အမွာစကား....
ကိုေနမ်ိဳးက ဦးဇင္းဆိုက္မွာ
ဒီလို ကြန္မန္႔ေပးသြားတယ္။ ကိုေနမ်ိဳးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ကိုေနမ်ိဳး အဲဒီလို ေရးသြားေတာ့ ဦးဇင္းမွာ အဲဒီေဟာၾကားခ်က္ေတြကို အေသးစိတ္ ျပန္ဖတ္ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ သိသင့္တယ္လို႔ ယူဆမိတဲ့အရာအခ်ိဳ႕ကိုလည္း သိခြင့္ရသြားတယ္။ ဦးဇင္း အခုတင္ျပသြားတာေတြက ကိုေနမ်ိဳးကို ေျပာတယ္ဆိုတာထက္ အဲဒီလို တစ္ပိုင္းတစ္စေလးေတြနဲ႔ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ေျပာေနၾကသူေတြကို ဦးတည္ပါတယ္။ ဦးဇင္းက အျခားဘာသာအေၾကာင္း ေျပာခဲ့ရင္ေတာင္ သူတို႔ က်မ္းဂန္မွာ အေသအခ်ာ ျပထားတာေတြကိုပဲ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ထင္ရာျမင္ရာေတြနဲ႔ ပုတ္ခတ္ေျပာရတာ မၾကိဳက္ပါဘူး။ အခု ကိုေနမ်ိဳး ထားခဲ့တဲ့ မက္ေဆ့ေတြကို ရွင္းလင္းတဲ့အေနနဲ႔ ပုိ႔စ္တစ္ခု ေရးသားလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားဘာသာကို ထိခိုက္ေစတဲ့ သေဘာမ်ိဳး အလ်ဥ္း မရွိပါေၾကာင္း..........
ကိုေနမ်ိဳးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားထားတဲ့ က်မ္းဂန္ ေလးမ်ိဳး ထုတ္ျပသြားတယ္။ အဲဒါေတြက
၁။ ဒီဃနိကာယ္
၂။ မဇၥ်ိမနိကာယ္
၃။ သံယုတၱနိကာယ္ နဲ႔
၄။ ဣတိ၀ုတ္ပါဠိေတာ္ တို႔ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေလးမ်ိဳးထဲမွာ
“ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ျဗဟၼယာနျဖစ္တယ္”ဆိုႏိုင္တဲ့ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ မရွိတာကို အရွိလုပ္ၿပီး ေလ့လာသူေတြ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာဟာ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ဓာတ္ပါ။ ပညာရွင္လို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ကိုေနမ်ိဳး ေရးသြားတဲ့ ဘာသာျပန္ေတြဟာ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ျပန္ထားတယ္ဆိုေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ေျပာစရာရွိတာက အဲဒီလို ေဟာထားတာ မရွိဘူးလားဆိုေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေလာက္ေလး အဓိပၸာယ္ယူၿပီး ျပန္ထားတာ၊ ထုတ္ႏုတ္ထားတာက မ႐ိုးသားတာပါ။
စကားစပ္လို႔ တစ္ေန႔က မြတ္စလင္ပါေမာကၡတစ္ေယာက္ေျပာသြားတဲ့ ေဟာေျပာပဲြတစ္ခု ၾကည့္လိုက္ရတယ္။ သူက တမန္ေတာ္ မိုဟာမက္ ေပၚေပါက္မယ့္အေၾကာင္း ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ ေဟာထားတယ္လို႔ ေဟာေျပာေနပါတယ္။
တမန္ေတာ္ မိုဟာမက္ဟာ ဘုရားေဟာ ပိဋကတ္ေတြထဲက စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပရိသတ္မ်ားစြာေရွ႕မွာ က်မ္းကိုးက်မ္းကားေတြနဲ႔ ခပ္တည္တည္ ေဟာေနတာပါ။ ဗုဒၶက်မ္းဂန္ ဘယ္စာအုပ္၊ စာမ်က္ႏွာဘယ္ေလာက္မွာ စသည္ျဖင့္ အတိအက်ၾကီးကို ေဆာ္ေနတာပါ။ ေအာက္က မသိတဲ့ပရိသတ္ေတြကေတာ့ အဟုတ္ၾကီး ထင္ေကာင္းထင္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဦးဇင္းကေတာ့ ရယ္ရလြန္းလို႔ ၿပီးေအာင္ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ဟုတ္တာ တစ္ခုမွမွ မပါတာ။
