Dictionary/အဘိဓာန်

Blogspot Dictionary

Blogspot Dictionary

Sunday, March 25, 2012

ကေမၻာဇက လမင္း သို႔မဟုတ္ ေဒါက္တာဓမၼသာမိ


ဘ႐ူးႏိုင္းမယ္ေတာ္ႀကီး ေဒၚသက္သက္ႏြယ္ဆီက ေမးလ္တစ္ခု ရတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ လကတည္းကပါ။ မတ္လ၊ ၂၅-ရက္ေန႔က်ရင္ မဂၤလာေစ်းဓမၼာ႐ံုမွာ အခမ္းအနားတစ္ခု ရွိတယ္။ အဲဒီအခမ္းအနားကို သူ႕ကိုယ္စား သြားေရာက္တက္ေပးဖို႔ပါ။ မယ္ေတာ္ႀကီးက ေမးလ္ပို႔တဲ့ေနရာမွာ ေဒါက္တာဓမၼသာမိနဲ႔ အျပန္အလွန္ေမးပို႔ထားတာေတြကိုေကာ ေရာၿပီး ပို႔တဲ့အတြက္ ဘာအခမ္းအနားမွန္း ေသခ်ာမသိလိုက္ဘူး။ မယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေဖာ္၀က္ထ္ေမးလ္ထဲမွာ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေယာဂါစရဂိုဏ္းအေၾကာင္းစတာေတြလည္း ပါေနေတာ့ စာတမ္းဖတ္ပဲြမ်ားလားလို႔ ေအာက္ေမ့ခဲ့မိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးလဲ ပါမယ္။ ေဒါက္တာနႏၵမာလာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေတြလည္း ပါမယ္။ သူတို႔လည္း ေျပာၾကမယ္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ စာတမ္းဖတ္ပဲြလို႔ပဲ ေအာက္ေမ့မိတာပါ။ ေနာက္မွ သိလိုက္ရတာက ေဒါက္တာဓမၼသာမိရဲ႕ အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဘဲြ႕တံဆိပ္ ဂုဏ္ျပဳပူေဇာ္ပဲြပါ။ 

အရင္က ေဒါက္တာဓမၼသာမိ ပညာေတာ္တယ္၊ ေလးစားစရာ အေနအထိုင္အျပဳအမူေတြ ရွိတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ၾကားဖူးေနၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး။
ျမန္မာျပည္ေရာက္ၿပီးမွ ေန႔ခင္းမအိပ္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီ။ ဒီေန႔မွ မနက္ေစာေစာ လမ္းေလွ်ာက္သြားထားေတာ့ ေန႔လည္မွာ နည္းနည္းေညာင္းၿပီး ခဏဆိုၿပီး အိပ္လိုက္တာ။ ၁း၁၀ မိနစ္မွ ႏိုးတယ္။ သကၤန္းလည္း မလဲႏိုင္၊ ကျပာကယာနဲ႔ အခမ္းအနားရွိရာ ေရႊတိဂံုနားက မဂၤလာေစ်းဓမၼာ႐ံုကို သြားခဲ့တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အိုးစည္ဗံုေမာင္းေတြနဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြ ေနရာယူေနၾကၿပီ။ ပရိသတ္ေတြကလည္း အခမ္းအနားစဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ 

မဂၤလာေစ်းဓမၼာ႐ံု မုခ္၀မွာ ၀င္သင့္၊ မသင့္ စဥ္းစားေနခဲ့မိတယ္။ သူမ်ားေတြက အခမ္းအနားမွာ သကၤန္းေလးေတြ ႐ံုလို႔။ ထီးျဖဴေတြနဲ႔ ၾကြသြားၾကတာ။ ကိုယ့္မွာက ျပည့္ေဖာင္းေနတဲ့ လြယ္အိတ္နဲ႔။ အိပ္ခ်င္မူးတူး မ်က္နာနဲ႔။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္ကို တိုက္႐ိုက္ဖိတ္ထားတာလည္း မဟုတ္ျပန္။ လွည့္ျပန္ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စိတ္ကူးေနမိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ေမးၾကည့္တယ္။ လွည့္ျပန္ဖို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္က ဘာလဲလို႔။ ဘာမွ မေတြ႕လိုက္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အခမ္းအနားထဲကို ခပ္တည္တည္နဲ႔ ၀င္လိုက္တယ္။

ပရိသတ္ေတြ အမ်ားႀကီး။ ဓမၼာ႐ံုနဲ႔အျပည့္။ အလယ္မွာ စႀကၤံေလး။ ထိပ္မွာေတာ့ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ ပါေမာကၡဆရာေတာ္မ်ား။ ပရိသတ္ေတြအလြန္ ဆရာေတာ္ေတြနားနီးေတာ့ ဒကာတစ္ေယာက္က ေျပးလာတယ္။ ဘယ္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းထိုင္လဲတဲ့။ ဗ်ာ …..။ ဘယ္ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထိုင္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ရွမ္း၀တ္စံုနဲ႔ ဒကာႀကီး ေၾကာင္သြားသလား မသိဘူး။ သံဃာစင္ေပၚၾကြပါဆိုေတာ့ ေနရာျပည့္ေနၿပီ။ အခန္႔သားထိုင္ခံုႀကီးေတြမွာ ေနရာမရွိေတာ့ဘူး။ ပလပ္စတစ္ထိုင္ခံုေလးေတြပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေဒါက္တာဓမၼသာမိရဲ႕ တပည့္ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြထဲမွာ သီရိလကၤာမွာ စာသင္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြ ပါေနေတာ့ ကိုယ့္ကို မွတ္မိသြားတယ္။ ရွမ္းကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးက ထေပးတယ္။ ပါေမာကၡေတြ ထိုင္တဲ့ ခံုတန္းမွာ ထိုင္ဆိုလို႔ ထိုင္လိုက္တယ္။ ေဘးဘက္၀ဲယာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သာသနာ့တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡဆရာေတာ္ေတြကို ေတြ႕ရတယ္။ ေဒါက္တာဓမၼသာမိကို အနီးကပ္ သြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ ပုတီးေလးကို ဘယ္ဘက္လက္မွာ ဆဲြ၊ ညာဘက္လက္မွာ သေရကြင္းေလး ပတ္လို႔။ အျပဳအမူအေျပာအဆို သိမ္ေမြ႕လွတယ္။

အခမ္းအနားက အေတာ့္ကို ၾကာပါတယ္။ ၁း၃၀ ေလာက္က စၿပီး ၅ နာရီ ထိုးခါနီးမွ ၿပီးပါတယ္။ အခမ္းအနားက ၾကာေပမယ့္ ၾကာမွန္းမသိရပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာဓမၼသာမိအေၾကာင္းေတြကို ဆရာေတာ္ေတြ၊ ဒကာဒကာမေတြက တစ္ေယာက္အျမင္တစ္ေယာက္ မ႐ိုးေအာင္ေျပာသြားၾကလို႔ပါပဲ။ အေရးထဲမွာ ကင္မရာက ဘတ္ထရီကုန္ေနလို႔ ဘာဓာတ္ပံုမွ မ႐ိုက္လိုက္ရဘူး။

ပထမ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီး ေျပာသြားတယ္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားႀကီးအေၾကာင္းနဲ႔ ယွဥ္ေျပာသြားတယ္။ ပုဏၰားႀကီးက ဘုရားနဲ႔သံဃာကို ၾကည္ညိဳတတ္တယ္။ တရားကို ဘယ္လို ၾကည္ညိဳရမွန္း မသိဘူးလို႔ ဘုရားကို ေလွ်ာက္တယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက တရားကို ၾကည္ညိဳခ်င္ရင္ တရားကို ေဆာင္ထားတဲ့၊ တရားက်င့္တဲ့သူေတြကို ၾကည္ညိဳပါ။ ဒါဆိုရင္ တရားကို ၾကည္ညိဳတာပဲလို႔ ျမတ္စြာဘုရားက မိန္႔တယ္။ ဒီေတာ့ ပုဏၰားႀကီးက ဘယ္သူေတြက တရားေဆာင္တာလဲလို႔ ေမးျပန္တယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက ေက်ာင္းထဲက ကိုယ္ေတာ္ေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္လို႔ဆိုေတာ့ လိုက္ေမးၾကည့္တယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေတြက အရွင္အာနႏၵာကို ညႊန္ျပၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ဦးဓမၼသာမိဟာ အရွင္အာနႏၵာလိုပဲ တရားကို ေဆာင္ထားတဲ့ သူျဖစ္လို႔ တရားကို ၾကည္ညိဳခ်င္ရင္ သူ႕ကို ၾကည္ညိဳၾကပါ။ ဦးဓမၼသာမိအေနနဲ႔လည္း ပုတီးအၿမဲစိပ္ပါ … စသျဖင့္ ေျပာသြားပါတယ္။

ဒုတိယေျပာသူကေတာ့ ေဒါက္တာနႏၵမာလာရဲ႕ စာကို သာသနာ့တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာအာဒိစၥက ဖတ္ျပပါတယ္။ ဖတ္သူပဲ မေကာင္းလို႔လား၊ မူရင္းပဲ မေကာင္းလို႔လား မသိဘူး။ ဒီစာကေတာ့ ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္။ တတိယေျပာသူကေတာ့ ရွမ္းဆရာေတာ္တစ္ပါးပါ။ ရွမ္းလိုေျပာေတာ့ ဘာမွ နားမလည္ဘူး။ ေဒါက္တာဓမၼသာမိကို အလွဴေငြ ၁၄ သိန္းနဲ႔ျမဘုရားတစ္ဆူ လွဴတယ္။ ဆုလည္း ေတာင္းေပးတယ္။ ေဒါက္တာဓမၼသာမိက ႐ို႐ိုေသေသေလးနဲ႔ ခံယူတယ္။ ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္းပါ။ စတုတၳေျပာသူကလည္း ရွမ္းေဒါက္တာတစ္ပါးပါပဲ။ သူလည္း ရွမ္းဘာသာနဲ႔အေတာ္ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေျပာသြားတယ္။

