ဒုကၡအဖံုဖံု

နက္ျဖန္ေရာက္လာမယ့္ ဧည့္သည္မ်ားကို ဘာမ်ား ေျပာရရင္ ေကာင္းမလဲလို႔ ေတြးၿပီး ဘိကၡဳေဗာဓိ အဂၤလိပ္ျပန္ထားတဲ့ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ကို ဖတ္ေနျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ စတုကၠနိပါတ္ထဲက အႏုေသာတသုတ္ကို သေဘာက်မိတယ္။ အဲဒီထဲက စာသားေလးအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ပါ။ ဘာလဲဆိုေတာ့ .....

Even with pain and dejection, weeping with a tearful face, he lives the complete and purified spiritual life.

ဒုကၡအဖံုဖံု
မေက်နပ္ဖြယ္က အမ်ိဳးမ်ိဳး
မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ ျဖစ္ေနတာေတာင္
သူက
သူ႕ဘဝကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ ျမင့္ျမင့္ျမတ္ျမတ္
ျဖတ္သန္းေနဆဲပဲ။

(အဲဒီလို ဘာသာျပန္ႏိုင္မယ္ ထင္တယ္။)

ပါဠိလိုကေတာ့ သဟာပိ ဒုေကၡန၊ သဟာပိ ေဒါမနေႆန၊ အႆမုေခါပိ ႐ုဒမာေနာ ပရိပုဏၰံ ပရိသုဒၶံ ျဗဟၼစရိယံ စရတိ။တဲ့။