မေျပာခ်င္လည္း ေျပာရအံုးမယ္

(၁)

ခုတေလာ အသံေတြက ဆူညံေနတယ္။ တိုင္းျပည္အေျပာင္းအလဲအေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပဲြအေၾကာင္း၊ မဟနအေၾကာင္း … အေၾကာင္းေတြက စံုလွတယ္။ အင္တာနက္သတင္းေတြ၊ ဘေလာဂ္ေတြ၊ ၀က္ဘဆိုက္ေတြ၊ ေဖ့စဘြတ္ခ္ေတြ ဖြင့္လိုက္တိုင္း ဒီအေၾကာင္းေတြက ေနရာယူထားတယ္။ ဒါက ဘာဆန္းလဲ။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အေၾကာင္း ကိုယ့္ျမန္မာေတြ ေျပာၾကမွာေပါ့။ ဒီေတာ့ ေျပာစရာရွိတာက တို႔တိုင္းျပည္ေတာ့ ဒီလို အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ တို႔က မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရမွာလား။ ဘယ္ေခတ္မွာမွ ဗုဒၶဘာသာဟာ ႏိုင္ငံ့အေရးေတြနဲ႔ ကင္းကြာမေနခဲ့ဘူးဆိုတာ ေတြ႕ရမယ္။ ေခတ္တိုင္းေခတ္တိုင္း ဆရာေတာ္ေတြဟာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို အႀကံဉာဏ္ေတြ ေပးခဲ့တယ္။ ေကာင္းရာမြန္ရာေတြကို ေျပာၾကားေပးခဲ့တယ္။

ဒီလို တရားနဲ႔အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ အႀကံေပးတာနဲ႔ ဒီဆရာေတာ္ေတြဟာ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ မလုပ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ ဆိုရေတာ့မလား။ ဘယ္သမိုင္းဆရာကမွ အဲဒီဆရာေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ ဆရာေတာ္ေတြလို႔ မေျပာခဲ့ဘူး။ တို႔ ဗုဒၶဘာသာဟာ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားေရးအတြက္ ဘုရင္ေတြကိုေတာင္မွ ဆံုးမၾသ၀ါဒေပးခဲ့တယ္၊ တိုင္းသူျပည္သားအေရးကို လ်စ္လ်ဴမရႈခဲ့ဘူးလို႔ေတာင္မွ ဂုဏ္ယူေျပာၾကေသးတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္ေရာက္မွ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာလဲ။

(၂)

အသက္ႀကီးႀကီး ဆရာေတာ္ေတြက အာဏာရွင္အစိုးရ တက္လာေတာ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး”ဆိုၿပီး တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆို ဖားယားၾကတယ္။ ဟိုဟာလုပ္ေပးဖို႔၊ ဒီဟာ လုပ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ အမွန္တကယ္ ငတ္ျပတ္ေနတာေတြ သိရဲ႕နဲ႔ ျပည့္စံုေနသလိုလို (အာဏာရွင္အႀကိဳက္) ေျပာေပးၾကတယ္။ ျပည္သူေတြ စိတ္ဆင္းရဲေနတာေတြ သိရဲ႕နဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာေနသလိုလို ေျပာေပးၾကတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ခိုင္းတာ အကုန္လုပ္ေပးတယ္။ အာဏာရွင္တည္ၿမဲေရး ၾသ၀ါဒေတြ ေပးၾကတယ္။ ေျပာရရင္ အာဏာရွင္ေတြ ေကာင္းေၾကာင္းေျပာေပးၾကတယ္။ ကဲ …. ဟုတ္ၿပီ။ ဒီဆရာေတာ္ေတြ ဒီလို ေျပာ၊ ဒီလို လုပ္ေနတာကိုက်ေတာ့ “ဒီဆရာေတာ္ေတြ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္”လို႔ ဘယ္သူ ေျပာသလဲ။

(၃)

ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြကလည္း သူတို႔ ခံယူခ်က္နဲ႔သူတို႔ အေမစု ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကတယ္။ ျပည္သူေတြ ငတ္ေနတာကို ေျပာျပတယ္။ ကေလးေတြ စာမတတ္တာေတြ ေျပာၾကတယ္။ ေက်ာင္းမေနႏိုင္ၾကတာ ေျပာၾကတယ္။ ျပည္သူေတြ အထူးသျဖင့္ ေက်းလတ္ျပည္သူေတြ စား၀တ္ေနေရး မေျပလည္တာေတြ ေျပာၾကတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့ မတရားမႈေတြ၊ အဓမၼမႈေတြကို ေျပာၾကတယ္။ (ဆရာေတာ္ႀကီးေတြလို ဖားတာယားတာေတြေတာင္ မပါဘူး)။ ကဲ … ဟုတ္ၿပီ။ ဒီလို ကိုယ့္တိုင္းျပည္တြင္းက ဒီလို အေျခအေနေတြကို ေျပာေနတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေလးေတြကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လို တံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ေပးၾကသလဲ။ “ဒီကိုယ္ေတာ္က ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္”တဲ့။

