ဘာလင္မွ ဘယ္သို႔ ဘယ္ဆီလဲ (အပိုင္း ၂)

(၉)

အျမန္ရထားေပၚက ဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံက ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးႏွင့္သားငယ္တို႔ လာႀကိဳေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြစြာ၊ ႐ိုေသစြာျဖင့္ ခရီးဦးႀကိဳျပဳၾကသည္။ ဘူတာႀကီးတြင္ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး သံအမတ္ႀကီးေနအိမ္သို႔ သြားခဲ့ၾကသည္။ သံအမတ္ကေတာ္၊ သမီးႏွင့္အျခားဧည့္သည္အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။

ဆရာေတာ္ကို စုေပါင္းကန္ေတာ့ကာ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာၾကသည္။ ေက်ာင္းအမွတ္ျဖင့္ သီတင္းသံုးဖို႔၊ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာ ေနဖို႔ ေျပာၾကသည္။ ေနရာထိုင္ခင္းအျပင္အဆင္စသည္ကအစ အစစအရာရာ လိုေလေသးမရွိ၊ ျပဳစုၾကပါေပသည္။ စကားအေျပာအဆို၊ အေနအထိုင္အရ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ၿပီး ဘာသာတရားကိုင္း႐ႈိင္းေသာမိသားစုတစ္ခုဟု ေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္။

သံအမတ္ႀကီးက ဒကာမႀကီးအေပၚမွာ ခ်စ္သည့္အခ်စ္ေၾကာင့္ ဒကာမႀကီးကို မခဲြႏိုင္တာတစ္ခုႏွင့္ပင္ သူ႔အေနႏွင့္ရဟန္းျပဳဖို႔ မလြယ္ကူေၾကာင္း၊ သံေယာဇဥ္မ်ား ျဖတ္ဖို႔ မရႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ လူအျဖစ္ႏွင့္သာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရေဝႏြယ္ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္သည္။

ဒကာႀကီးက ထိုသို႔ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေလွ်ာက္သည့္အခါ ဒကာမႀကီးက “လူငယ္တစ္ဦးလို ဆရာေတာ္ေရွ႕မွာ ရွင္ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ”ဟု ရွက္ရွက္အမူအရာႏွင့္ ဆိုေလသည္။ ဆရာေတာ္ကလည္း အေတာ္သေဘာက်ေနပံုရၿပီး ၿပံဳးကာသာ ေနေတာ့သည္။ ဒကာႀကီးေျပာတာ မလြန္သလို ဒကာမႀကီးေျပာတာလည္း မမွားပါ။ မိသားစုတစ္ခုတြင္ ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေစေသာ ေမတၱာႀကိဳးေလးမ်ားက အလြန္ကို အေရးႀကီးပါသည္။

ပ႒ာန္းတရားေတာ္တြင္ ေဟာၾကားထားသည့္အတိုင္း တဏွာရာဂ(ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ)ကိုအေၾကာင္းျပ၍ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကပါသည္၊ တရားရႏိုင္သည့္အဆင့္အထိပင္ ေရာက္ႏိုင္ပါသည္ဟု ေဟာထားသည္ မဟုတ္ပါေလာ။

(၁ဝ)

သံအမတ္ကေတာ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦးျဖစ္လာပံုမွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းသျဖင့္ အနည္းငယ္ ေျပာျပလိုပါသည္။ သူသည္ ကနဦးက ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦး မဟုတ္ပါ။ လက္ထပ္သည္အထိ ဗုဒၶဘာသာဝင္မဟုတ္ေသးပါ။ ပါရမီအေလ်ာက္ဟု ဆိုလွ်င္ ဆိုႏိုင္သလို ဒကာႀကီးအေပၚထားေသာေမတၱာတရားေၾကာင့္ဟုဆိုလွ်င္လည္း မမွားႏိုင္ေပ။

ဒကာႀကီး ေရွ႕တန္းထြက္၊ အႏၲရာယ္မ်ား ႀကံဳသည့္အခါ ဒကာမႀကီးလည္း အျခားစစ္သားမိန္းမမ်ားနည္းတူ စိတ္ပူသည္။ အျခားစစ္သားမိန္းမမ်ားက ဗုဒၶဘာသာမ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ မိမိတို႔ခင္ပြန္းအသက္အႏၲရာယ္ကင္းေဝးေအာင္၊ ေဘးဒုကၡမ်ား မႀကံဳေတြ႕ရေအာင္ ေလာကီေလာကုတၱရာနည္းစံုသံုးကာ ေနာက္တန္းမွေန၍ ျပဳလုပ္ေပးၾကေလ့ရွိသည္။

ဒကာမႀကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မဟုတ္ေသာ္လည္း မိမိအမ်ိဳးသား ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ ပ႒ာန္းရြတ္ဖတ္ျခင္းစေသာ အႏၲရာယ္ကင္းနည္းအမ်ဳိးမ်ိဳး ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုကဲ့သို႔ျပဳလုပ္ရင္း ဗုဒၶဘာသာဆိုင္ရာ ဘာသာေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ သူ႕သဒၶါဆႏၵအေလ်ာက္ ဘုရားေဟာင္းျပဳျပင္ျခင္းလုပ္ငန္းကိုပါ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုသည္။