ပဥၥမေျပာသူကေတာ့ တိပိဋကဓရဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာလာလကၤာရ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕အသံက အေတာ္ ဆဲြေဆာင္မႈရွိတယ္။ ရင္ထဲမွာ အသံၾကားတာနဲ႔ ၾကည္ႏူးသြားတယ္။ ၾသဇဂုဏ္လည္း အေတာ္ေျမာက္ပါတယ္။ သူက ေဒါက္တာဓမၼသာမိနဲ႔ အဂၤလန္မွာ အတူေနခဲ့ေၾကာင္း၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းေၾကာင္း၊ စာေတာ္ေၾကာင္း၊ အဂၤလန္မွာ ေဒါက္တာဓမၼသာမိက ထမင္းဟင္းခ်က္ၿပီး သူက ခြက္ေဆးရေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံျခားမွာ အဲဒီလို သာသနာျပဳရေၾကာင္း၊ ေဒါက္တာဓမၼသာမိမွာ အထူးျခားဆံုးတစ္ခုက သီးခံစိတ္ပဲ … စသျဖင့္ ေျပာသြားတယ္။ သူေျပာတဲ့အထဲမွာ နည္းနည္းအျငင္းပြားစရာတစ္ခုေတာ့ ပါလာတယ္။ ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳစစ္စစ္ဆိုလို႔ ေဒါက္တာဓမၼသာမိတစ္ပါးထဲ ရွိတယ္၊ က်န္တာေတြက ျမန္မာျမန္မာခ်င္းပဲ ျပဳေနၾကတာလို႔ သူ ေျပာတယ္။ ဒါကေတာ့ နည္းနည္း လြန္ကဲစြာ ဆိုလိုက္တယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဘာသႏၱရကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဆရာေတာ္ဦးသီလာနႏၵတို႔၊ အဂၤလိပ္စကားမကၽြမ္းက်င္ေပမယ့္ ဘာသာျပန္နဲ႔ေဟာရင္း သာသနာျပဳေတာ္မူသြားၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။

ဆ႒မေျပာသူကေတာ့ ရွမ္းဆရာေတာ္တစ္ပါးပါ။ ရွမ္းလိုျမန္မာလို ႏွစ္ဘာသာနဲ႔ အနည္းငယ္ပဲ ေျပာသြားပါတယ္။ ေဒါက္တာဓမၼသာမိနဲ႔သူနဲ႔ ကြာပံု၊ ေဒါက္တာဓမၼသာမိက ညာဏ္ေကာင္းပံု၊ ႀကိဳးစားပံု စတာေတြကို ေျပာသြားတယ္။ 

သတၱမေျပာသူကေတာ့ ပါဠိတကၠသိုလ္ေညာင္တုန္းေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ဦးနာရဒပါ။ သူက ေလသံေအးေအးေလးနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္သြားပါတယ္။ သူက ဘာသႏၱရကၽြမ္းက်င္တဲ့အတြက္ ေဒါက္တာဓမၼသာမိ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံျခားသာသနာျပဳေတြထဲမွာ ဆရာေတာ္ဦးသီလာနႏၵလည္း ေတာ္ေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း၊ ဒုတိယက အခု ေဒါက္တာဓမၼသာမိျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာသြားပါတယ္။ 

န၀မေျပာသူကေတာ့ ဂုဏ္အျပဳခံ ေဒါက္တာဓမၼသာမိပါ။ သူက ညင္ညင္သာသာအသံေလးနဲ႔ သူေရးတဲ့စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ကို မိတ္ဆက္သြားပါတယ္။ Mindfulness meditation made easy နဲ႔ Blessings … You Can D.I.Y ဆိုတဲ့ စာအုပ္ႏွစ္အုပ္ပါ။ ဒုတိယစာအုပ္ကို ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ေရးခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ျဖည့္စရာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡ (မေသခ်ာ)ဒကာမႀကီးက ဆက္ေျပာသြားၾကတယ္။ ဒကာမႀကီးက ဆရာေတာ္ဘာသႏၱရကၽြမ္းက်င္ပံု၊ က်မ္းေရးသားျခင္းစတာေတြမွာ စနစ္က်ပံု၊ ပါဠိလို လက္တန္းေျပာႏိုင္ပံုေတြကို ေျပာသြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာရတု၊ ရွမ္းရတုေတြနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳၾကတယ္။ ဆရာေတာ္ေတြကို လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြ ဆက္ကပ္ၾကတယ္။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္နဲ႔ ဆရာေတာ္အေတာ္မ်ားမ်ားက လွဴဖြယ္ေတြ လွဴၿပီးတာနဲ႔ ထျပန္သြားၾကတယ္။ အခမ္းအနားက ၾကာၿပီဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီး အေတာ္ေညာင္းေနၿပီနဲ႔ တူပါရဲ႕။ ဒကာဒကာမေတြက ေဒါက္တာဓမၼသာမိကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ား ကပ္၊ စကားေျပာၾက။ အေတာ္ၾကာသြားမွ ေရစက္ခ်ၿပီး အခမ္းအနားသိမ္းလိုက္တယ္။

အခမ္းအနားက ျပန္လာေတာ့ ေနပူေပမယ့္ အခမ္းအနားပံုရိပ္ေတြ၊ ေဒါက္တာဓမၼသာမိ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ဘ၀ပံုရိပ္ေတြက လူကို လႊမ္းၿခံဳလာခဲ့ေတာ့ ပူမွန္းမသိခဲ့ဘူး။ ဒီလို ပညာေတာ္တဲ့ သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ား မ်ားမ်ား ေပၚထြက္ႏိုင္ပါေစလို႔လည္း ဆုေတာင္းမိတယ္။ 

ထူးျခားတဲ့ ႀကိဳးစားတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးကို ဖူးေတြ႕လိုက္ရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာေနမိခဲ့တယ္။ ဘယ္အေျခအေနမ်ိဳးပဲေတြ႕ေတြ႕၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အၿမဲျပန္ၾကည့္တဲ့ အက်င့္ေလးရွိေတာ့ …. ငါေကာ … ဘယ္လိုလဲ ….။ ေဒါက္တာဓမၼသာမိ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြရဲ႕ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ ငါ မလုပ္ရေသးပါလားလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိတယ္။ ဒီအေတြးေလးနဲ႔ ေနပူက်ဲတဲေအာက္မွာ ေျခလွမ္းေတြ သြက္ေနခဲ့တယ္။

Saturday, March 24, 2012

လႊင့္ပစ္ၿပီး သယ္သြား


(၁)
ဂ်ိဳ႐ႈဟာ သူ႕အသက္ ၆၀-မွာ ဇင္ကို စတင္ေလ့လာတယ္။ သူ ဇင္သေဘာတရားေတြကို နားလည္သိျမင္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူ႕အသက္က ရွစ္ဆယ္ရွိသြားၿပီ။ အသက္ ၁၂၀-ထိ သူသိရွိထားတဲ့ ဇင္အေၾကာင္းကို ျပန္လည္သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က …….
"ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ"
လို႔ ေမးပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ဂ်ိဳ႐ႈက
"လႊင့္ပစ္လိုက္"
လို႔ ေျဖပါတယ္။
"ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ဘာမွမွ မရွိတာ၊ ဘယ္လို လႊင့္ပစ္လို႔ ရမွာလဲ"
လို႔ တပည့္က ျပန္ေျပာတဲ့အခါ ဂ်ိဳ႐ႈက
"ဒီလိုဆိုရင္ သယ္သြားလိုက္ေပါ့"
လို႔ ဆိုလိုက္ပါတယ္။

(၂)
ငယ္စဥ္က ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဆင္းရဲၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာေရး တရားစာအုပ္ကို ဖတ္ခဲ့စဥ္က ဇင္ဇာတ္လမ္းေတြကို စတင္ဖတ္႐ႈခြင့္ ရခဲ့တယ္။ ဇင္ဇာတ္လမ္းေတြတိုင္းမွာ ဆဲြေဆာင္မႈတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု ရွိေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဖတ္ခဲ့တဲ့အထဲက အမွတ္အရဆံုး ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခု ရွိဖူးတယ္။ စိတ္ညစ္တဲ့အခါတိုင္း အဲဒီဇင္ဇာတ္လမ္းေလးကို ေရရြတ္ၾကည့္တယ္။ စိတ္ထဲမွာ ေပါ့ေပါ့သြားတယ္။ လယ္သမားႀကီးတစ္ေယာက္က သားဒုကၡသမီးဒုကၡေတြနဲ႔ ေသာကေတြ ေ၀ေနလို႔ ဇင္ဆရာႀကီးထံကို သြားခဲ့တယ္။ သူက "ဆရာႀကီးခင္ဗ်ား …. ကၽြႏ္ုပ္ကို အေႏွာင္အဖဲြ႕ေတြကေန လြတ္ေအာင္ ကယ္မေတာ္မူပါ"လို႔ ေျပာေတာ့ ဇင္ဆရာႀကီးက စကားတစ္ခြန္းပဲ ျပန္ေမးခဲ့ပါတယ္။ အဆိုပါ စကားတစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ လယ္သမားႀကီး တရားရသြားတယ္၊ သူတို႔အဆို intuition လ်ပ္တျပက္ညာဏ္အလင္းရသြားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဇင္ဆရာႀကီး ေျပာလိုက္တဲ့စကားကေတာ့ "မင္းကို ဘယ္သူက ခ်ဳပ္ထားလို႔လဲ"တဲ့။

(၃)
ေလာကမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ အခက္အခဲေတြ၊ ေသာကျဖစ္စရာေတြဟာ သမ႐ိုးက်ေတြးေခၚေနတတ္လို႔ ဇာတ္ေၾကာရွည္ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ သမ႐ိုးက်ေတြးေခၚမႈကေန ေဖာက္ထြက္ၿပီး ထူးျခားတဲ့အျမင္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ျမင္ၾကည့္လိုက္ရင္ ရင္ထဲမွာ ေပါ့သြားတတ္ပါတယ္။ ဇင္ဇာတ္လမ္းေတြရဲ႕ အေျခခံအႏွစ္သာရကေတာ့ အရာရာကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ႐ႈၾကည့္တတ္ဖို႔ပါပဲ။ ေလးေနတဲ့အရာေတြကို၊ ႐ႈပ္ေနတဲ့အရာေတြကို သူတို႔က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး (တစ္ခါတစ္ရံ ေပါ့ပ်က္ပ်က္လို႔ေတာင္ ဆိုရႏိုင္ပါတယ္) လုပ္ပစ္ပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာ ဘာမွမရွိတဲ့အခါ ဘာလုပ္ရမလဲ၊ ဘယ္လိုေနရမလဲလို႔ ဆိုတယ္။ အေျဖက လႊင့္ပစ္လိုက္တဲ့။ အဲဒီလို ဘာမွေတြးမေနနဲ႔၊ အဲဒီအေတြးကို ရွင္းထုတ္လိုက္လို႔ ဆိုခ်င္ပံုရတယ္။ ေမးသူကလည္း ဆက္ျပန္တယ္။ စိတ္ထဲ ဘာမွမရွိဘူးဆိုမွ ဘာကို လႊင့္ပစ္ရမလဲတဲ့။ ဒါဆိုလည္း သယ္သြားလိုက္ေပါ့တဲ့။

