မေလးရွားမွာ ေဘးစကားေတြ ေျပာေနတယ္ (၂)

သာသနာ့ေအာင္စည္ေက်ာင္း။ ဘလက္ေကာင္းမွာ ရွိတယ္။ သီရိလကၤာမွာ စာသင္သြားခဲ့တဲ့၊ သီရိလကၤာေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖဲြ႕ (MSMA) ဥကၠ႒ေဟာင္းတစ္ပါးလည္းျဖစ္တဲ့ ဦးၾသဘာသ ဦးစီးတည္ေထာင္ထားတာ ျဖစ္တယ္။ သိတဲ့အတိုင္း မေလးရွားဆိုေတာ့ ေက်ာင္း, ကန္, ဘုရားရယ္လို႔ေတာ့ မဆိုသာဘူးေပါ့။ တိုက္ခန္းကေတာ့ အထိုက္အေလ်ာက္ က်ယ္၀န္းပါတယ္။ လကၤာက မဟာမကုဋာရာမျမန္မာေက်ာင္းလိုေတာ့ ေအးခ်မ္းတဲ့ေလထု၊ သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္တဲ့ ရနံ႔ေတြေတာ့ မရႏိုင္ဘူးေပါ့။ ပန္ကာေတြ တ၀ွီး၀ွီး လည္ပတ္ေမာင္ႏွင္ေနၾကတာကိုက မြန္းၾကပ္လွတယ္။ ဦးဇင္း ပ်င္းေနၿပီလား။ မပ်င္းပါဘူးဗ်ာ။ နည္းနည္းပါးပါးပါ။ ေတာင္ေျမာက္ေထြရာေလးပါး ေျပာေနတဲ့အသံေတြကို နားေထာင္ေနတယ္။ ဘာမွေတာ့ ၀င္မေျပာျဖစ္ဘူး။

မေလးရွားမွာ တကၠစီေပၚမွာ၊ ဘတ္စကားေပၚမွာ၊ လမ္းေပၚမွာ ဓားျပတိုက္တာေတြ အလြန္ တိုးပြားေနတယ္ဆိုပဲ။ လူေတြမ်ားတဲ့ ဘတ္စ္ကားေပၚေတာင္ အနီးကပ္ ဓားကပ္ၿပီး တိုက္တယ္ဆိုပဲ။ ဓားျပတိုက္တာ ဘယ္လူမ်ိဳးေတြ မ်ားလဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ အိႏၵိယနဲ႔မေလးေတြ မ်ားသတဲ့။ ျမန္မာမ ေလးေတြ အဓမၼက်င့္ခံရတဲ့ သတင္းေတြကလည္း ရွိ။ ေရႊျမန္မာေတြ အသတ္ခံရတဲ့ သတင္း။ အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ သတင္း။ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ႀကီးမွာ ဓားျပတိုက္ခံရတဲ့ သတင္း။ ေအးဂ်င့္က ကလိမ္ကက်စ္လုပ္လို႔ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြရဲ႕ သတင္း။ ကိုေရႊေတြ အေပ်ာ္လြန္လို႔ ကုမရေရာဂါနဲ႔ ေသဆံုးသြားတဲ့ သတင္း။ ေအာက္က်ေနာက္က် အလုပ္ေတြ အခိုင္းခံေနရတဲ့ သတင္း။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ေခါင္းပံုျဖတ္ လိမ္လည္ေနၾကတဲ့ သတင္း။ လမ္းမေပၚက ဆပ္ျပာတစ္ခဲ ေကာက္ရတဲ့သတင္း။ ဆဲြၾကိဳးလုယူ ခံလိုက္ရတဲ့ သတင္း။ ဆိုင္ရွင္က အေၾကြျပန္မအမ္းလို႔ စိတ္ညစ္ေနၾကတဲ့ သတင္း။