ထိုကဲ့သို႔လုပ္ေဆာင္လာရင္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္စစ္စစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ယခုအခါ ဆရာေတာ္ေဒါက္တာနႏၵမာလာ၏ အဘိဓမၼာ၊ ပ႒ာန္းတရားေတာ္မ်ားကို နာၾကားရင္း အဆင့္ျမင့္ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦးအေနအထားအထိ ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။

“အျခားစိတ္ဝင္စားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္”ဟု ဒကာမႀကီးက ေျပာေသာ္လည္း အေျခအေနအခ်ိန္အခါအရ ထပ္မံမေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါ။ ေနာက္မ်ား ႀကံဳႀကိဳက္သည့္အခါ ဗုဒၶဘာသာဝင္တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ပံုအေၾကာင္း အေသးစိတ္ကို ေမးျမန္းရေပဦးမည္။

(၁၁)

ေန႔ခင္းတြင္ သံအမတ္ႀကီးမိသားစုႏွင့္အတူ Postdam သို႔ သြားၾကသည္။ ကမၻာ့အေမြအႏွစ္စာရင္းဝင္ ကမၻာ့သမိုင္းဆိုင္ရာ အေရးႀကီးေသာေနရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဘာလင္ၿမိဳ႕မွ ၂၄ ကီလုိမီတာ ကြာေဝးသည္။ ပရပ္ရွားဘုရင္မ်ားႏွင့္ ဂ်ာမန္ဘုရင္ ကိုင္ဇာတို႔၏ နန္းေတာ္မ်ားတည္ရွိသည္။ နန္းေတာ္ေဟာင္းႀကီးမ်ားမွာ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွသည္။

ဒုတိယကမၻာစစ္တြင္ စစ္ေအာင္ႏိုင္ေသာ မဟာမိတ္မ်ားကြန္ဖရင့္ကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပခဲ့သည့္ေဒသလည္း ျဖစ္သည္။

ဂ်ာမနီႏိုင္ငံတြင္ ထူးျခားသည့္အခ်က္တစ္ခုမွာ ေရွးေဟာင္းသမိုင္းဝင္အေဆာက္အအံုမ်ား တည္ရွိရာအရပ္တြင္ ေကာလိပ္မ်ား၊ တကၠသိုလ္မ်ားဖြင့္လွစ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ Postdam ၿမိဳ႕တြင္ University of Postdam ႏွင့္ သုေတသနဌာန (Research Institutes)ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ ရွိသည္။

မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ ေရွးေဟာင္းသမိုင္းဝင္ေနရာမ်ား၊ သမိုင္းဝင္အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ အနာဂတ္လူငယ္မ်ားကို တစ္သီးတစ္သန္႔ မိတ္ဆက္စရာမလိုေအာင္ စီမံပံုတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု ဂ်ာမန္တစ္ဦးေျပာစကားအရ သိရသည္။ အတုယူစရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။

(၁၂)

နာဇီစစ္အာဏာရွင္မ်ား က်ဆံုးၿပီးေနာက္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ Postdam ရွိ ဘုရင့္နန္းေတာ္တြင္ အေမရိကန္သမၼတ ထ႐ူးမင္း၊ ၿဗိတိန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီ ႏွင့္ သူ႔ကို ဆက္ခံသူ ကလီးမန္႔အက္တလီ၊ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုမွ စတာလင္ တို႔သည္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံကို မည္သို႔မည္ပံု ဆက္လက္စီမံၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စည္းေဝးခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါအစည္းအေဝးတြင္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံကို အသီးအသီး ခဲြေဝစီမံအုပ္ခ်ဳပ္ၾကဖို႔ သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည္။

ထိုသမိုင္းအျဖစ္အပ်က္ကို ေလ့လာမိတိုင္း ထူးဆန္းသလိုလို၊ အံ့ၾသသလိုလို၊ ၿပံဳးခ်င္သလိုလို ခံစားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည္။ ထူးဆန္းအံ့ၾသသည့္ခံစားမႈက မထူးဆန္းေသာ္လည္း ၿပံဳးခ်င္သလိုလိုျဖစ္တာကေတာ့ မ်ိဳးစိတ္မ်ိဳးမာန္ျပင္းထန္ေသာ ဂ်ာမန္မ်ား တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ ျပဳသမွ်ႏုခဲ့ရပံုကို ေတြးမိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ဂ်ာမနီအစိုးရက အဆိုပါ ေရွးေဟာင္းဘုရင့္နန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ကြန္ဖရင့္က်င္းပရာ Postdam ကို ဥယ်ာဥ္ပန္းၿခံႀကီးမ်ားအသြင္ ေျပာင္းလဲၿပီး ကမၻာလွည့္ခရီးသြားမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ အနာဂတ္လူငယ္မ်ား ေလ့လာႏိုင္ရန္၊ သမိုင္းသခၤန္းစာမ်ား ရယူႏိုင္ၾကေစရန္ စီမံျပဳလုပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