 ေမးသူကေတာ့ ေက်နပ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူက ဆက္ေမးခ်င္လည္း ေမးေနအံုးမယ္။ စိတ္ထဲ ဘာမွမရွိပါဘူးဆိုမွ ဘာကို သယ္ရအံုးမွာလဲဗ်ာလို႔။ ဇင္ဆရာႀကီး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ အေကာင္အထည္ျဒဗ္မရွိဘူး။ လႊင့္ပစ္စရာလည္း ဘာမွ မရွိသလို၊ သယ္ေဆာင္သြားစရာလည္း ဘာမွ မရွိဘူး။ ဒီသေဘာတရားကိုပဲ ရိုးရိုးေလး ရွင္းမျပဘဲနဲ႔ အမ်ားမထင္တဲ့ ရႈေထာင့္ကေန ရွင္းျပသြားတဲ့ အေနအထားလို႔ ထင္ပါတယ္။
လယ္သမားႀကီးရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္မွာလည္း ဒီသေဘာကို ရည္ညႊန္းလိုပံုရပါတယ္။ လယ္သမားႀကီးရဲ႕ စိတ္မွာ ေသာကေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတယ္။ သူက ဒီေသာကေတြကို ေျပေပ်ာက္သြားေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲဆိုတာကို သူ မသိဘူး။ အေၾကာင္းတရားကို သူ မျမင္ႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္လို႔မရႏိုင္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါကို ဇင္ဆရာႀကီးက မင္းကို ဘယ္သူက ခ်ဳပ္ထားလို႔လဲလို႔ ေမးလိုက္တယ္။ လယ္သမားႀကီး ျမင္သြားတယ္။ ငါ့ကို ေသာကျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတဲ့အရာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အေကာင္အထည္ျပစရာ ဘာမွ မရွိဘူး။

(၄)
ဒီဇာတ္လမ္းေလးေတြကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္စိတ္ကိုယ္လည္း ျပန္ဆန္းစစ္ေနမိတယ္။ ေန႔စဥ္ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အျမင္အာရုံေတြ၊ အၾကားအာရံုေတြ စတဲ့ ရိုက္ခတ္မႈေတြနဲ႔ ဆံုလာတိုင္း မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ စိတ္အေျခအေနေတြကို ႀကံဳေတြ႕ေနရတယ္။ ပင္ပန္းလိုက္တာ။ ေမာလိုက္တာ။ စိတ္ပ်က္လိုက္တာ။ အထီးက်န္ဆန္လိုက္တာ။ ကံဆိုးလိုက္တာ။ မြန္းၾကပ္လိုက္တာ။ လူတိုင္းလူတိုင္း ဒီလို အေျခအေနေတြကို ႀကံဳေတြ႕ေနရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရလဲဆိုတာကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ဘာမွမဟုတ္တာကို အဟုတ္လုပ္ေနတတ္လို႔ဆိုတာ သြားျမင္မိတယ္။ တကယ္မမွန္တဲ့ ေလာကရဲ႕ အမွန္တရားေတြကို တကယ့္အမွန္ ပရမတၳအေနနဲ႔ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္မိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလို အေျခအေနေတြကို ခံစားမိေနတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္လို႔ ေတြးမိပါတယ္။
စိတ္ေသာကေတြ ျဖစ္ဖူးလား။ လူတိုင္း ျဖစ္ဖူးပါတယ္။ ဒီလို ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ေသာကေလးကို ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ ဒီေသာကေလးကို "လႊင့္ပစ္ဖို႔နဲ႔သယ္သြားဖို႔"ျဖစ္ႏိုင္မျဖစ္ႏိုင္ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေသာကေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကို ေတြ႕ရႏိုင္ပါတယ္။

(၅)
"လႊင့္ပစ္လိုက္"
"သယ္သြားလိုက္"
၀ါက်ေလးႏွစ္ေၾကာင္းက အတိုေလးေပမယ့္ ဘ၀ကို အားေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ၀ါက်ေလးႏွစ္ေၾကာင္း ရြတ္ၿပီးလိုက္တိုင္း "ဘာကိုလဲ"ဆိုတဲ့အသိေလးက တန္ဖိုးရွိစြာ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုေလး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့ ဘ၀က ပိုမို အဓိပၸာယ္ရွိလာသလိုလို ခံစားမိပါတယ္။

Wednesday, March 14, 2012

ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စုေပါင္းစည္းေ၀းပဲြ အခမ္းအနား































ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စုေပါင္းစည္းေ၀းပဲြ အခမ္းအနားကို ၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္းရွိ စိန္ရတနာဓမၼာစရိယစာသင္တိုက္တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္။ အခမ္းအနားသို႔ အင္းစိန္ရြာမဆရာေတာ္ႀကီး အမွဴးျပဳေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အလွဴရွင္ဒကာဒကာမမ်ား စုစုေပါင္း ၁၀၀-ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အခမ္းအနားကို ေန႔လယ္ ၂း၃၀ အခ်ိန္တြင္ စတင္က်င္းပခဲ့သည္။ အခမ္းအနားကို ထံုးစံအတိုင္း နေမာ တႆ သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆို ဘုရားကန္ေတာ့၍ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အင္းစိန္ရြာမပရိယတၱိစာသင္တိုက္ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲတိေလာကာဘိ၀ံသမွ ၾသ၀ါဒစကား မိန္႔ၾကားခ့ဲသည္။ ဆရာေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာအေနနဲ႔ ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားသင့္ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ၾကရန္ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းသင့္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ၾသ၀ါဒစကား ျမြက္ၾကားေပးခ့ဲသည္။ ထို႔ေနာက္ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး အက်ိဳးေဆာင္ Organizer အားလံုးရဲ႕ ကိုယ္စား ဆရာေလးေဒၚေကတုမာလာမွ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈအဆင့္ဆင့္ကို ရွင္းလင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ (ေဒၚေကတုမာလာေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္မ်ားကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပပါမည္။)
ထို႔ေနာက္ ေကာ္မတီအမည္စာရင္း ဦးစကၠပါလမွ တင္သြင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့ၿပီး ဓမၼစကူးလ္ေဖာင္ေဒးရွင္း ဥကၠ႒၊ ဗုဒၶေစတမန္ ဆရာေတာ္ ဦးသာသန၀ရမွ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စီမံကိန္း၏ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ရွင္းလင္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စီမံကိန္း အဓိက မ တည္အလွဴရွင္ ႐ႈိင္းဟုပ္ကုမၸဏီမွ ဒါယိကာမႀကီး ေဒါက္တာေဒၚခင္ခင္ရီမွ သာသနာေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္းေသာ ၀မ္းေျမာက္စကားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေျပာၾကားရာတြင္ အစက ဓမၼစကူးလ္လုပ္မည္ဟု ဦးသာသန၀ရက ေျပာေတာ့ သူက ဓမၼစကူးလ္ကို ဓမၼစကၡဳဟု ၾကားခဲ့ေၾကာင္း၊ တရားမ်က္စိအလွဴမ်ား လုပ္ၾကမလားဟု ထင္မိေၾကာင္း၊ ေနာက္ပိုင္းမွသာ ဆန္းေဒးစကူးလ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ရန္ သင္႐ိုးမ်ား ေရးဆဲြမည္ကို သိရေၾကာင္း၊ သူ႕အေနနဲ႔ ဆက္လက္လွဴဒါန္းပါမည့္အေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဆရာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္မ်ားႏွင့္ အျခားပညာရွင္မ်ားက အႀကံျပဳေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ေဆြးေႏြးရာတြင္ ပါဠိတကၠသိုလ္ေညာင္တုန္းေက်ာင္းတိုက္၊ လွရတနာဆရာေတာ္ ဦးနာရဒမွ အႀကံျပဳစကား ေျပာၾကားရာတြင္ ေရွးယခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံဘာသာေရးကို ေတာေက်ာင္းမ်ားက ထိန္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ရွင္ဘုရင္းမ်ားကအစ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလံုးသည္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္မ်ားျဖစ္၍ ဗုဒၶဘာသာစည္ပင္ ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္း၊ ယေန႔ေခတ္ကာလတြင္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္မ်ားကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားက တာ၀န္ယူသင္ၾကားမေပးႏိုင္ၾကေတာ့သျဖင့္ အားနည္းေနေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အႀကံျပဳတိုက္တြန္းခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ငါးက်မ္းျပန္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာဓမၼပိယမွ အႀကံျပဳစကားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေရွးအခါက ပဲြေက်ာင္းေခၚ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသင္ပညာေရး ႀကီးစိုးခဲ့ေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္မႈလည္း ရခဲ့ေၾကာင္း၊ ယခုလည္း အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ဘာသာေရးစာေပမ်ား သင္ၾကားၾကေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာအားျဖင့္ ေအာင္ျမင္သည္ဟု မဆိုႏိုင္ေၾကာင္း ေထာက္ျပေပးၿပီး ေအာက္ပါအတိုင္း ေကာက္ခ်က္တစ္ခု ဆဲြေပးခဲ့သည္။ ေရွးအခါက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသင္ပညာေရး ေအာင္ျမင္သည္မွာ လူတို႔လိုအပ္ခ်က္ကို သင္ေပးႏိုင္သျဖင့္ ဘုန္းႀကီးႏွင့္လူ အေပးအယူ တည့္သျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း၊ ယေန႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားက လူတို႔ လိုအပ္ခ်က္ကို သင္မေပးႏိုင္ၾကေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ ဘုန္းႀကီးေပးတာ တစ္ျခား၊ လူတို႔ လိုခ်င္တာက တစ္မ်ိဳး၊ အေပးအယူမတည့္ၾကသျဖင့္ မေအာင္ျမင္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားသြားခဲ့သည္။ ပညာေရးအသြင္ သင္႐ိုးဟု ဆိုသျဖင့္ အဂၤလိပ္စာကိုပါ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းသင့္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
တစ္ဖန္ ေလးအိမ္စုဆရာေတာ္ အရွင္၀ိစိတၱသာရမွလည္း YMBA အသင္းႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္မွာ ၃၃-ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ တစ္ႏွစ္ကို ေက်ာင္းသား ၈-ေသာင္းေက်ာ္ သင္ယူေနၾကေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာအေနျဖင့္ အလြန္နည္းပါးေၾကာင္း၊ လက္ရွိသင္ၾကားေနေသာ သင္႐ိုးစာအုပ္မ်ားတြင္ သမိုင္းအားနည္းေၾကာင္း၊ သမိုင္းကို ျမန္မာ့သမိုင္းသာမက ကမၻာမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာသမိုင္းမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳသြားခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံ၊ မဲလ္ဘုန္းၿမိဳ႕မွ ဆရာေတာ္ဦးပ႑ိတမွ Discovering the Buddha စာအုပ္ကို မိတ္ဆက္ေပးၿပီး သင္႐ိုးစာအုပ္မ်ားတြင္ ပံုျပင္က႑ကို ပီပီျပင္ျပင္ ထည့္သြင္းသင့္ေၾကာင္း၊ ေဖာင္းေဒးရွင္း၏ လိုဂိုကို ျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ ေဖာင္းေဒးရွင္းတြင္ motto ေခၚေဆာင္ပုဒ္ ရွိသင့္ေၾကာင္းႏွင့္ Methodology အေၾကာင္းတို႔ကို အက်ယ္တ၀င့္ တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ကလ်ာဏမိတၱေဖာင္ေဒးရွင္းမွ ကိုဘိုဘိုလြင္မွလည္း ကေလးမ်ားအတြက္ သင္႐ိုးေရးဆြဲရာတြင္ ကေလးမ်ား နားလည္ေအာင္၊ စာသင္ရတာ ေပ်ာ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ နည္းစနစ္မ်ားကို တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္မွ ေဒါက္တာလွျမင့္ႏွင့္ အဂၤလိပ္စာဆရာ ဦးအာသာမွလည္း ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဆက္လက္၍ သာသနာ့တကၠသိုလ္မွ က်မ္းျပဳဆရာေတာ္ ဦး၀ိစကၡဏမွ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳသင္႐ိုးစနစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ တင္ျပေဆြးေႏြးေပးခ့ဲၾကသည္။
ေဆြးေႏြးအႀကံျပဳအစီအစဥ္မ်ားအၿပီးတြင္ အက်ိဳးေဆာင္ organizer အားလံုး၏ ကိုယ္စား အရွင္ကုသလသာမိမွ ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္စကား ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။ (အရွင္ကုသလသာမိ ေျပာၾကားသြားခဲ့ေသာ ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္စကားကို ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။) ထို႔ေနာက္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဆရာေတာ္မွ နိဂုံးခ်ဳပ္သံုးသပ္တင္ျပေပးခဲ့သည္။ ေဖာင္ေတာ္ဦးဆရာေတာ္က ေရွ႕ပိုင္းတြင္ လူငယ္မ်ားက တပည့္ေတာ္တို႔ကို အားကိုးေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကားၾကေၾကာင္း၊ အမွန္အားျဖင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ လူႀကီးမ်ားက လူငယ္မ်ားကို အားကိုးေၾကာင္း၊ တပည့္ေတာ္တို႔ လူႀကီးမ်ားမွာ အရွင္ဘုရားတို႔လူငယ္မ်ား အခုလို ေလွ်ာက္ထားေနၾကတာ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ လုပ္သင့္တာ မလုပ္ခဲ့မိတဲ့ တပည့္ေတာ္တို႔ လူႀကီးမ်ားမွာ ရွက္ေတာင္ရွက္မိေၾကာင္း၊ ဆက္လက္အားေပးပံ့ပိုးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပေဆြးေႏြးသြားခဲ့သည္။
ညေန ၅-နာရီတြင္ အခမ္းအနားကို ဗုဒၶသာသနံ စိရံ တိ႒တု သံုးႀကိမ္ရြတ္ဆို၍ အခမ္းအနားကို ေအာင္ျမင္စြာ ႐ုပ္သိမ္းခ့ဲၾကသည္။
(ေနာင္အခ်ိန္ရလွ်င္ ဒိထက္ ျပည့္ျပည့္စံုစံု တင္ျပေပးဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါသည္။ အထက္ပါ အခမ္းအနားကို မွတ္တမ္းျပဳသံုးသပ္တင္ျပထားရာတြင္ တစ္စံုတစ္ရာ အမွားအယြင္း ပါရွိသြားပါက တင္ျပေဆြးေႏြးေလွ်ာက္ထားသူ၏ တာ၀န္မဟုတ္ဘဲ မွတ္တမ္းျပဳသူ မိမိ၏ ခၽြတ္ေခ်ာ္မႈသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါသည္။ တင္ျပသူ)