ေရြးေကာက္ပဲြ မသမာမႈေတြရွိလို႔ စိတ္ပ်က္ေနၾကတဲ့ သတင္း။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး သေဘာက်လွပါတယ္လို႔ ေျပာသူ ေတာ္ေတာ္ရွာရခက္ေပမယ့္ ၾကံံဖြတ္ပါတီ အႏိုင္ရေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း။ ေရေအးစက္ပ်က္သြားလို႔ ေရေသာက္ရတာ အရသာမရွိဘူးဆိုတဲ့ သတင္း။ ဂိရိမုန္တိုင္းေၾကာင့္ ေသာက္ေရသန္႔ျပတ္လပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိဘဲ ေကာင္မေလးက ခဲြခြာသြားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း။ ျမန္မာမွာ သားမယားေတြရွိေနေပမယ့္ မေလးမွာ အသစ္ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေနထိုင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း။ ျမန္မာက အေတာ္အသင့္ ခ်မ္းသာသူမ်ားက ဒုကၡသည္မဟုတ္ဘဲ ဒုကၡသည္ကဒ္ကို ရယူၿပီး တတိယႏိုင္ငံသို႔ သြားေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ သတင္း။ ဟတ္ထိတဲ့ သတင္း။ ဟတ္မထိတဲ့ သတင္း။ သတင္း…သတင္း…သတင္း…ေအာင္မေလးဗ်လို႔ ေအာ္ရေလာက္တဲ့ သတင္းေတြ။ ပိုက္ဆံသာ ခ်မ္းသာလို႔ကေတာ့ ကတ္တီးယားစိန္တိုက္ႀကီးကို မ၀ယ္ခ်င္ဘူး … ကိုေရႊျမန္မာေတြ ခံစားေနရတဲ့သတင္းေတြကို အကုန္၀ယ္ပစ္ခ်င္တယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သတင္းေတြက ပုခံုးေပၚ ပိက်လာခဲ့တယ္။

မနက္ျဖန္ တို႔ မလကာကို သြားၾကမယ္။ ကားႏွစ္စီးနဲ႔။ ေအာ္ … မလကာဆိုတာ ကိုယ္လာတုန္းက ေလယာဥ္အတူစီးခဲ့တဲ့ တ႐ုတ္ဒကာေနတဲ့ ၿမိဳ႕ပဲ။ သူ႕လိပ္စာကဒ္ေပ်ာက္သြားေတာ့ ဘာမွ လုပ္မရဘူး။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းႀကီးဆိုေတာ့ လိုက္မယ္လို႔ မေျပာလိုက္ဘူး။ ည အိပ္ယာ၀င္ေတာ့ မနက္ျဖန္ မလကာကို လိုက္သြားပါလား။ ကားလည္း ေခ်ာင္တယ္တဲ့။ ေအာ္ … ကားေခ်ာင္ရင္ေတာ့ လိုက္ခဲ့မယ္ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ဦးဇင္းငါးပါးနဲ႔ ကိုမိုးႀကီးတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ။ ကိုသူရတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက အဖြားတစ္ေယာက္။ ေျပျပစ္ေနတဲ့ လမ္းမေပၚမွာ ကားေလးက ၿငိမ့္ေနတယ္။ ခရီးသြားထားတဲ့ အရွိန္နဲ႕ ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔ ေခါင္းကေလးညိတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ၁-နာရီခြဲခန္႔လား။ ၂-နာရီေလာက္လား ေသခ်ာမသိတဲ့အခ်ိန္မွာ မလကာကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ ျပတိုက္ထဲ၀င္ (ဘာျပတုိက္လဲဆိုတာေတာ့ ကင္မရာထဲ ၾကည့္မွ သိေတာ့မယ္)ၾကည့္။ ေခတ္ေဟာင္းက မေလးရွား ယဥ္ေက်းမႈေတြ။ ကိုလိုနီေခတ္။ ဒတ္ခ်္၊ ေပၚတူဂီ၊ အဂၤလိပ္ေခတ္က အေျခအေနေတြကို တင္ျပထားတယ္။ အခ်ိဳ႕သမိုင္းေတြကို ကိုသူရဇနီး ဆာဘားသူေလးက မပီကလာပီကလာနဲ႔ ရွင္းျပတယ္။ အစကေတာ့ ျမန္မာတိုင္းရင္းသူေလးလို႔ ထင္ေနတာ။ ေခတ္ေဟာင္းေတးသီခ်င္းေတြ ဆိုေနတဲ့ျပကြက္နားေရာက္ေတာ့ “ဦးဇင္း သီခ်င္း လုပ္ေနၾကတာ ၾကည့္ပါအံုး”တဲ့။ “ဗ်ာ..ဘာတဲ့…သီခ်င္းဆိုေနၾကတာ ေျပာစမ္းပါ”ဆိုမွ ဇာတိမွန္ ေပၚေတာ့တယ္။ ျမန္မာစကားပရိယာယ္ေတြ မသိရွာေသးဘူးေလ။