ကဲ…အခု ကိုေနမ်ိဳး တင္ျပသြားတဲ့ က်မ္းဂန္ ေလးခုကို မူရင္းနဲ႔ဆိုင္ၿပီး ေျပာပါ့မယ္။
၁။ ဒီဃနိကာယ္မွာ ပါတဲ့အေၾကာင္းကို ရွင္းပါမယ္။ ကိုေနမ်ိဳး ကိုးကားသြားတဲ့အရာေတြကို ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ “I teach the way to the union with Brahman, I know the way to the supreme union with Brahman, and the path and means leading to Brahman, whereby the world of Brahman may be gained.”ပါပဲ။ “ငါဘုရားဟာ ဖန္ဆင္းရွင္ ျဗဟၼာၾကီးနဲ႔ ေပါင္းစည္းေရးနည္းလမ္းကို ေဟာၾကားတယ္၊ နည္းလမ္းကို သိတယ္၊ အဲဒီနည္းနဲ႔သြားရင္ ျဗဟၼာ့ျပည္ကို ေရာက္ႏိုင္တယ္”
ဒီကိုးကားခ်က္ေလာက္ေလးကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ျဗဟၼယာန-ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေရး လမ္းစဥ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္စရာ ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီစကားေပၚထြက္လာျခင္းရဲ႕မူလဇာတ္လမ္းကို သိဖို႔လိုတယ္။
ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းက
၀ါေသ႒နဲ႔ ဘာရဒြါဇဆိုတဲ့ ပုဏၰားႏွစ္ေယာက္ အျငင္းအခုန္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ၀ါေသ႒က ဖန္ဆင္းရွင္ ျဗဟၼာၾကီးနဲ႔ ေပါင္းစည္းေရးအတြက္ ေပါကၡရသာတိရဲ႕ လမ္းစဥ္က ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဘာရဒြါဇကေတာ့ တာ႐ုကၡရဲ႕ လမ္းစဥ္က မွန္တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ သူတို႔ အျငင္းပြားေနတဲ့ကာလမွာ ဘုရားရွင္ အဲဒီေဒသကို ေရာက္လာတယ္။ ဘုရားရွင္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။
ဘုရားရွင္က သင္တို႔ေျပာေနတဲ့ ပုဏၰားၾကီးေတြဟာ ျဗဟၼာကို ကိုယ္တုိင္ ျမင္ဖူးတယ္လို႔ ေျပာတာ ၾကားဖူးလားလို႔ ေမးတယ္။ မၾကားဖူးၾကေၾကာင္း ေျဖတယ္။ ဒါဆိုရင္ သင္တို႔ေတြဟာေလ ကိုယ္တုိင္လည္း မျမင္ဖူး၊ ဆရာ့ဆရာအစဥ္အဆက္ေတြလည္း မၾကားဖူးတဲ့၊ မျမင္ဖူးတဲ့ ဒီဖန္ဆင္းရွင္ျဗဟၼာၾကီးကို ယံုၾကည္ေနၾကတာ ေျပာဆိုေနၾကတာဟာျဖင့္ သူကန္းေတြလိုပါပဲလား။ သူကန္းေတာင္ ႐ိုး႐ိုးသူကန္းေတြ မဟုတ္ဘူး။ သူကန္းအစဥ္အတန္းၾကီးပဲ။ ေရွ႕က အကန္းကလည္း ဘာမွ မသိ၊ ဘာမွ မျမင္ဘဲ ေလွ်ာက္ေျပာ၊ ေနာက္က အကန္း…..ဟိုးေနာက္ကလည္း အကန္း….အကန္းေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေျပာေနတာကို အကန္းေတြက လိုက္ယံုေနၾကပါလား။ သင္တို႔ဟာ အဲဒီသူကန္းေတြလိုပါပဲလား။