ဆရာေလးေဒၚေကတုမာလာ ရွင္းလင္းတင္ျပေလွ်ာက္ထားသည့္စကားမ်ား .....
ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကကုုန္ေသာ အင္းစိန္ရြာမဆရာေတာ္ဘုုရားၾကီး အမွဴးျပဳေသာ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားနွင္႔တကြ သီလရွင္ဆရာၾကီး၊ ဆရာေလးဘုုရားတုုိ႔ကိုု ေရွးဦးစြာ လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုုး၍ ရွိခုုိးကန္ေတာ႔ပါရေစဘုုရား။ ယေန႔အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာၾကေသာ ဘာသာေရးနွင္႔ ပညာေရးအဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးမွ ပုုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားအားလံုုး တုုိ႔ကိုု လည္း မဂၤလာပါလုုိ႔ ေရွးဦးစြာႏႈတ္ခြန္းဆက္သပါရေစ။
အက်ိဳးေဆာင္(Organizer)မ်ားကိုုယ္စား ဘုုရားတပည္႔ေတာ္မွ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ျဖစ္ေပၚတိုုးတက္လာေသာ အေျခအေနမ်ားကိုု ရွင္းလင္း ေလွ်ာက္ထားခြင္႔ရတဲ႔အတြက္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ရပါတယ္ဘုုရား။ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ (Organizer)ေတြဟာ သီရိလကၤာနုုိင္ငံမွာမဟာဝိဇၨာ(MA)တန္းအထိ ပညာသင္ၾကားခြင္႔ ရခဲ႔ၾကပါတယ္။ ထုုိ႔အတြက္ေၾကာင္႔လည္း ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔နိုုင္ငံနဲ႔ မတူညီတဲ႔ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာေတြ၊ ပညာေရး စနစ္ေတြကိုုပါ ေလ႔လာခြင္႔ ရခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုုရား။ အဲဒီအထဲကမွ သီရိလကၤာမွာ ပညာသင္ၾကားဖူးသူတုုိင္း အားက်နွစ္သက္ခဲ႔ရတဲ႔ စနစ္တစ္ခုုထဲမွာ ဆန္းေဒးစကူးလ္ လိုု႔ အရပ္စကားနဲ႔ေခၚၾကတဲ႔ ဓမၼစကူးလ္စနစ္ကလဲ တစ္ခုုအပါအဝင္ ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ဘုုရား။ သီရိလကၤာနုုိင္ငံက ကေလးလူငယ္ေတြရဲ႕ လိမၼာယဥ္ေက်းပံုုေတြကိုု ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ မ်က္ျမင္ၾကံဳေတြ႕ ၾကည္ႏူးခဲ႔ၾကရသလိုု သူတုုိ႔ေလးေတြရဲ႕ ဘာသာေရးအသိပညာဗဟုုသုုတ ၾကြယ္ဝမႈေတြကလဲ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔တေတြကိုု အံၾသမင္သက္ ျဖစ္ေစခဲ႔ရပါတယ္။ သီရိလကၤာနုုိင္ငံရဲ႕ တနဂၤေႏြေန႔မနက္ခင္းေတြမွာ အျဖဴေရာင္တူညီဝတ္စံုုေတြ ကိုုယ္စီဝတ္ျပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြဆီ ရႊင္လန္းတက္ၾကြတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ခ်ီတက္ေနၾကတဲ႔ သူတုုိ႔ေလးေတြကိုု ျမင္ေတြ႔ရတဲ႔ျမင္ကြင္းေတြကေတာ႔ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔အတြက္ က်က္သေရရွိလြန္းလွပါတယ္ဘုုရား။ ဒီျမင္ကြင္းေတြကို ယခုအခ်ိန္ထိ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ အမွတ္ရလွ်က္ရွိေနတုန္းပါပဲဘုရား။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ သီရိလကၤာနုုိင္ငံကိုု ေခါင္းေဆာင္ၾကမယ္႔ လူငယ္ေလးေတြက ဘုုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ ဘုုန္းေတာ္ၾကီးေတြ သင္ၾကားျပသေပးေနတာကိုုတေလးတစားနဲ႔ ဆည္ပူးသင္ယူေနတာကိုု ျမင္ေတြ႕ၾကရေတာ႔ ဒီလုုိစနစ္မ်ိဳးကိုု ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ အမွန္တကယ္ပဲအားက်ခဲ႔ ရပါတယ္ဘုုရား။
ဒါ့အျပင္ ဓမၼစကူးလ္စနစ္ဟာ သီရိလကၤာကေလးလူငယ္ေတြကိုု ဘာသာေရးMessage ေပးရံုုတင္မကဘဲ ဘာသာေရးKnowledgeကိုုပါ အျပည္႔အဝေပးေနတယ္ဆုုိတာကုိလဲ သိခြင္႔ ရခဲ႔ပါတယ္ဘုုရား။ အေပၚယံသိလုုိ႔ဆိုုနုုိင္တဲ႔ သညာသိတင္မကဘဲ အသိပညာဗဟုုသုုတေတြကိုုပါ ကေလးလူငယ္ေတြရင္ထဲ စြဲစြဲျမဲျမဲပိုု႔ေဆာင္ေပးေနတယ္လုုိ႔ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ သိရွိနားလည္ခဲ႔ရပါတယ္ဘုုရား။ ဒီလုုိအေျခအေနေတြကိုုသံုုးသပ္မိျပီး သိရွိလုုိက္ရတာက အနာဂတ္ရဲ႕မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးလူငယ္ေတြအတြက္ သီရိလကၤာနုုိင္ငံမွာေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔နွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ကတည္းက ဗုဒၶဘာသာကိုု ဘာသာေရးအသြင္ ပံုုစံတစ္ခုုအေနနဲ႔သာမက ပညာေရးအသြင္ပံုုစံနဲ႔ပါ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ႔ ၾကတယ္ဆိုုတာပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ ျမန္မာနုုိင္ငံမွာေတာ႔ ကေလးလူငယ္မ်ားနွင္႔ပတ္သက္ျပီး ဗုဒၶဘာသာကိုု ဘာသာေရးပံုုစံနဲ႔သာ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုုရား။ ဒါ႔ေၾကာင္႔လဲ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ နုုိင္ငံမွကေလးလူငယ္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာကိုု ကိုုးကြယ္ရမယ္႔ ဘာသာလုုိ႔ပဲ အသိမ်ားၾကျပီး လက္ေတြ႕ဘဝမွာ အသံုုးခ်ရမယ္႔ဘာသာလိုု႔ သိရွိနုုိင္မႈကအလြန္ကိုု အားနည္းေနပါတယ္ဘုုရား။ ထုုိ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔နုုိုု္င္ငံရဲ႕အနာဂတ္၊ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔သာသနာရဲ႕အနာဂတ္မွာ အဓိကအားကိုုးအားထားျပဳရမယ္႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးလူငယ္ေတြအတြက္ ေရရွည္ခုုိင္ျပီးစနစ္က်မယ္႔ ဗုဒၶဘာသာပညာေရး စနစ္တစ္ခုုကိုု တည္ေဆာက္ခ်င္ခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုုရား။
နုုိင္ငံေရးစနစ္တစ္ခုုကိုု တည္ေဆာက္တဲ႔အခါမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုုအေျခခံဥပေဒက အဓိကအခန္း က႑ တစ္ခုုျဖစ္သလုုိ ပညာေရးစနစ္တစ္ခုုကိုု တည္ေဆာက္တဲ႔အခါမွာလည္း သင္ရိုုးညႊန္းတမ္းက အေရးပါျပီးအခရာက်လွပါတယ္ဘုရား။ ပညာေရးအသြင္လုုိ႔ ဆုုိတဲ့အတုုိင္း အသက္အလိုုက္ အတန္းစဥ္အလိုုက္ ခြဲျခားထားသည္႔ ထုုိကဲ႔သုုိ႔အေရးပါလွတဲ့ သင္ရိုုးညႊန္းတမ္းကိုု ဘာသာေရးနယ္ပယ္ကပညာရွင္ေတြ၊ ပညာေရးနယ္ပယ္ကပညာရွင္ေတြပါဝင္တဲ႔ အမ်ားအားနဲ႔ စုုေပါင္းလုုပ္ေဆာင္ျပီးပံုုေဖာ္ၾကမယ္လိုု႔ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူးမိခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုုရား။ ထုုိ႔အတူပဲဗုဒၶဘာသာ ပညာေရးစနစ္တစ္ခုုကိုု ကိုုယ္စားျပဳလာမယ္႔ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးကိုုလဲ ဗုဒၶတကၠသိုုလ္အသီးသီး၊ ဘာသာေရးနဲ႔ပညာေရးဆိုုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးတုုိ႔နဲ႔ ကြန္ယက္ခ်ိတ္ဆက္ျပီး တစ္နုုိင္ငံလံုုးအတုုိင္းအတာနဲ႔ လုုပ္ေဆာင္ၾကမယ္လုုိ႔ စဥ္းစားမိခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုုရား။ စတင္လုုပ္ေဆာင္ရာမွ ယေန႔အခ်ိန္ထိ သံုုးလေက်ာ္အတြင္းမွာ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ဟာ ေတြ႔ဆံုုေဆြးေႏြးပြဲၾကီး ေလးခုုအပါအဝင္ အဖြဲ႔လုုိက္ေဆြးေႏြးပြဲေတြ တစ္သီးပုုဂၢလေတြ႕ဆံုုမႈေတြကိုု အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတြ႕ဆံုုေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းခဲ႔ၾကရျပီးတဲ႔ေနာက္မွာေတာ႔ စနစ္တက်နဲ႔ လက္ေတြ႕က်က် အေကာင္အထည္ေဖာ္နုုိင္မယ္႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚသိုု႔ ဘုုရားတပည္႔ေတာ္တုုိ႔ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ၾကပါတယ္ဘုုရား။
ယေန႔အခမ္းအနားျဖစ္ေျမာက္ေစဖိုု႔ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့တဲ့ ေရွ႔ပိုုင္းေဆြးေႏြးပြဲၾကီးေလးခုထဲက ပထမဆံုုးအႀကိ္မ္ေဆြးေႏြးပြဲကိုု ဇန္နဝါရီလ(၄)ရက္ေန႔မွာ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ျပတိုုက္လမ္းရွိ ဓမၼဥယ်ာဥ္ ေက်ာင္း (Dhamma Garden Center)၌ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဘုုရားတပည့္ေတာ္ တိုု႔အပါအဝင္ စုုစုုေပါင္း(၁၁)ပါးျဖင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္ဘုုရား။ ထိုုေဆြးေႏြးပြဲရဲ့ အႀကံျပဳခ်က္ ေတြျဖင့္ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔ဟာ ဒုုတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးပဲြကိုု ဇန္နဝါရီလ(၁၄)ရက္ေန႔မွာ ဓမၼဥယ်ာဥ္ေက်ာင္းမွာပဲ အျပည္ျပည္ဆိုုင္ရာေထရာဝါဒဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသုုိလ္၊ ႏိုုင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနာ႔တကၠသိုုလ္၊ ဗုဒၶတကၠသိုုလ္တိုု႔မွဆရာေတာ္မ်ား၊ ေဖာင္ေတာ္ဦးကဲ့သုုိ႔ေသာ ဘုုန္းေတာ္ႀကီးသင္ပညာေရးေက်ာင္းမွ ဆရာေတာ္မ်ား၊ ဓမၼဗ်ဴဟာ၊ ဓမၼေရာင္ျခည္၊ သစၥေဝဒဂူ၊ ဓမၼေဖာင္ေဒးရွင္းစေသာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ တတ္သိပညာရွင္မ်ားစုုစုုေပါင္း(၄၀)ဦးခန႔္ျဖင့္ ေဆြးေႏြး ညွိႏိႈင္းၿပီး ဓမၼစကူးလ္သင္ရိုုးညႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးအတြက္ သေဘာတူညီမႈမ်ား ရရွိခဲ့ၾကပါတယ္ ဘုုရား။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဝန္းအဝိုုင္းခ်ဲ႔ခ်ဲ႔ၿပီး စုုစည္းလာခဲ့တဲ့ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔ရဲ့ စုုေပါင္းမႈအားကိုု အိႏၵိယမွ ေဒါက္တာဘြဲ႔ရဆရာေတာ္ေတြနဲ႔ စုုေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ မဇၥ်ိမဝံသအဖြဲ႔မွ ဆရာေတာ္မ်ားကလည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲအားေပးၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြလည္း ေပးခဲ့ၾကပါတယ္ဘုုရား။ ဒီလုုိနဲ႔ ဇန္နဝါရီလ(၃၀)ရက္ေန႔က ၿမိဳ႔မေက်ာင္းလမ္းက ၿမိတ္က်ားေက်ာင္း မွာျပဳလုုပ္တဲ့ တတိယအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးညိွႏိႈင္းမႈအၿပီးမွာေတာ့ သံဃာ့မဟာနာယကဥကၠ႒ ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးထံ ၾသဝါဒခံယူရင္းအႀကံဥာဏ္ေကာင္းမ်ားလည္း ေတာင္းခံႏိုုင္ခဲ့ပါတယ္ ဘုုရား။ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တိုု႔တစ္ေတြဟာ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးကိုု စီမံကိန္းအဆင့္ဆင့္ခ်ၿပီး လုုပ္ေဆာင္ၾကမယ္လုုိ႔ စီစဥ္ထားၾကတဲ့အတိုုင္း သင္ရိုုးညႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးစီမံကိန္းလုုိ႔ေခၚတဲ့ ပထမဆံုုးအဆင့္စီမံကိန္းကိုု စတင္ႏိုုင္ဖုုိ႔အတြက္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုု မျဖစ္မေနဖြဲ႔စည္းဖိုု႔ လိုုအပ္လာခဲ့ပါတယ္ဘုုရား။ သုုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေဖေဖာ္ဝါရီလ(၁၄)ရက္ေန႔မွာ ၿမိဳ႔မေက်ာင္း လမ္းရွိ ၿမိတ္က်ားေက်ာင္းမွာ ေကာ္မတီဖြဲ႔စည္းႏုုိင္ဖိုု႔အတြက္ အဆိုုျပဳၿပီး ညိွႏိႈင္းသေဘာတူညီမႈ ရယူခဲ့ၾကပါတယ္ဘုုရား။ ယခုုအခ်ိန္မွာဆိုုလွ်င္ ဒီလိုုစီမံကိန္းအဆင့္ဆင့္ေတြကိုု လုုပ္ေဆာင္ႏိုုင္ဖုုိ႔အတြက္ ၾသဝါဒေပးၿပီးသြန္သင္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေတာ္မူၾကမည့္ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးနွင့္ အင္းစိန္ရြာမဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအမႈးရွိေသာ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးမ်ား၊ အႀကံဥာဏ္ေကာင္းမ်ားျဖင့္ လမ္းညႊန္မႈေပးၾကမည့္ နာယကဂုုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုုေတာ္မူၾကေသာ စေလဆရာေတာ္ ေဖာင္ေတာ္ဦးဆရာေတာ္ အစရွိေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၊ ဒီစီမံကိန္းႀကီးေတြကုုိ လက္ေတြ႔က်က် အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုုင္ၾကမည့္ ဆရာေတာ္ဦးသာသန၀ရ၊ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱရ အစရွိေသာဆရာေတာ္မ်ား၊ အဘက္ဘက္မွ ဝိုုင္းဝန္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးၾကမည့္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ား၊ ဒါ့အျပင္ ဒီစီမံကိန္းစတင္ၿပီး လည္ပတ္လုုပ္ေဆာင္ႏုုိင္ဖိုု႔ မတည္လွဴဒါန္းေပးမည့္ အလွဴရွင္ ရိႈင္းဟုုပ္ကုုမၺဏီမွ ဒကာမႀကီးေဒါက္တာေဒၚခင္ခင္ရီတုုိ႔လည္း ယခုုအခမ္းအနားမွာ အားလံုုးစံုုစံုုလင္လင္နဲ႔ ေရာက္ရွိေနၾကပါၿပီ။ တစ္နည္းေျပာရမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔ အားလံုုးစုုေပါင္းၿပီး သင္ရိုုးညႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးစီမံကိန္းကိုု စတင္ဖိုု႔ အဆင္သင့္အေနအထားသိုု႔ ေရာက္ရွိေနၾကပါၿပီ ဘုုရား။ ထိုု႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုုကိုု မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ အတည္ျပဳဖြဲ႔စည္းၾကရပါေတာ့မယ္ဘုုရား။ ယခုုဒီအခမ္း အနားမွာေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔တေတြဟာ မတူညီတဲ့ေဒသ၊ မတူညီတဲ့နယ္ပယ္ အသီးသီးမွ လာခဲ့ၾကေပမဲ့ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုု႔ိအားလံုုးမွာ တူညီတဲ့ဆႏၵ၊ တူညီတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ကိန္းဝပ္ေနခဲ့ၾကပါတယ္ဘုုရား။ ထိုုတူညီတဲ့ဆႏၵ၊ တူညီတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ ေတြေၾကာင့္ပဲ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔ ယခုုလိုုစုုစည္းႏိုုင္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္ဘုုရား။ ဂုုဏ္ေက်းဇူး ေတာ္ႀကီးမားလွကုုန္ေသာ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးမ်ားျဖင့္ စုုစည္းထားရံုုတင္မကဘဲ သမိုုင္း အစဥ္အလာႀကီးမားၿပီး ႏွစ္ေပါင္းရာေက်ာ္သက္တမ္းရွိေနတဲ့ ဝိုုင္အမ္ဘီေအကဲ့သိုု႔ေသာ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးကပါ ပူးေပါင္းအားျဖည့္ေပးထားတဲ့အတြက္ ယခုုဘုုရားတပည့္ ေတာ္တိုု႔ဖြဲ႔စည္းမည့္ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔အစည္းႀကီးဟာ ျမန္မာျပည္ႀကီးရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုအေနျဖင့္ လစ္ဟာေနတဲ့ကြက္လပ္ျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာပညာေရးစနစ္တစ္ခုကိုု တည္တည္တ့ံတံ့ ခိုုင္ခိုုင္မာမာနဲ႔ တည္ေဆာက္ႏိုုင္ၿပီး ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔ရဲ့ ျမန္မာျပည္ႀကီးအတြက္၊ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တိုု႔ရဲ့့ သာသနာေတာ္ႀကီးအတြက္၊ ဘုုရားတပည့္ေတာ္တုုိ႔ရဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးလူငယ္မ်ားအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းလွပတဲ့ အနာဂတ္ေတြကိုု ဖန္တီးေပးႏိုုင္လိ္မ့္မယ္လုုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ဘုုရားတပည့္ေတာ္ရဲ့ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ကိုု နိဂံုုးခ်ဳပ္အပ္ပါသည္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ားတုုိ႔ဘုုရား။