တခ်ိဳ႕ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကလည္း လာေသးတယ္။ “အရွင္ဘုရားဆိုက္မွာ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြ ဆက္ေရးေနရင္ တပည့္ေတာ္ အရွင္ဘုရား ပညာေရး မေထာက္ပံ့ေတာ့ဘူး”တဲ့။ က်ဳပ္ကလည္း ရွင္းတယ္။ “ဒကာတို႔လို လူေတြနဲ႔ ေ၀းေလေကာင္းေလပဲ”လို႔။ တရားမမွ်တတာကို တရားမွ်တတယ္၊ ဆင္းရဲေနၾကတာကို ခ်မ္းသာေနၾကတယ္လို႔ က်ဳပ္ကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ တရားမွ်တမႈ မရွိတာကို ရွိေအာင္၊ ဆင္းရဲေနတာကို ခ်မ္းသာေအာင္ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားတယ္။ ျမတ္္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာေရး နည္းလမ္းေတြဟာ ေလာကကေန ကင္းကြာမေနဘူးဆိုတာ မွတ္ထားရမယ္။ က်ဳပ္တစ္ခါ ေရးထားဖူးတယ္။ ကူဋဒႏၲသုတ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္ ေဟာထားတဲ့ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရး တရားပဲ။

ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ မလွဴခ်င္လည္း မလွဴနဲ႔။ က်ဳပ္ကေတာ့ လိပ္ျပာသန္႔သန္႔နဲ႔ ဆက္ေျပာမွာပဲ။

(၄)

အခုလည္း လာၾကေသးတယ္။ “မဟနေတြကို ေရးတာ မေကာင္းဘူး။ အဲ့ဒီလို မေရးသင့္ဘူး”တဲ့။ “ဘာျဖစ္လို႔လည္း…. မင္းအေတြးအေခၚေတြက ငါ ေျပာလိုက္ရင္ ၿပိဳလဲကုန္အံုးမယ္”လို႔ဆိုေတာ့ “ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးလို ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ပါေနလို႔ေပါ့”တဲ့။ “ေအး ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီး ပါေတာ့ ဘာျဖစ္လဲကြ၊ ငါက ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီးကို ျပစ္မွားတာမွ မဟုတ္တာ၊ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္လို ဆရာေတာ္ေတြကို ငါ ေလးစားဦးခိုက္ၿပီးသားပဲ၊ အခုဟာက မဟနက မတရားမႈေတြ၊ အဂတိလိုက္စားတာေတြ၊ ျပည္သူေတြ နာမွာ၊ ဒုကၡေရာက္မွာကို ထည့္မတြက္ဘဲ အစိုးရအလိုက် ဆံုးျဖတ္ေျပာဆိုေပးတာေတြ မင္းမသိခ်င္ေယာင္ မေဆာင္ပါနဲ႔။ အဲဒါေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေရးအတြက္ တစ္ခုခု လုပ္ၾကေစဖို႔ ငါ ေရးေန၊ ေျပာေနတာ”

အခ်ိဳ႕ကလည္း လာေသးတယ္။ “မဟနဆရာေတာ္ေတြ ဦးေဆာင္ညႊန္ၾကားေထာက္ပံ့ထားတဲ့ တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ခဲ့ရတဲ့ ေက်းဇူးေတြ မင္း မေမ့နဲ႔”တဲ့။ ဒါက ေခါင္းမရွိလို႔ ေျပာတာ။ မဟနေတြ (ဘယ္သူကလဲြၿပီး ဘယ္သူက လဲြၿပီးလို႔ ေျပာေနရင္ ၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မဟနလို႔ပဲ သံုးရမွာပဲ) တကၠသိုလ္စာသင္ခန္းထဲကို ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ ေရာက္ဖူးသလဲ။ တကၠသိုလ္မွာ စာဘယ္လို သင္ရတယ္၊ စည္းကမ္းေတြ ဘယ္လိုဘယ္ညာ ဘယ္ေလာက္ထိ သူတို႔ သိသလဲ။ တကၠသိုလ္ရဲ႕ အထက္မွာ မဟနကို တင္ထားေပမယ့္ နာမည္ပဲ ရွိတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိေနတာပဲ။

တကၠသိုလ္မွာ အခမဲ့ရတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီး၊ အခမဲ့စားရတဲ့ ဆြမ္း၊ အခမဲ့သင္ရတဲ့ ပညာေရး …. ဒီကုန္က်စရိတ္ေတြ အားလံုးဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေခၽြးေတြပါဗ်ာ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ လုပ္အားေတြပါ။ ခ်မ္းသာသူအနည္းငယ္နဲ႔ ဆင္းရဲသားျပည္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတြပါဗ်ာ။

(၅)

ဒီေက်းဇူးေတြကို ဆပ္ခ်င္လို႔ က်ဳပ္ကေတာ့ ျပည္သူေတြဘက္က အၿမဲတမ္း ရပ္တည္ေျပာေနမွာပဲ။ ဒါကိုပဲ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုၿပီး ေခါင္းစဥ္တပ္ခ်င္သူေတြ ေျပာခ်င္သလို ေျပာ၊ ဒီလို ေျပာလို႔ မလွဴခ်င္ဘူးဆိုလည္း မလွဴၾကနဲ႔။ အခန္႔မသင့္လို႔ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခ်င္တယ္ဆို ဖမ္း၊ ခ်ဳပ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတြ က်န္ရွိေနေသးလို႔ ဆက္ေျပာမွာပဲ။