(ဤေနရာမွ်ျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား ဆက္ေဟာမည့္ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေရး လမ္းစဥ္ဟာ အျခား ဖန္ဆင္းရွင္ ျဗဟၼာၾကီး သို႔မဟုတ္ အျခားဖန္ဆင္းရွင္တစ္ဦးဦးနဲ႔ လံုး၀ လံုး၀ သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း သိထားႏိုင္ပါၿပီ။ ကိုေနမ်ိဳး ေျပာတဲ့ Abraham ဆို ေ၀းၿပီေပါ့။)
ဘုရားရွင္က ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႔က ျပန္ေမးတယ္။ “အရွင္ဘုရားကေကာ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေရး လမ္းစဥ္ကို သိပါသလား”တဲ့။ အဲဒီလို ေမးလို႔ ဘုရားရွင္က ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားေလးပါးကို ေဟာလိုက္တာ။ ျဗဟၼ၀ိဟာရ ဆိုတဲ့ စကားေလးကိုလည္း ခဏရပ္ စဥ္းစားေစခ်င္တယ္။ ျဗဟၼ + ၀ိဟာရ။ ဗုဒၶဘာသာ ထုတ္ျပထားတဲ့ ၃၁-ဘံုမွာ ျဗဟၼာ့ဘံု ၂၀ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ ဘယ္လိုေနတယ္….စသည္ေတာ့ ရွည္မွာစိုးလို႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး။
ေျပာခ်င္တာက သူတို႔ဟာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာနဲ႔ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ တရားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းေအးစြာ ေနထိုင္ၾကတယ္။ အဲဒါကို တင္စားၿပီးေတာ့ “ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျဗဟၼာၾကီးေတြလို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ျခင္း (ျဗဟၼ၀ိဟာရ)”လို႔ တင္စားလိုက္တာ။
သင္တို႔အေနနဲ႔ ေနာက္ဘ၀မွာ ျဗဟၼာ့ျပည္ကို ေရာက္ခ်င္သလား၊ ျဗဟၼာၾကီးေတြနဲ႔ ေပါင္းစည္းခ်င္သလား။ ဒီလိုဆိုရင္ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာနဲ႔ ဥေပကၡာဆိုတဲ့ ေအးခ်မ္းေရးစိတ္ဓာတ္မ်ားနဲ႔ ေနၾကပါတဲ့။ ဒီေလးပါးနဲ႔ေနျခင္းဟာ ငါေဟာတဲ့ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေရး၊ ျဗဟၼာၾကီးေတြနဲ႔ ေပါင္းစည္းေရးတရားေတာ္ပါပဲတဲ့။ မွတ္ထားရမွာ
“ဒါဟာ (ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာနဲ႔ ဥပေကၡာဆိုတဲ့ ေလာကၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားမ်ားကို က်င့္သံုးလိုက္နာျခင္းဟာ) ငါ ေဟာတဲ့ ျဗဟၼာ့ျပည္ေရာက္ေရး လမ္းစဥ္ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒတစ္ခုလံုးသည္ ျဗဟၼျပည္ေရာက္ေရး၀ါဒမွ်သာ မဟုတ္ဘူး”ဆိုတာပါပဲ။ သုတ္ကေတာ့ အရွည္ၾကီးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ကိုေနမ်ိဳး ယူဆထားတဲ့ တင္ျပထားတဲ့အရာဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မျပည့္မစံု ျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ သေဘာေပါက္ေလာက္ၿပီလို႔ ယူဆပါတယ္။
အထက္ပါသေဘာတရားကို နားလည္သေဘာေပါက္ၿပီဆိုရင္ က်န္တဲ့ အကိုးအကားေတြကိုလည္း နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ သံယုတၱနိကာယ္မွာ လာတဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ကိုေတာ့ အနည္းငယ္ ေျပာပါအံုးမယ္။
