ကိုယ္ႏွင့္ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား

(၁)

သူငယ္ခ်င္းဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ သူငယ္ခ်င္းဆိုသည္မွာ ကိုယ့္ဘ၀၏ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုခုတြင္ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ သိကၽြမ္းခင္မင္ခြင့္ ရသူဟု ေယဘုယ် အဓိပၸာယ္ဖြင့္ခ်င္သည္။ လူတိုင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရွိၾကသည္။ ကိုယ့္မွာလည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရွိပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတိရလြမ္းဆြတ္မိသျဖင့္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးပါသည္။ အရွင္အာနႏၵာက သူငယ္ခ်င္း(မိတ္ေဆြ)ေကာင္းသည္ ကိစၥအခ်ိဳ႕ကို ၿပီးေစႏိုင္သည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ေျပာသည္။ ျမတ္စြာဘုရားက ကိစၥအခ်ိဳ႕ ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ကိစၥအားလံုး ၿပီးေစႏိုင္သည္ဟု ျပန္မိန္႔သည္။

(၂)

မိဘဟု တမ္းတလိုက္သည္ႏွင့္ မိမိကို ေမြးဖြားေပးခဲ့ရာ ေက်းလက္ေဒသေလးကို စိတ္က ေရာက္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းဟု တမ္းတလိုက္ေသာအခါမွာေတာ့ နီးနီးေလးမွာ၊ ေ၀းေ၀းႀကီးမွာ၊ မနီးမေ၀းမွာ၊ အာရွမွာ၊ ဥေရာပမွာ၊ အေမရိကမွာ၊ ႏိုင္ငံျခားမွာ၊ ျပည္တြင္းမွာ၊ တိုင္းမွာ၊ ၿမိဳ႕မွာ၊ ရြာမွာ … အိုး … ေနရာေတြက အႏွံ႔ပါလား။ ခ်စ္ခင္ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေနရာအႏွံ႔အျပားတြင္ ရွိေလသည္။ စိတ္က ကမၻာအႏွံ႔ ပတ္သြားသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို လြမ္းပါသည္။

 သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို တစ္ၿပိဳင္တည္း လြမ္းတတ္သည္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါ။ သူငယ္ခ်င္း၏ အက်င့္စ႐ိုက္ႏွင့္ကိုက္ညီေသာ အရာတစ္ခုခု၊ အေတြးတစ္ခုခု ၀င္ေရာက္လာတိုင္း ထိုအက်င့္စ႐ိုက္ရွိေသာ သူငယ္ခ်င္းကို သတိရတတ္သည္။ သူငယ္ခ်င္း ေပးတတ္ေသာအရာတစ္ခုခု မရရွိတတ္ေလတိုင္း ထိုအရာကို ေပးတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းကို လြမ္းမိသည္။ ၿခံဳေျပာရလွ်င္ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလာတိုင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို လြမ္းဆြတ္ရပါသည္။ ေန႔စဥ္လိုလို သတိတရျဖစ္ေနရေသာ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕လည္း ရွိေနျပန္သည္။

(၃)

သူငယ္ခ်င္းေကာင္းကို ေတြ႕လိုလွ်င္ မိမိကိုယ္တိုင္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ ကိုယ့္အေပၚမွာ ဆိုးဆိုးရြားရြား ဒုကၡေပးတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမရွိခဲ့သျဖင့္ အျပန္အားျဖင့္ ကိုယ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူးဟု အဓိပၸာယ္ထြက္သျဖင့္ ကိုယ္ကိုကိုယ္ ေတြးမိတိုင္း ေက်နပ္ရသည္။ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေ၀ဖန္ၾကည့္ေသာအခါတြင္ကား မိမိကိုယ္တုိင္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖို႔ အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနေသးသည္ဟု ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း သတိေပးေနျဖစ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ‘ကိုယ့္အေပၚ ၁-ခါေလာက္ ေကာင္းေပးပါ၊ ကိုယ့္ဘက္က ၁၀-ခါ ျပန္ေကာင္းဖို႔ ၀န္မေလးဘူး၊ ေအး … ကိုယ့္အေပၚ ၁-ခါေလာက္ ဆိုးလိုက္ရင္ေတာ့ အနည္းဆံုး ကိုယ္တစ္ခါ ျပန္ဆိုးျပမယ္” ေျပာဖူးသည္။ မိမိမွာ ထိုသေဘာမ်ိဳး ဗီဇသေဘာအရ ကိန္းေနသျဖင့္ ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ေတာ့ အေတာ္ႀကိဳးစားရအံုးမည္။

