မစၥတာၾကြက္နဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္

ၾကြက္ေလးတစ္ေကာင္ဟာ လယ္သမားဇနီးေမာင္ႏွံ အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္ ျဖည္ေနၾကတာကို နံရံအက္ေၾကာင္းေလးထဲကေန ၾကည့္ေနတယ္။ ဘယ္လို စားစရာေလးမ်ား ပါလိမ့္မလဲေပါ့။

ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္တယ္။ သူကိုယ္တိုင္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အံ့ၾသတုန္လႈပ္သြားတယ္။ 

ဒီလိုနဲ႔ ၾကြက္ေလးဟာ လယ္ေတာတစ္ခြင္ လွည့္လည္ၿပီးေတာ့ “အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ရွိတယ္ေဟ့” “အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ရွိတယ္ေဟ့”လို႔ လိုက္ေအာ္ၿပီး သတိေပးပါတယ္။

ၾကြက္ေလးရဲ႕ သတိေပးသံကို ၾကားေတာ့ ၾကက္မႀကီးက “ကေတာ့ ကေတာ့”နဲ႔ ေအာ္ၿပီး သူ႕အေမြးေတြကို ပြတ္သပ္ရင္း ေခါင္းေထာင္ကာ “မစၥတာ ၾကြက္ေရ … ဒါက ရွင့္အတြက္ေတာ့ တကယ့္ စိုးရိမ္စရာႀကီး တစ္ခုေပါ့။ ကၽြန္မတို႔အတြက္ေတာ့ ဘာအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမွ မရွိပါဘူးရွင္၊ ကၽြန္မတို႔ကို ဘာအေႏွာက္အယွက္မွ မေပးႏိုင္ပါဘူးရွင္”လို႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ ၾကြက္ေလးဟာ မစၥတာ၀က္ဆီကို သြားခဲ့ၿပီး “အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ရွိတယ္။ အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ရွိတယ္”လို႔ ဆိုျပန္တယ္။ ထိုအခါ မစၥတာ၀က္က “ေဟ … အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ရွိတယ္၊ ဟုတ္လား။ ၀မ္းနည္းပါတယ္ မစၥတာၾကြက္။ ဒါေတာ့ က်ဳပ္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေပါင္”လို႔ သူနဲ႔မဆိုင္သလို ေျပာလိုက္တယ္။

ဒါနဲ႔ ၾကြက္ေလးဟာ မစၥတာႏြားဆီကို သြားျပန္တယ္။ “မစၥတာႏြား … မစၥတာႏြား … အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခု ရွိတယ္ဗ်”လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခါ မစၥတာႏြားက “အိုး … မစၥတာ ၾကြက္ … ၀မ္းနည္းပါတယ္ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ႏွာေခါင္းကိုေတာ့ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္က ဘာမွ မျဖစ္ေစပါဘူး”လို႔ မထီမဲ့ျမင္ပံုစံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ဒါနဲ႔ ၾကြက္ေလးဟာ သူ႕စကားကို ဘယ္သူမွ အေရးတယူ မလုပ္ၾကတဲ့အတြက္ တိုက္နံရံၾကားက သူ႕ေနရာေလးမွာ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ စိတ္ပ်က္ေနရွာတယ္။

အဲဒီည တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ေလးဆီမွ ေဖ်ာက္ခနဲ က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ၾကရတယ္။ အိမ္ရွင္မဟာ ၾကြက္တစ္ေကာင္ေတာ့ မိၿပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ရွိရာကို လာခဲ့တယ္။ ညကလည္း ေမွာင္မဲေနေတာ့ ဘာကိုမွ မျမင္ရဘူးေလ။ တကယ္ေတာ့ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္မွာ မိေနတာက ၾကြက္မဟုတ္ဘဲ ေျမြတစ္ေကာင္ရဲ႕ အၿမီးပိုင္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ေျမြဟာ အိမ္ရွင္မကို ကိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

လယ္သမားဟာ အိမ္ရွင္မျဖစ္သူကို ေဆး႐ံုကို အျမန္ပို႔တယ္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ေသမသြားခဲ့ဘူး။ အျပင္းအထန္ ဖ်ားနာလ်က္ အိမ္ကို ျပန္ခဲ့တယ္။ အျပင္းအထန္ အဖ်ားတက္ေနၿပီဆိုရင္ ဖ်ားနာသူကို လတ္ဆတ္တဲ့ ၾကက္စြပ္ျပဳတ္ေလး တိုက္တတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါနဲ႔ လယ္သမားဟာ ေပါက္ဆိန္ကို ယူၿပီး လယ္တဲထဲက ၾကက္ကို သတ္ၿပီး စြပ္ျပဳတ္လုပ္ကာ အိမ္ရွင္မကို တိုက္ေကၽြးလိုက္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အိမ္ရွင္မဟာ ပိုပိုၿပီး ဆိုးလာခဲ့တယ္။ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကလည္း စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ အိမ္ရွင္မနားက မခြါဘူး။ ၂၄-နာရီလံုး အၿမဲတမ္း လာေစာင့္ေပးၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ကို ဧည့္ခံဖို႔ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ၀က္ကို သတ္ၿပီး ခ်က္ေကၽြးလိုက္ရတယ္။

အိမ္ရွင္မဟာ ဘယ္လိုပဲ ကုသကုသ၊ မသက္သာလာခဲ့ဘဲ ေနာက္ဆံုးမွာ ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။ သူမရဲ႕ အသုဘကို လူေတြ အမ်ားႀကီး လာၾကတယ္။ အေကၽြးအေမြးအတြက္ မလံုေလာက္တဲ့အတြက္ လယ္သမားဟာ အိမ္မွာရွိတဲ့ ႏြားကို သတ္ၿပီး ေကၽြးေမြးခဲ့ရတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာ ၾကြက္ေလးဟာ တိုက္နံရံအက္ကဲြၾကားကေန ၀မ္းနည္းပူေဆြးစြာနဲ႔ ၾကည့္ေနခဲ့တယ္။

ကဲ … ဘယ္လိုလဲ ….

သင့္ရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္၊ သင့္အေပါင္းအသင္းေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ ျပႆနာ အခက္အခဲတစ္ခုခုကို ရင္ဆိုင္ေနရၿပီဆိုရင္ သင့္အေနနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ ယူဆအံုးမလား။ အဲဒီလို ယူဆေနမိတယ္ဆိုရင္ ျပင္လိုက္ပါ။ ဒီပံုျပင္ထဲက ၾကက္လို၊ ၀က္လို၊ ႏြားလို ဒုကၡေရာက္ရပါလိမ့္မယ္။

သင္ မွတ္ထားဖို႔က သင့္ပတ္၀န္းက်င္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ဒုကၡေတြ၊ ျပႆနာေတြ ရင္ဆိုင္ေနရၿပီဆိုရင္ သင္တို႔အားလံုးဟာ ျပႆနာကို ရင္ဆိုင္ေနရၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ ပစ္ထားရင္ေတာ့ သင္လည္းပဲ ဒုကၡေရာက္ရပါလိမ့္မယ္။

ဘ၀ဆိုတဲ့ ခရီးရွည္ႀကီးမွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးဟာ ျပႆနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရပါတယ္။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေဖးမကူညီမႈမရွိရင္ ဘ၀လမ္းခရီးေတြဟာ ေျဖာင့္တန္းဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ 

Ref: Social Plan ဆိုတဲ့ စာတိုေလးကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္တယ္။