က်ဳပ္တို႔ ဘုန္းႀကီးေတြ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆြမ္းကို စား၊ ျပည္သူေတြ ေဆာက္ေပးတဲ့ေက်ာင္းမွာ ေန၊ ျပည္သူေတြ ေပးတဲ့ အ၀တ္ကို ၀တ္၊ ျပည္သူေတြ ေပးတဲ့ ေဆးနဲ႔ က်န္းမာေနခဲ့ၾကရတာပါ။ ဒီလို အဘက္ဘက္က ေထာက္ပံ့ေကၽြးေမြးလာခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြကို က်ဳပ္တို႔ ဘာေတြမ်ား ေပးဆပ္ၿပီးၿပီလဲဗ်ာ။

ေျပာလိုက္ရင္ ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္ လွန္ေထာင္းတာ ျဖစ္အံုးမယ္။ ခရစ္ယာန္ေက်ာင္းေတြကို လွဴတဲ့ ပိုက္ဆံေတြဟာ ေရာဂါေ၀ဒနာသည္ေတြ၊ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြ၊ ဆင္းရဲတဲ့ မိသားစုေတြ … ပညာေရးလုပ္ငန္း၊ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြဆီ ေရာက္သြားတယ္။ က်ဳပ္တို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို လွဴတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲက ျပန္ထြက္မလာၾကေတာ့ဘူး။ သံဃာေတြအတြက္ စား၀တ္ေနေရး လုပ္တဲ့ေနရာေတြကို မဆိုလိုပါဘူး။ သံဃာအတြက္လည္း မဟုတ္၊ ျပည္သူအတြက္လည္း မဟုတ္တဲ့ ေက်ာင္းေတြကို ဆိုလိုတာပါ။ (ျပည္သူေတြအတြက္ လုပ္ေနတဲ့ အာဇာနည္ သံဃာေတာ္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကို ဦးခိုက္လွ်က္ပါ။ ရွိတဲ့အေရအတြက္နဲ႔ ႏႈိင္းစာၿပီး ေျပာတာပါ)။

(၆)

အခုဆိုရင္ ျပည္တြင္းက ေက်ာင္းမေနႏိုင္တဲ့ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းထားေပး၊ ေဆးမကုႏိုင္တဲ့ လူနာေတြကို ေဆးကုေပးျခင္းအားျဖင့္ ဘာသာျခားေတြက လိုက္လုပ္ေပးေနတယ္။ အခုဆို ဗုဒၶဘာသာဆင္းရဲသားကေလးေတြ၊ မိသားစုေတြဟာ ဘာသာျခားေတြ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ။

“ဒကာမႀကီး ဟိုဘုရားစင္ကို ဘာလို႔ အ၀တ္ေတြနဲ႔ ဖံုးထားရတာလဲ”

“သားေလးကို ေက်ာင္းထားေပးတဲ့ ခရစ္ယာန္ဓမၼဆရာေတြ လာလို႔ပါ။ သူတို႔ မႀကိဳက္မွာစိုးလို႔၊ အဓိကကေတာ့ သားေလးကို ေက်ာင္းဆက္မထားေတာ့မွာ စိုးလို႔ပါ”

………………………………..

“ေဟာ သား ေက်ာင္းက ျပန္လာၿပီလား။ ေက်ာင္းမွာ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ရလဲ”

“ဒီေန႔ ျပဇာတ္ကရတယ္ေလ။ သားက ေယ႐ႈအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ရတယ္၊ သမီးက ေရဗကၠ လုပ္ရတယ္”

“ေက်ာင္းမွာ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ သင္ေပးလဲ”

“သားတို႔ကို ဘုရားသခင္က လူေတြ၊ ဆင္းရဲသားေတြကို ကယ္တင္ေပးတဲ့အေၾကာင္း သင္ေပးတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ျခင္းခံတဲ့အေၾကာင္းလည္း သင္ေပးတယ္၊ ေရထဲကို ေခါင္းကို ႏွစ္တာေလ။ အရမ္း ေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းတာပဲ”

………………………….

(၇)

ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အၿမဲတမ္း ထိပ္ဆံုးက ရွိေနခဲ့တဲ့ ဘာသာပါ။ အခုလိုသာ ဦးေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ေတြက အက်င့္ပ်က္ျခစားေနရင္၊ အဓမၼမႈေတြ အားေပးအားေျမွာက္ လုပ္ေနရင္၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကို လ်စ္လ်ဳ႐ႈေနမယ္ဆိုရင္ ထိပ္ဆံုးမွာ ဆက္ရွိေနအံုးမယ္လို႔ ဘယ္သူ ေၾကြးေၾကာ္ရဲသလဲ။

(၈)

ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဃာတေတြ၊ ေလတိုက္ရင္ ၿပိဳလဲမယ့္ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ လာမေျပာနဲ႔။