(၄)

သူငယ္ခ်င္းေတြ မည္မွ် ရွိသနည္း။ သူငယ္ခ်င္းဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ရွိေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀က သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကိုရင္၀တ္လိုက္သျဖင့္ ရလာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ စာသင္တိုက္အသီးသီးတြင္ ရလာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ရန္ကုန္ေရာက္လာေသာအခါ ရလာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ သာသနာ့တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားအျဖစ္ႏွင့္ ရလာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ဟိုနားဒီနားသြားရင္း အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္သျဖင့္ ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ျပည္ပထြက္သျဖင့္ ရလာေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ သီရိလကၤာတြင္ သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မေလးရွားသြားသျဖင့္ ခင္မင္ခဲ့ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ စကၤာပူအလည္သြားရင္ သိခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ထိုင္းမွာ သိကၽြမ္းခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ အြန္လိုင္းသံုးသျဖင့္ ရင္းႏွီးခဲ့ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွတစ္ဆင့္ သိကၽြမ္းခဲ့ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား …. ဘ၀တြင္ တိုးပြားလာေသာ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေနရာအႏွံ႔မွ ၀င္ေရာက္လာေနခဲ့ပါသည္။

(၅)

ဘယ္သူငယ္ခ်င္းကို အခ်စ္ဆံုးလဲ။ မိမိကိုယ္ကို ေမးၾကည့္မိေသာအခါ ကိုယ့္အေျဖေၾကာင့္ ကိုယ္လန္႔သြားခဲ့သည္။ အတၱႀကီးေသာ အေျဖမ်ား ျဖစ္ေလမလားဟု သံသယ၀င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ားကိုလည္း ေမးၾကည့္လိုပါသည္။ သင္တို႔ ခ်စ္ခင္ရဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ဘယ္လို အမ်ိဳးအစားမ်ား ျဖစ္ေနသနည္း။ ကိုယ့္ဘ၀တြင္ ကိုယ္အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ကိုယ္ဆိုးသမွ်ကို သည္းခံၿပီး အႏြံတာခံတတ္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အျခားသူမ်ား၏ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း သိခ်င္မိပါသည္။

(၆)