အရွင္ကုသလသာမိ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေသာ ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း စကား ....
ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကကုန္ေသာ အင္းစိန္ရြာမဆရာေတာ္ႀကီးအမွဴးျပဳေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အလွဴရွင္ ဒကာဒကာမ်ား အားလံုးတို႔ကို မဂၤလာပါလို႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သပါရေစဘုရား။ ယခုလို က်က္သေရမဂၤလာ အေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စုေပါင္းစည္းေ၀းပဲြ အခမ္း အနားသို႔ သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ မအားမလပ္သည့္ၾကားမွ ၾကြေရာက္ခ်ီးျမွင့္ေပးတဲ့အတြက္ စီစဥ္သူ အားလံုးကိုယ္စား ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ဦးစြာ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ အားလံုးကို အခုလို စံုစံုညီညီ စုစုေ၀းေ၀း ဖူးေျမာ္ေတြ႕ျမင္ရတဲ့အတြက္ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔အားလံုးရဲ႕ရင္မွာ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးရ သလို အားလည္းတက္မိပါတယ္။ မိုင္ေထာင္ခ်ီေ၀းတဲ့ ခရီးတစ္ခုအတြက္ ပထမဆံုးေျခလွမ္းဟာ အခက္ခဲဆံုးလို႔ ဆိုတဲ့အတိုင္း ဒီေန႔ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ဓမၼစကူးလ္မ်ားျဖစ္ ေျမာက္ေရး စီမံကိန္းရဲ႕ ပထမဆံုးေျခလွမ္းကို စတင္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီလို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ယေန႔ က်င္းပတဲ့ အစည္းအေ၀းဟာဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဗုဒၶသာသနာသမိုင္းမွာ အထင္ကရသမိုင္းမွတ္တိုင္အျဖစ္ တည္ရွိေနမယ့္ အစည္းအေ၀းႀကီးတစ္ရပ္ဆိုရင္လည္း မွားမယ္မထင္ပါဘူးဘုရား။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ယေန႔ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ စုေပါင္းႀကိဳးစားလိုက္တဲ့အတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပားမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ေပၚေပါက္ လာလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ိဳးဆက္တို႔ရဲ႕ အေျခအေနဟာ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲတိုးတက္သြားမွာ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။ အမွန္တကယ္လည္း ယေန႔ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားေရာ၊ ဘုရားတပည့္ ေတာ္တို႔ေရာ အားလံုးဟာ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ကိုယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းရွိသမွ် မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဇြဲသတၱိအျပည့္ရွိသူမ်ား ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္ဘုရား။
ယေန႔လို ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ ေလးစားအားက်ရတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား စံုစံုညီညီ တက္ေရာက္ အားေပးတဲ့အခါသမယမ်ိဳး ေရာက္ဖို႔အတြက္ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ အထူးႀကိဳးစားခဲ့ၾကရပါတယ္ဘုရား။ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ဟာ လူငယ္မ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ယေန႔ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာ ေတာ္မ်ားကဲ့သို႔ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း အားနည္းၾကပါတယ္ဘုရား။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ယေန႔ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာမ်ားအားလံုး သိထားၿပီးျဖစ္တဲ့အတိုင္း ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ဟာ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလို ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို ဦးေဆာင္ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို ေန႔မအားညမနား သြားေရာက္ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အကူအညီမ်ား ေတာင္းခံခဲ့ပါတယ္ ဘုရား။ ယေန႔ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ ပရိသတ္အားလံုးတို႔ဟာ ဘုရားတပည့္ေတာ္ တို႔ရဲ႕ အကူအညီေတာင္းခံမႈကို ေမတၱာကရုဏာေရွ႕ထားၿပီး လက္ခံေပးလို႔ ဒီအခမ္းအနားကို ေရာက္ရွိေတာ္မူ လာၾကျခင္း ျဖစ္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ နားလည္မႈလဲြမွားျခင္း၊ အျမင္မ်ားကဲြျပားျခင္းစတဲ့ အေျခအေနေပါင္းစံုကိုလည္း ေျဖရွင္း ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုရာမွာ ယေန႔ ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာ ေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ား၊ ဒကာဒကာမမ်ားအားလံုးက ၀ိုင္း၀န္းပံ့ပိုးအားေပးခဲ့ၾကလို႔၊ ယံုၾကည္ေပးခဲ့ၾကလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ အကူအညီ၊ အားေပးခ်ီးေျမွာက္မႈ မပါဘဲနဲ႔ ဒီေန႔ ဒီအခါသမယမ်ိဳး ဘယ္လိုမွ ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးလို႔ ဘုရားတပည့္ေတာ္မ်ား အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္မိပါတယ္ ဘုရား။ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔အေပၚမွာ ထိုကဲ့သို႔ ယံုၾကည္ေပးခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ မ်ားအားလံုးကို နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ဘုရား။ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ဘက္ကလည္း ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ထိုက္တန္တဲ့ ေပးဆပ္မႈေတြ လုပ္ေဆာင္ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို လည္း မွတ္သားနားလည္မိပါတယ္ဘုရား။ ေနာင္ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ျဖစ္ေျမာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာလည္း ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ အားလံုးတို႔ရဲ႕ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ား၊ စိတ္ကူး စိတ္သန္းေကာင္းမ်ား၊ အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ားနဲ႔ ၀ီရိယ၊ ဇြဲသတၱိနဲ႔ ဉာဏ္ပညာတို႔ကို ဆက္လက္လိုအပ္ေန အံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားဘက္ကလည္း ဆက္လက္၀ိုင္း၀န္းပံ့ပိုးေပးၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ဘုရား။
အမွန္အားျဖင့္ ဒီကေန႔ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး စုေပါင္းစည္းေ၀းပဲြဟာ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္လံုးအေနနဲ႔ ၿခံဳၾကည့္ရင္ အစဆိုမွ အစပဲ ရွိပါေသးတယ္ဘုရား။ ဒီကေန႔ အစည္းအေ၀းၿပီးတာနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ားက အမ်ားႀကီး ေစာင့္ႀကိဳလို႔ေနပါတယ္။ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ ဖဲြ႕စည္းပံုမွာ တင္ျပထားတဲ့အတိုင္း စီမံကိန္းကာလမွာ သင္ရိုးစီမံအဖဲြ႕အေနနဲ႔ သီရိလကၤာႏိုင္ငံစတဲ့ ႏိုင္ငံမ်ားမွာ အသံုးျပဳေနတဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း စာအုပ္မ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းအသီးသီးမွာ အသံုးျပဳေနတဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းစာအုပ္မ်ား၊ အျခားသက္ဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား စသည္တို႔ကို ရွာေဖြစုေဆာင္းၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုကဲ့သို႔ ရွာေဖြစုေဆာင္းရင္းနဲ႔ မိမိတို႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အဆင့္အတန္းမီ သင္ရိုးပံုစံကို ေဖာ္ေဆာင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုကဲ့သို႔ ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာလည္း အလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႕မွ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားထံသို႔ အခါအားေလ်ာ္စြာ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အႀကံဉာဏ္မ်ား ေတာင္းယူၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ေရးဆဲြတဲ့ ပညာရွင္မ်ားကို ရွာေဖြဆည္းကပ္ၿပီး သင္ရိုးေရးဆဲြေရးကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဓမၼစကူးလ္ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းျဖစ္တဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းေရးဆဲြျခင္းကိစၥဟာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔အဖဲြ႕၀င္တိုင္းအားလံုး စုေပါင္းညီညာစြာ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္ထိ စုစည္းမိၾကသူမ်ားအျပင္ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို စိတ္ပါ၀င္စားတဲ့ အားေပးခ်ီးေျမွာက္လိုတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ားနဲ႔ အလွဴရွင္ဒကာ ဒကာမမ်ား ဆက္လက္ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖင့္ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ ေျမာက္ေရးကို တိုးခ်ဲ႕ေဆာင္ရြက္သြားၾကအံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သင္႐ိုးညႊန္းတမ္းမ်ား သက္မွတ္ထားတဲ့ကာလအတြင္း အခ်ိန္မီၿပီးစီးသြားတဲ့အခါမွာလည္း ဒီသင္႐ိုးညႊန္းတမ္းကို လက္ကိုင္ျပဳၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္၀ွမ္း ဓမၼစကူးလ္မ်ား ဘယ္လို ဖြင့္လွစ္ၾကမလဲ၊ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ႏိုင္ ေအာင္ ဘယ္လို ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းၾကမလဲ၊ ဘယ္လို ေထာက္ပံ့ေပးၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကမလဲ၊ ဘုရား တပည့္ေတာ္တို႔ ဓမၼစကူးလ္ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ အတိုင္းအတာအေနနဲ႔ ဓမၼစကူးလ္ေတြ ဖြင့္ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို ႀကိဳးစားသြားၾကမလဲ … စတဲ့ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အမ်ားႀကီး က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။ ထို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ ယေန႔ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားနဲ႔ အလွဴရွင္ဒကာဒကာမမ်ား အားလံုး တက္ညီလက္ညီ စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ ၾကြေရာက္လာတဲ့ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ား၊ သီလရွင္ဆရာႀကီးဆရာေလးမ်ား၊ တတ္သိပညာ ရွင္မ်ားနဲ႔ အလွဴရွင္ဒကာဒကာမမ်ား အားလံုးတို႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္၀ွမ္း ဓမၼစကူးလ္ေခါင္းေလာင္းသံမ်ား တညံညံျဖစ္ေစရမည္လို႔ အားခဲထားၾကသူမ်ား ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ထိုကဲ့သို႔ယံုၾကည္ထားၾက သူမ်ားျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဒီေန႔ ဒီအစည္းအေ၀းကို တက္ေရာက္လာၾကျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။ ဒီေန႔ ဒီအစည္းအေ၀းမွာ စံုညီတက္ေရာက္အားေပးခဲ့ၾကသလိုမ်ိဳး ေနာက္ေနာင္လပတ္အစည္း အေ၀းမ်ား၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ က်င္းပမည့္အစည္းအေ၀းမ်ားကိုလည္း ဆက္လက္တက္ေရာက္အားေပးၿပီး အႀကံဉာဏ္ေကာင္းမ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးၾကဖို႔ တိုက္တြန္းပါရေစဘုရား။
ဒီကေန႔ အစည္းအေ၀းမွာ တက္ေရာက္ၿပီး ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး အားေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္၀ွမ္း ဓမၼစကူးလ္ေခါင္းေလာင္သံမ်ား တညံညံ ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဗုဒၶဘာသာ ၀င္အားလံုးက ဒီေန႔အစည္းအေ၀းမွာ တက္ေရာက္လာတဲ့ ၾသ၀ါဒါစရိယဆရာေတာ္မ်ား၊ နာယက ဆရာေတာ္မ်ား၊ အလုပ္အမွဴေဆာင္အဖဲြ႕၀င္မ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ား၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဓမၼစကူးလ္ စီမံကိန္း အဓိကအလွဴရွင္ ႐ႈိင္းဟုပ္ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ ဒကာမႀကီး ေဒၚခင္ခင္ရီနဲ႔တစ္ကြ ဒကာဒကာမ အားလံုးတို႔ကို ထာ၀ရေက်းဇူးတင္ေနၾကမွာ ေျမႀကီးလက္ခပ္ မလဲြပါဘူး။
အထူးအားျဖင့္ ဒီကေန႔ အစည္းအေ၀းမွာ ၾသ၀ါဒစကားခ်ီးျမွင့္ေပးေတာ္မူေသာ အင္းစိန္ရြာမဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးအားလည္းေကာင္း၊ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမည့္လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ျပည့္ျပည့္ စံုစံု တင္ျပေလွ်ာက္ထားေပးတဲ့ စိန္ရတနာဓမၼာစရိယစာသင္တိုက္ ပဓာနနာယကဆရာေတာ္အားလည္း ေကာင္း၊ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈ အဆင့္ဆင့္ကို ရွင္းလင္းေလွ်ာက္ထားေပးခဲ့ေသာ ဆရာေလး ေဒၚေကတုမာလာအားလည္းေကာင္း၊ ေကာ္မတီအမည္စာရင္းမ်ားကို ဖတ္ၾကားတင္သြင္း ေပးခဲ့ေသာ ဦးစကၠပါလအားလည္းေကာင္း၊ အႀကံဳျပဳစကားမ်ား ျမြတ္ၾကားေပးခဲ့ၾကေသာ ဆရာေတာ္မ်ားအား လည္းေကာင္း၊ ၀ိုင္း၀န္းပါ၀င္ေဆြးေႏြးေပးခဲ့ၾကသူမ်ားအားလည္းေကာင္း၊ အစည္းအေ၀းျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တတပ္တအား ပါ၀င္လွဴဒါန္းေပးခဲ့ၾကေသာ ေစတနာရွင္မ်ားအားလည္းေကာင္း၊ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ လိုအပ္ေသာ န၀ကမၼမ်ားကို ေစတနာသဒၶါတရား ထက္သန္စြာျဖင့္ လွဴဒါန္းေပးခဲ့ေသာ ႐ႈိင္းဟုပ္ ကုမၸဏီမွ ဒကာမႀကီး ေဒၚခင္ခင္ရီအားလည္းေကာင္း၊ ဓမၼစကူးလ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးစီမံကိန္း စတင္သည့္အခ်ိန္မွ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ကိုယ္စြမ္းဉာဏ္စြမ္းရွိသမွ် ေန႔မအားညမနား ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္စီစဥ္ေပးခဲ့ၾကေသာ စီစဥ္သူညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလည္းေကာင္း ဓမၼစကူးလ္ေဖာင္ေဒးရွင္းတစ္ဖဲြ႕လံုး ကိုယ္စား ေက်းဇူး ဥပကာရတင္ရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားရင္းနဲ႔ ဘုရားတပည့္ေတာ္မ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း စာလႊာကို နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္ဘုရား။

