိတ်ကို စွန့်လွှတ်ပစ်လိုက်တဲ့ အခိုက်အတံ့တိုင်းဟာ ဘဝမှာ တန်ဖိုးအရှိဆုံးအခိုက်အတံ့တွေပါပဲ။ ဒီလိုအခိုက်အတံ့တွေ ဘဝမှာ များများစားစား ရှိလာရင်တော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပေါ့။

အရှင်ကုသလသာမိ

၂၄ ဇွန် ၂ဝ၁၈

ၿငိမ္းခ်မ္းေစရာ ဓမၼကထာ (၁)

………………………………………………………….

- တန္ဖိုးရွိေသာအခိုက္အတံ့မ်ား -

အမွန္တရားဆိုတာ ဘာလဲ။ အမွန္တရားဆိုတာ သဘာဝတရားပဲ။ သဘာဝတရားဆိုတာ ဘာလဲ။ သဘာဝတရားဆိုတာ ေလာကမွာ ျဖစ္ေနပ်က္ေနတဲ့အရာမွန္သမ ွ်ကို ေခၚတာပဲ။ သေဘာတရားေတြအေပၚမွာ ထင္ေယာင္မွားေနတာဟာ အမွန္တရားအေပၚ ထင္ေယာင္မွားေနတာပဲ။ အမွန္တရားအေပၚ ထင္ေယာင္မွားေနတာဟာ ေလာကအရႈပ္ထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ေနတာပါ။ ထင္ေယာင္မွားမႈေတြနဲ႔လမ္းမေပ်ာက္ဖို႔ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာကို ဘုရားက ေဟာခဲ့တယ္။ ဒီသံုးခုက တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ဆက္စပ္ေနတယ္။

သီလဆိုတာ အျပဳမွား၊ အေျပာမွားေတြကို စြန္႔လႊတ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျပဳမွား၊ အေျပာမွားေတြနဲ႔ က်င္လည္ေနတဲ့သူဟာ သူ႔ဘဝက ပူေလာင္ေနပါတယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာ အျပဳမွား၊ အေျပာမွားေတြကို စြန္႔လိုက္တာနဲ႔ သူ႔ဘဝက ေအးသြားပါတယ္။ တည္ၿငိမ္သြားပါတယ္။ အျပဳမွား, အေျပာမွားေတြကို သတိထားရင္း၊ စြန္႔လႊတ္လာရင္းကေန တည္ၿငိမ္ေအးေဆးတဲ့ စိတ္ဓာတ္အေျခအေနကို ေရာက္သြားပါတယ္။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့စိတ္က ၾကည္လင္တယ္၊ ျဖဴစင္တယ္၊ ေအးခ်မ္းတယ္။ ၾကည္လင္ျဖဴစင္တဲ့စိတ္က အမွန္တရားကို ျမင္ႏိုင္စြမ္းတဲ့ပညာကို ျဖစ္ေပၚလာေစတာပဲ။ ဥပမာေျပာရရင္ ၾကည္လင္ေနတဲ့ေရကန္ထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို မွန္တစ္ခ်ပ္မွာၾကည့္သလို ျမင္ရမွာပါ။ ေအာက္ေျခမွာ ဒိုက္ေတြ၊ ေမွာ္ေတြ၊ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြကိုလည္း ျမင္ရမွာပဲ။ ကန္ေဘးက တဲေလးကိုလည္း ျမင္ေနရမွာပဲ။ တဲေလးအေပၚမွာ နားေနတဲ့ ငွက္ငယ္ေလးကိုေတာင္ ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါက သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာရဲ႕ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ အမွီသဟဲျပဳေနပံုပါ။

အမွန္တရားကို နားလည္ေရးမွာ စာအုပ္ေတြက နည္းလမ္းေပါင္းစံု ေဖာ္ျပေနတာပဲ။ သီလ, သမာဓိ, ပညာ က်င့္စဥ္သံုးရပ္၊ သမထ, ဝိပႆနာက်င့္စဥ္၊ ဝိသုဒၶိခုႏွစ္ပါး … ဘယ္လိုပဲေဖာ္ျပေဖာ္ျပ အဆက္အစပ္ရွိရွိ တည္ေနတဲ့က်င့္စဥ္တစ္ခုပါပဲ။ ဥပမာ သရက္သီးတစ္လံုးဆိုပါေတာ့။ သရက္သီးအေသးေလးလည္း သရက္သီးပဲ။ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတဲ့သရက္သီးလည္း သရက္သီးပဲ။ မွည့္ေနတဲ့သရက္သီးလည္း သရက္သီးပဲ။ ဒါက သရက္သီးတစ္လံုးတည္းမွာ ေျပာင္းလဲျဖစ္တည္ေနတဲ့ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါပဲ။ က်င့္စဥ္ေတြအေပၚမွာ ဒီဥပမာေပးႏိုင္သလို သဘာဝအမွန္တရားအေပၚအျမင္မွာလည္း ဒီသေဘာပါပဲ။

ကိုယ္ကိုယ္တိုင္မွာ ျဖစ္ပ်က္ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့အရာေတြဟာလည္း သရက္သီးေလးတစ္လံုး ေျပာင္းလဲေနသလိုပါပဲ။ တစ္ေလာကလံုးမွာျဖစ္ပ်က္သမ ွ်ေတြဟာလည္း ဒီသေဘာမ ွ်ပါပဲ။ ကိုယ္ေတြးေနတာေတြ, သူမ်ားေတြးေနတာေတြ၊ ကိုယ္လုပ္ေနတာေတြ, သူမ်ား လုပ္ေနတာေတြအားလံုးဟာ မၿမဲဘူး၊ ေျပာင္းလဲေနတယ္၊ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မရဘူး။ ၿမဲတယ္, မေျပာင္းလဲဘူးဆိုၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္တာနဲ႔ မၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ဒုကၡႏြံထဲ ဆင္းရေတာ့တာပဲ။

ကိုယ္လုပ္တာေတြ, သူလုပ္တာေတြ၊ ကိုယ္ေျပာတာေတြ, သူေျပာတာေတြအားလံုးအေပၚမွာ တြယ္တာတဲ့စိတ္ကို စြန္႔လႊတ္ပစ္လိုက္တဲ့ အခိုက္အတံ့တိုင္းဟာ ဘဝမွာ တန္ဖိုးအရွိဆံုးအခုိက္အတံ့ေတြပါပဲ။ ဒီလိုအခိုက္အတံ့ေတြ ဘဝမွာ မ်ားမ်ားစားစား ရွိလာရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့။

အရွင္ကုသလသာမိ

၂၄ ဇြန္ ၂ဝ၁၈