(၁၃)

Postdam တြင္ ေနရာအႏွံ႔ ေလွ်ာက္လည္၊ အမွတ္တရဓာတ္ပံုမ်ား ႐ိုက္ၿပီး ျပန္ခဲ့သည္။ အျပန္လမ္းတြင္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွေသာဘုရင့္နန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက မ်က္စိထဲ စဲြေနသည္။ အထူးသျဖင့္ နန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအဝင္ဝတြင္ရွိေသာ ခန္႔ျငားသည့္ တိုင္လံုးႀကီးမ်ားကို ျမင္ေယာင္သည္။

တိုင္လံုးႀကီးမ်ားကို ဘက္စံုမွ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး “ဦးဇင္းတကၠသိုလ္တည္ေထာင္ရင္ ဒါမ်ိဳး တိုင္လံုးႀကီးေတြ လုပ္မွာ”ဟု သံအမတ္ႀကီးကို စေနာက္စကားဆိုခဲ့သည္။ “ဦးဇင္းက လုပ္မယ္ဆိုရင္ အႀကီးႀကီး လုပ္ခ်င္တယ္။ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ တဲကုပ္ေလးနဲ႔ပဲေနေတာ့မယ္”ဟုလည္း ရင္ထဲရွိတာ ေျပာမိသည္။

နန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ခမ္းနားမႈႏွင့္ နက္႐ႈိင္းေသာ သမိုင္းဆိုင္ရာအျဖစ္အပ်က္မ်ားကလည္း အေတြးထဲတြင္ ေမးခြန္းမ်ားစြာ၊ သိလိုစိတ္မ်ားစြာျဖင့္ တဝဲလည္လည္ ရစ္ရစ္သီသီ တဲြခိုလာခဲ့ၾကသည္။
နာဇီစစ္ဘီလူးႀကီးကို ဦးခ်ိဳးၿပီး ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္ထက္သန္လွပါသည္ဆိုေသာ ဂ်ာမန္တို႔၏ ေျမေပၚတြင္ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ စီးစီးနင္းနင္း ခဲြေဝယူၾကေသာ အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ဆိုဗီယက္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ ဝင့္ၾကြားမႈပံုရိပ္မ်ားကလည္း မေန႔တစ္ေန႔ကလို ႐ုပ္လံုးၾကြလာေနခဲ့သည္။

ထိုေန႔ ရာသီဥတုက ပထမ အေတာ္ေလး ေအးသည္။ ေနာက္ ေနက ပူလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မိုးက တၿဖိဳက္ႏွစ္ၿဖိဳက္ ရြာခ်လိုက္ေသးသည္။ ၿခံဳၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ ရာသီဥတုက သာယာပါသည္။ အေတြးေတြက ရာသီဥတုလို အေျပာင္းအလဲ ျမန္ေနသည္။ ေပ်ာ္လိုက္၊ အံ့ၾသလိုက္၊ ခ်ီးက်ဴးလိုက္၊ ေက်နပ္လိုက္၊ မေက်နပ္လိုက္၊ တစ္ခါတစ္ခါ သံေဝဂေတြ ျဖစ္လိုက္ … ၿခံဳၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အေတြးမ်ား သာယာပါသည္။

(၁၄)

Postdam က ျပန္လာေတာ့ တစ္ေနရာရာကို ဆက္သြားလိုေသးလားဟု ရေဝႏြယ္ဆရာေတာ္ကို သံအမတ္ႀကီးက ေလွ်ာက္သည္။ ဆရာေတာ္ပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေန႔တာ နားလိုက္သည္။ သံအမတ္ႀကီးအိမ္တြင္ ရေဝႏြယ္ဆရာေတာ္ႏွင့္စကားေျပာရင္း ဆရာေတာ္ထံမွ စိတ္ထားနည္းပညာမ်ား ရလိုက္သည္။

ဆရာေတာ္၏ စိတ္ထားနည္းပညာမွာ အထူးအဆန္း မဟုတ္၊ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေနထိုင္နည္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဆရာေတာ္ေျပာေလ့ေျပာထရွိေသာစကားမွာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ပါရမီျဖစ္ေအာင္လုပ္ဆိုေသာ စကားပင္ျဖစ္သည္။ တစ္စံုတစ္ရာကို ပါရမီေျမာက္ေအာင္ လုပ္လိုက္လွ်င္ ကုသိုလ္တရားႏွင့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈက အလိုလို ပါဝင္လာသည္ကို ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။
.............................................................
..........................
ဆက္ပါဦးမည္ ......................
.........................................

အရွင္ကုသလသာမိ (အတည္မဲ့)
ဝ၆၊ ဝ၈၊ ၂ဝ၁၄