Sunday, March 11, 2012

ကေလးအေတြး

“ငါတို႔ ေက်ာင္းက ဆရာႀကီးဟာ ေန႔လယ္ေန႔ခင္းတိုင္း တစ္ေရးတေမာ အိပ္ေလ့ရွိတယ္”လို႔ ဆိုယန္ရွကုရဲ႕ တပည့္တစ္ေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေလးေတြက သူ ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလို ေန႔ခင္းတိုင္း အိပ္ရသလဲလို႔ ေမးၾကည့္ၾကေတာ့ “ကြန္ျဖဴးရွပ္လည္း ေန႔ခင္းေတြမွာ ခဏအိပ္ေလ့ရွိတယ္၊ သူ႕လိုပဲေပါ့၊ ငါ့ဆရာကလည္း အိပ္မက္နယ္ေျမမွာ ေရွးသူေတာ္စင္ေတြကို ေတြ႕ဆံုဖို႔ တစ္ေရးတေမာ အိပ္တာျဖစ္တယ္”လို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ ကြန္ျဖဴးရွပ္အိပ္တဲ့အခါ သူ႕အိပ္မက္ထဲမွာ ေရွးသူေတာ္စင္ေတြကို ေတြ႕ဆံုၿပီး အဲဒီအေၾကာင္းကို သူ႕တပည့္ေတြကို ျပန္ေျပာေကာင္း ျပန္ေျပာမွာေပါ့။

အရမ္းကို ပူတဲ့ တစ္ေန႔မွာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေလးေတြဟာ တစ္ေရးတေမာ အိပ္စက္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမွာတင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းဆရာႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဆူပူပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကလည္း “ဆရာႀကီးခင္မ်ာ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေန႔ခင္းမွာ အိပ္တယ္ဆိုတာ အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္ပါဘူး၊ ကြန္ျဖဴးရွပ္လိုေပါ့၊ ေရွးသူေတာ္စင္ေတြနဲ႔ အိပ္မက္နယ္ေျမမွာ ေတြ႕ဖို႔ အိပ္ၾကတာပါ”လို႔ ျပန္ရွင္းျပပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါ ဆရာႀကီးက “ကဲ ေျပာစမ္း၊ ေရွးသူေတာ္စင္ေတြဆီက ဘာေတြ သိခဲ့ရလဲ”လို႔ ေမးပါတယ္။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာႀကီးခင္မ်ာ … ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္မက္နယ္ေျမကို ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာႀကီးဟာ ေန႔လယ္ေန႔ခင္းတိုင္း တစ္ေရးတေမာ အိပ္ၿပီး ဒီအိပ္မက္နယ္ေျမကို လာေလ့ရွိတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒါ ဟုတ္ပါသလားလို႔ ေမးပါတယ္။ အိပ္မက္နယ္ေျမက ေရွးသူေတာ္စင္ေတြက အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ငါတို႔ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးပါဘူး၊ ဒီကိုလည္း မလာပါဘူး”လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။