ဘ၀တြင္ ႀကံဳေတြ႕လာရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အမ်ားႀကီး ရွိေသာ္လည္း ကိုယ့္အေပၚမွာ အလိုလိုက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့ အနည္းအက်ဥ္းသာ ရွိတတ္ပါသည္။ တစ္ဖန္ ကိုယ့္အေပၚ အႏြံတာခံသည္ဆိုရာမွာလည္း အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ေတာ့ မည္သူမွ် အႏြံတာခံၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သူ႕အတြက္ ရစရာတစ္ခုခု သို႔မဟုတ္ သူတန္ဖိုးထားေသာ အရာတစ္ခုခု ရွိေနသျဖင့္ အႏြံတာခံၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤစကားကို ေျပာလိုက္သျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္ခ်စ္ခင္ရေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား နားလည္မႈ လဲြသြားေကာင္းလဲြသြားႏိုင္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ရစရာ ဆိုတိုင္း မေကာင္းသည္ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္ဆီက ပညာေရးဆိုင္ရာ တစ္ခုခု၊ အတုယူစရာတစ္ခုခု သို႔မဟုတ္ ေကာင္းမြန္ေသာအခ်က္တစ္ခုခုသည္ ရစရာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ကိုယ္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေပါင္းသင္းတိုင္း ဘာတစ္ခုမွ သူ႕ဆီက ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မရႏိုင္လွ်င္ ဆက္လက္ေပါင္းသင္းေလ့ မရွိပါ။ ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္တယ္ဟုဆိုဆို ကိုယ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရာ သူငယ္ခ်င္း၀န္းက်င္တြင္ ပစၥည္းဥစၥာ၊ ရာထူးအာဏာ စတဲ့ မေကာင္းတဲ့အရာမ်ားကို ရလိုမႈအတြက္ မည္သူ႔ကိုမွ် သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေအာင္ မစည္း႐ံုး မသိမ္းသြင္းခဲ့ဖူးပါ။ ဘယ္ေလာက္ ခ်မ္းသာခ်မ္းသာ၊ အနာဂတ္အလားအလာရွိရွိ ကိုယ့္စိတ္ႏွင့္မကိုက္လွ်င္ မည္သူ႕ကိုမွ် အကၽြမ္းတ၀င္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါ။ သို႔ရာတြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္တြင္ အမ်ားႏွင့္မတူေသာ အသိဥာဏ္ပညာဆိုင္ရာ အားသာခ်က္တစ္ခုခု၊ စကားေျပာဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္မႈလိုမ်ိဳး အားသာခ်က္တစ္ခုခု၊ ပင္ကိုယ္ဗီဇအရ ဥာဏ္ေကာင္းမႈ၊ ဥာဏ္မေကာင္းေသာ္လည္း အမ်ားထက္ ပိုမိုႀကိဳးစားေလ့ရွိမႈ၊ အမ်ားအေပၚတြင္ ေစတနာထားရာ၌ ကိုယ္လိုက္မမီႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျမင့္ျမတ္မႈ၊ ျပႆနာမ်ားကို ေအးေအးေဆးေဆး သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နည္းျဖင့္ (ကိုယ့္ထက္ပို၍) ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းရွိမႈ၊ ပညာရပ္ဆိုင္ရာတစ္ခုခုကို ေလ့လာရာတြင္ (ကိုယ့္ထက္ပို၍) ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈ၊ အစစအရာရာ ကိုယ့္ထက္မသာေသာ္လည္း ႐ိုးသားမႈဂုဏ္ … စေသာ အရည္အခ်င္းမ်ား ပိုင္ဆိုင္သူမ်ားကို ေအာက္က်ိဳ႕ကာ လိုက္လံေပါင္းသင္းေလ့ရွိခဲ့ပါသည္။ 

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔ႏွင့္ေပါင္းသင္းမိလွ်င္ သူတို႔၏ အမူအက်င့္ေကာင္းမ်ား ကိုယ့္ထံသို႔ ကူးစက္လာေစဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ့္ထံမွာ ရွိေနေသာ ေကာင္းေသာအမူအက်င့္ေလးမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕အ၀က္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွ ရရွိခဲ့သည္ကို ျပန္လည္စဥ္းစားမိေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ပိုမို လြမ္းဆြတ္ရပါသည္။

(၇)

သူငယ္ခ်င္းမ်ားေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသည္မ်ား၊ အသိပညာဗဟုသုတ တိုးပြားခဲ့ရသည္မ်ား ရွိေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ခဲြခြါရျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေလ့ရွိေသာ ေ၀ဒနာမ်ားကလည္း မ်ားလွသည္။ လူႀကီးသူမမ်ား ဆံုးမစကားထဲတြင္ လူအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ကိုယ္ေပါင္း စိတ္ခြါ၊ စိတ္ေပါင္း ကိုယ္ခြါ”ဟူေသာ စကားေလးမ်ားကို မၾကာခဏ ၾကားရတတ္သည္။ ဤေနရာတြင္ ကိုယ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ကိုယ္ေပါင္း စိတ္ကြာ၊ စိတ္ေပါင္း ကိုယ္ကြာ”ဟု ေျပာင္းလဲသံုးစဲြလိုပါသည္။

 အခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းမ်ားမွာ ကိုယ္အရ ေပါင္းသင္းေနရေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္အားျဖင့္ ကြာျခားေနတတ္သည္။ တစ္ဖန္ အခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ စိတ္ဓာတ္အရ အတူတကြ တစ္သားတည္း ရွိေနတတ္ေသာ္လည္း ကိုယ္က အေ၀းမွာ ေရာက္ေနတတ္သည္။ လူတိုင္းတြင္ “စိတ္ေပါင္း ကိုယ္ေပါင္း”သူငယ္ခ်င္းမ်ား မ်ားမ်ားစားစား ရွိေနပါသေလာ။ “စိတ္ေပါင္း ကိုယ္ေပါင္း”သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကိုယ့္မွာ သိပ္မရွိျဖစ္ေနသည္ကို ၀မ္းနည္းရပါသည္။ အခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း သူတို႔ထံ စာမပို႔ သတင္းမပါးေနျဖစ္သည္ကို သူတို႔အေပၚ မခ်စ္ခင္ေတာ့ဘူးအထင္ႏွင့္ ကိုယ့္အေပၚ အထင္လဲြေနသူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ရွိေနတတ္သျဖင့္ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။

ထို႔ထက္ ပိုဆိုးေသာ သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေ၀ဒနာမ်ားမွာ တစ္ခ်ိန္က “စိတ္ေပါင္း ကိုယ္ေပါင္း”သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သူမ်ားကလည္း အေ၀းေရာက္ေသာအခါ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြ၊ ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေျပာင္းသြားသည္မ်ား ႀကံဳရေသာအခါ ခံစားရေသာ ေ၀ဒနာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေ၀ဒနာမ်ား မျဖစ္ေအာင္ မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါသနည္း။ အေျဖကို မေမွ်ာ္လင့္မိပါ။ အေျပာက်ယ္လွေသာ ေလာကႀကီး၏ ဓမၼတာသေဘာတရားတစ္ရပ္အေနႏွင့္သာ လက္ခံလိုက္ရဖို႔ ရွိပါသည္။ ဘယ္လို ေ၀ဒနာေတြပဲရွိရွိ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုေတာ့ လြမ္းဆြတ္သတိရပါသည္။

(၈)

သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ ေရးခ်င္ေသာအရာမ်ားက တစ္သီတစ္တန္းႀကီး ရွိေနပါသည္။ သိကၽြမ္းခင္မင္ေနဆဲျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို ကိုယ္မေပါင္းလွ်င္ေသာ္မွ စိတ္ခ်င္းေတာ့ ဆက္သြယ္ေနေစခ်င္သည္။ တစ္ဦး၏အသိဥာဏ္ပညာဗဟုသုတမ်ား၊ ေကာင္းမြန္သာလြန္ေသာ အရည္အခ်င္းႏွင့္ ႐ိုးသားမႈဂုဏ္ျပည့္၀ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဆက္လက္ေပၚေပါက္ေစခ်င္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အထက္တြင္ ဆိုခဲ့ေသာ ဗီဇစိတ္တစ္ခုကိုကား (ျပဳျပင္ဖို႔ စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း) ျပဳျပင္၍ မရေသးပါ။ “ကိုယ့္အေပၚ ၁-ခါေလာက္ ေကာင္းၾကည့္ပါ၊ ၁၀-ခါ ျပန္ေကာင္းဖို႔ ၀န္မေလးဘူး၊ ေအး … ၁-ခါေလာက္ ဆိုးၾကည့္ … ”။ ကိုယ္အာမခံ၍ မရေသးပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားေလာင္းတို႔၏ စိတ္ဓာတ္ကို အတုယူၿပီး "အရာရာကို ခြင့္လႊတ္သည္းခံတတ္ေသာ သေဘာတရားက အမြန္ျမတ္ဆံုး အျဖစ္သင့္ဆံုး"ဆိုေသာ ဗုဒၶဒႆနကို သီ၀ရီအရ လက္ခံထားေသးသည့္အတြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေက်နပ္ေနရသည္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ ဘုရားေလာင္းစိတ္ဓာတ္မ်ား ကိန္း၀ပ္ေနေအာင္ ႀကိဳးစားရေပအံုးမည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို လြမ္းပါသည္။