ကၽြန္းသစ္လို႔ ထင္ရတဲ့ သစ္ျပားအခင္းၾကီးေတြေနရာေရာက္ေတာ့ “ဟိုတုန္းက ဒို႔ရြာက အိမ္ေတြမွာ ဒီလို သစ္ျပားအခင္းႀကီးေတြနဲ႔”လို႔ အတူပါသူ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ဦးစေႏၵာက ေျပာတယ္။ ဟုတ္ပ။ တို႔ရြာမွာလည္း ဟိုတုန္းက သစ္သားအိမ္ႀကီးေတြနဲ႔ေလ။ အိမ္တိုင္ႀကီးေတြဆို လံုးပတ္အႀကီးႀကီးေတြ။ အိမ္ေဆာက္ခ်င္ရင္ ရြာ့ေတာင္ဘက္ ေတာထဲသြားခုတ္လွဲလိုက္႐ံုပဲ။ အခုေတာ့ …. အခုေတာ့ ….။ ပဲခူး႐ိုးမေတာင္တန္းႀကီးေတာင္ ေသြ႕ေျခာက္ႏြမ္းေၾကလို႔။ ေက်ာကုန္းမွာ ဒဏ္ရာဗရဗြနဲ႔။ အေမ့ကို လြမ္းလိုက္တာ။ အေမနဲ႔သာဆို ပဲခူး႐ိုးမေတာင္တန္းႀကီး ျပန္လည္စိမ္းလန္းလာေကာင္းရဲ႕။ အခ်ိန္ေတြကို ထိတ္လန္႔လာမိတယ္။

ေဟ့ … ခဏေနၾကအံုး။ အဖြားက ေမာလို႔တဲ့။ အသက္က ၇၂-ႏွစ္ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။ က်န္တဲ့လူမေျပာနဲ႔။ ကိုယ္ေတာင္ သံုးဆယ္မရွိေသးဘူး။ နည္းနည္းေမာခ်င္တယ္။ ဟိုယခင္ အသက္ ၂၀-၀န္းက်င္အရြယ္နဲ႔ေတာ့ မတူေတာ့တာ ေသခ်ာတယ္။ စစ္သားမဟုတ္လို႔ စစ္မတိုက္ရေပမယ့္ အျခားအေတြးအေခၚ၊ အယူအဆတိုက္ပဲြေတြ အၿမဲတိုက္ေနခ်င္တဲ့စိတ္လည္း အားနည္းေနတယ္။ ဘ၀ကို ေအးေအးေဆးေဆး ျဖတ္သန္းလိုစိတ္ေတြပဲ လႊမ္းမိုးေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတရားတာျမင္ရင္ ၾကည့္မေနခ်င္ဘူး။ အၿမဲတမ္း တရားဘက္ကေန ရပ္ခ်င္တယ္။ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ရင္ေတာင္ ကိုယ္အားေပးတဲ့အသင္းက မမွ်မတ ကစားရင္ ခ်က္ခ်င္းဘက္ေျပာင္းၿပီး အားေပးတယ္။ ဒီစိတ္နဲ႔ပဲ ဘ၀မွာ အတိုက္အခံေတြ ေပၚလာတယ္။ ခပ္ညံ့ည့ံလူေတြရဲ႕ အမုန္းကိုု ခံရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ သစၥာနီရဲ႕ “ခပ္ညံ့ညံ့လူမ်ား မုန္းတီးမႈကို ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္၏”ဆိုတဲ့စကားကို သေဘာေခြ႕သြားခဲ့တာ။

“အေမ ဒီနားက အရိပ္ထဲမွာ ေနခဲ့မယ္။ သားတို႔ပဲ သြားၾကေတာ့ေလ” (သူက သူ႕ကိုယ္သူ အေမလို႔ပဲ သုံးႏႈန္းေျပာဆိုတယ္။ ဦးဇင္းေတြကိုလည္း သားလို႔ပဲ ေခၚတယ္)။ ဟုတ္ပါၿပီ။ အဲဒီေတာင္ေပၚက ခ်ာပ္ခ်္ေက်ာင္း (ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း)ကို သြားၾကည့္ၾကမယ္။ ျပန္လာရင္ အေမ့ကို ျပန္ေခၚမယ္ေနာ္။ ေတာင္ကုန္းေလးေပၚ တက္လိုက္ၾကတယ္။ ေတာင္ကုန္းတက္ရာလမ္းေဘးမွာ ပန္းခ်ီကားေရးသူေတြ၊ ကေလးအ႐ုပ္ေရာင္းသူေတြ၊ ၀ီစီေရာင္းသူေတြ….ရွိတယ္။ ပန္းခ်ီဆဲြေနတဲ့ အဘိုးႀကီး နားေရာက္ေတာ့ ….. hay…I know you are all Burmese. Military Junta…hahaha Military Junta … very bad… very terrible… I know Daw Aung San Su Kyi… she is a very wonderful woman….she is now in prison… I m very sorry….လို႔ လွမ္းေအာ္ေနတယ္။ ရင္ထဲမွာ လႈိက္ဖိုလာတယ္။ အေမရယ္ …. ေလာကမွာ သစၥာတရားေတြ ခါးသက္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာေနၿပီလဲ။

  

ခ်ာခ်္ေက်ာင္းအေဟာင္းႀကီးထဲမွာ

ဆက္ပါအံုးမည္....