ဒီဇာတ္လမ္းေလးကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ငယ္ငယ္က အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကို ျပန္ေျပာင္းအမွတ္ရမိပါတယ္။ ငယ္ငယ္က ေတာရြာမွာ အေဖက ေရွ႕ကေန လွည္းကို ေမာင္းေနတယ္။ စာေရးသူက လွည္းေနာက္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူၿပီး လွည္းေပၚကေန ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခ်ထားမိပါတယ္။


အဲဒီတုန္းက အေဖက ေျပာတယ္။ “ငါ့သား လွည္းေပၚကေန ေျခေထာက္ေတြကို ေအာက္မခ်ေကာင္းဘူး”၊ “ဘာျဖစ္လို႔လဲ အေဖ”၊ “ေအာ္ … ေျခေထာက္ေတြကို လွည္းေပၚကေန ေအာက္ကို တဲြေလာင္းခ်ထားရင္ နတ္က်ားေတြက လိုက္ကိုက္တတ္တယ္”၊ “နတ္က်ားေတြဆိုတာ ဘယ္လိုေတြလဲ”၊ “အာ … နတ္ေတြက က်ားေယာင္ဖန္ဆင္းထားတာကို ေျပာတာ၊ စကားေၾကာရွည္မေနနဲ႔ မင္း ေျခေထာက္ေတြ အေပၚကို ျပန္တင္စမ္း”။

စဥ္းစားတတ္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ “ဒါႀကီးက အဓိပၸာယ္မရွိဘူး”လို႔ ေတြးမိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေတာအရပ္ေတြမွာ လွည္းလမ္းဆိုတာ ၿမိဳ႕ေပၚက ကားလမ္းေတြလို တစ္ျပင္တည္း၊ တစ္ညီတည္း မဟုတ္ဘူးေလ။ လွည္းဘီးရာႏွစ္ခုအလယ္မွာ မို႔ေမာက္ေနတဲ့ ေျမဂမူေတြ၊ ဆူးၿခံဳေလးေတြ ရွိတတ္တယ္။ လွည္းေပၚကေန ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေအာက္ကို တဲြေလာင္းခ်ထားရင္ ေျမဂမူေတြနဲ႔ တိုက္ၿပီး ေျခေထာက္က်ိဳးႏိုင္တယ္။ ဆူးၿခံဳေတြနဲ႔ ၿငိၿပီး ဆူးေတြစူးႏိုင္တယ္။ ဒါကိုပဲ အေဖက “ေက်ာက္တံုးေတြ၊ ေျမဂမူေတြနဲ႔ တိုက္ၿပီး ေျခက်ိဳးတတ္တယ္၊ ဆူးၿခံဳေတြ ၿငိတတ္တယ္၊ ေျခေထာက္ကို အေပၚတင္စမ္း”လို႔ မေျပာဘဲ “နတ္က်ားေတြ ကိုက္တတ္တယ္”လို႔ အလြယ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။

တစ္ခါက အေဖ ပုဆိန္နဲ႔ ထင္းခဲြေနေတာ့ ေရွ႕တည့္တည့္ကေန သြားရပ္မိပါတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္၊ အေဖျဖစ္သူ ထင္းခဲြေနတာကို သြားထိုင္ၾကည့္ေနမိတာပါ။ အဲဒီအခါ အေမက “ငါ့သား လာစမ္း၊ အဲဒီနားမွာ မထိုင္နဲ႔”လို႔ လွမ္းေျပာပါတယ္။ “ဘာျဖစ္လို႔လဲ အေမကလဲ”၊ “ေဟာဟိုမွာ ေတြ႕လား၊ မင္းအေဖကိုင္ထားတဲ့ ပုဆိန္ထိပ္မွာ စုန္းမႀကီး ရွိတယ္၊ ထင္းခဲြေနတဲ့အခ်ိန္ ကေလးေတြ အနားလာရင္ အဲဒီစုန္းမႀကီးက ထြက္ကိုက္တတ္တယ္”လို႔ ဆိုပါတယ္။ စဥ္းစားတတ္တဲ့အရြယ္ေရာက္ေတာ့ “ဒါကလည္း ဟုတ္ေသးပါဘူး”လို႔ ေတြးမိပါတယ္။

လူႀကီးေတြရဲ႕ ကေလးေတြ အႏၲရာယ္ကင္းပါေစဆိုတဲ့ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အလဲြအမွား ေျပာစကားေတြ ငယ္ငယ္ဘ၀မွာ အမ်ားႀကီး ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလို အလြယ္ေျပာတတ္တာကလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈလို႔ဆိုရမလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ ေနရာတိုင္းမွာ လူႀကီးမိဘေတြဟာ ကေလးေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာေလ့မရွိၾကပါဘူး။ ကေလးဆိုတာ ဘာမွမသိပါဘူး။ နားလည္လြယ္ေအာင္ ဒီလိုပဲ ေျပာရတယ္လို႔ ခံယူတတ္တဲ့အက်င့္က အ႐ိုးစဲြေနၿပီလို႔ေတာင္ ဆိုရမယ္။

အေနာက္တိုင္းက လူေတြနဲ႔ နားလည္တဲ့လူႀကီးမိဘေတြကေတာ့ ကေလးေတြကို တေလးတစား ျပဳမႈဆက္ဆံေလ့ရွိၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ကေလးဆိုရင္ လူရာမသြင္းခ်င္ၾကဘူး။ ထားရာေန၊ ေစရာသြား၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ခံမေျပာန႔ဲ … ဆိုတဲ့ အေတြးစိတ္ကူးမ်ားသာ လႊမ္းၿခံေနၾကတယ္။ အဲဒီကေလးေတြက ႀကီးျပင္းလာေတာ့ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးေျမးျမစ္ေတြ၊ တပည့္တပန္းေတြကိုလည္း တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိၾကေတာ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ျမန္မာျပည္က ကေလးနဲ႔လူႀကီးဟာ လံုးျခာလည္ၿပီး အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ လူမႈ၀န္းက်င္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

သီရိလကၤာႏိုင္ငံက အလွဴအတန္းပဲြေတြမွာဆိုရင္ ကေလးေတြကို လူႀကီးေတြရဲ႕ ေရွ႕မွာ ေနရာေပးၾကတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္က ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္ရင္၊ ဟင္းပန္းကန္ေတြ သယ္မ,ရင္ လူႀကီးေတြက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ လိုက္လံကူညီေပးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဆြမ္းကပ္ေတြမွာ ကေလးေတြ ဟင္းခြက္မရင္ “ဟိုေကာင္ အသာေနစမ္း၊ ဟိုဟာ မကိုင္နဲ႔၊ ဒီဟာ မကိုင္နဲ႔” စသျဖင့္ ေငါက္ငမ္းၾကတယ္။ ကေလးက လူႀကီးလုပ္သလို လိုက္လုပ္ေနရင္ “ကေလးက ကေလးေနရာ ေနစမ္း၊ ဟိုမွာ ေတြ႕လား၊ ဘုန္းႀကီး ႐ိုက္လိမ့္မယ္”စသျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ကေလးက လူေတာ မတိုးေတာ့ဘူး။ အခုေခတ္မွာေတာ့ အခ်ိဳ႕လူႀကီးေတြ အေနာက္တုိင္းက ပညာသင္နည္းစနစ္ေတြကို တုပယူၿပီး ကေလးေတြကို ေနရာေပးၿပီး အဓိကထား သင္ၾကားတဲ့စနစ္ေလးေတြ အသံုးျပဳလာတာ ေတြ႕ရတယ္။ ၀မ္းသာစရာပါပဲ။

ကေလးေတြန႔ဲပတ္သက္ၿပီး ဒီေန႔ေခတ္မွာ အတုယူသင့္တာကေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးေဆကိႏၵပါပဲ။ ဘာသာေရးေလာကမွာ ကေလးေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အထက္စီးနဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ေျပာေနတဲ့ ဘာသာတရားကို ဒီေန႔ေခတ္ကေလးေတြက သေဘာက်မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကေလးဆိုတာ ေပ်ာ္ဖို႔ပါးဖို႔၊ ေဆာ့ကစားဖို႔သာ အဓိက အာ႐ံုက်တာပါ။ ဒီအရြယ္ကေလးေတြကို မေဆာ့ရ၊ မကစားရဆိုၿပီး ေက်ာင္းေခၚကာ တရားထိုင္ခိုင္းလို႔ကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ ဆက္ၿပီး လံုးပါးပါးေနအံုးမွာပဲ။ ဆရာေတာ္ဦးေဆကိႏၵကေတာ့ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ေအာင္ အရင္ထားတယ္၊ ေက်ာင္းမွာေပ်ာ္ေနၿပီဆိုမွ ဆံုးမစကားေတြကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္ေပးတယ္။ အေပးအယူဆိုတာ ကေလးေတြနဲ႔ဆက္ဆံေရးမွာလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြ၊ လူႀကီးမိဘေတြအေနနဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ဆီက တစ္ခုခု လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူ လိုခ်င္တာ အရင္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔က ကေလးဘာ၀ ေပ်ာ္ပါးေဆာ့ကစားခ်င္တယ္၊ ကိုယ္က ဘာသာေရးနာလည္သူေလးအျဖစ္ ျမင္ခ်င္တယ္။ ဒါကို ပါးပါးနပ္နပ္ အေပးအယူ လုပ္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒီဇင္ဇာတ္လမ္းေလးမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားကေလးေတြကို လြယ္လြယ္ေျပာတဲ့ဆရာကို ေက်ာင္းသားကေလးေတြက ျပန္လည္တုန္႔ျပန္တဲ့သေဘာေလးလို႔ ယူဆပါတယ္။ လူမႈအသိုင္းအ၀ုိင္းႀကီးတစ္ခုလံုုးမွာ ကေလးေတြကို တန္းဖိုးမထားဘဲ လြယ္လြယ္ေျပာဆိုေနအံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီဘက္ေခတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးေတြရဲ႕ တုန္႔ျပန္မႈက ၀႐ုန္းသုန္းကား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။