(၂) သံယုတၱနိကာယ္မွာ “တေမနံ ဇေနာ ဒိသြာ ဧဝမာဟ – ‘ျဗဟၼံ ဝတ, ေဘာ, ယာနံ! ျဗဟၼယာန႐ူပံ ဝတ, ေဘာ’တိ!! သကၠာ ႏု ေခါ, ဘေႏၲ, ဣမသၼႎ ဓမၼဝိနေယ ျဗဟၼယာနံ ပညာေပတု’’ႏၲိ?။ ‘‘သကၠာ, အာနႏၵာ’’တိ ဘဂဝါ အေဝါစ – ‘‘ဣမေႆဝ ေခါ ဧတံ, အာနႏၵ, အရိယႆ အ႒ဂႋကႆ မဂၢႆ အဓိဝစနံ – ‘ျဗဟၼယာနံ’ ဣတိပိ, ‘ဓမၼယာနံ’ ဣတိပိ, ‘အႏုတၱေရာ သဂၤါမဝိဇေယာ’ ဣတိပီ’’တိ”လို႔ ေဟာပါတယ္။
အဓိပၸာယ္အက်ဥ္းက “အရွင္ဘုရား လူေတြဟာ - ယာဥ္က ေကာင္းလိုက္တာ၊ (ျဗဟၼာမင္းရဲ႕ ယာဥ္နဲ႔ တူလိုက္တာ)-လို႔ (ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားရဲ႕ယာဥ္ကို) ေျပာေနၾကပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ သာသနာမွာေကာ ျမတ္ေသာယာဥ္ (ျဗဟၼာမင္းရဲ႕ယာဥ္နဲ႔တူတဲ့ ယာဥ္) ရွိပါသလား -လို႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ -ရွိတာေပါ့ အာနႏၵာရဲ႕…ငါေဟာတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးလမ္းစဥ္လို႔ဆိုတဲ့ ယာဥ္ဟာ ျမတ္ေသာယာဥ္ (ျဗဟၼယာန)ေပါ့”လို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီမွာေဟာတဲ့ ျဗဟၼယာန ဆိုတာဟာ ကိုေနမ်ိဳးေျပာတဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္ ထာ၀ရယာဥ္၊ ျဗဟၼာၾကီးရဲ႕ ယာဥ္ သို႔မဟုတ္ ထာ၀ရလမ္းစဥ္၊ ထာ၀ရယာဥ္မဟုတ္ဘူး။ မဂၢင္ရွစ္ပါးအက်င့္ လမ္းစဥ္ဆိုတဲ့ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လမ္းစဥ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ေလာက္ပါၿပီ။
အထက္ပါ ေဟာၾကားခ်က္ ျဖစ္လာတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးကို သိလိုသူေတြအတြက္ ေျပာပါအံုးမယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာ၀တၳိၿမိဳ႕မွာ သီတင္းသံုးစဥ္က ဇာဏုေႆာဏိပုဏၰားၾကီးဆိုတာ ရွိတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူဟာ အ၀တ္ျဖဴကို ၀တ္၊ အျဖဴေရာင္ ယာဥ္ကို စီး၊ ထီးအျဖဴကိုေဆာင္း၊ ဖိနပ္အျဖဴကို စီး၊ ယပ္ေတာင္အျဖဴကို ကိုင္….အားလံုး အျဖဴေရာင္ အသံုးအေဆာင္ေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲက ထြက္ခြါတယ္။ ၿမိဳ႕သားေတြက ျမင္ေတာ့ “ေဟးးး ပုဏၰားၾကီးစီးတဲ့ ယာဥ္က မိုက္လိုက္တာ၊ ျဗဟၼာမင္းၾကီး စီးတဲ့ ယာဥ္ၾကီးက်ေနတာပဲေဟ့ (ျဗဟၼာမင္းၾကီး စီးတဲ့ယာဥ္ကို သူတို႔ ေတြ႕ဖူးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တင္စားၿပီး ေျပာၾကတာ၊ နတ္သမီးမျမင္ဖူးဘဲ လွလိုက္တာ နတ္သမီးေလးက်ေနတာပဲလို႔ ေျပာသလိုေပါ့)”လို႔ ေျပာေနၾကတယ္။
ဒီအသံကို ဆြမ္းခံၾကြရင္း အရွင္အာနႏၵာက ၾကားေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကို ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။ “အရွင္ဘုရား ၿမိဳ႕ထဲမွာ လူေတြဟာ …….ျဗဟၼယာနဆိုၿပီး ခ်ီးမြမ္းေနၾကတယ္။ တပည့္ေတာ္တို႔ သာသနာမွာ ျဗဟၼယာန (ျဖဴစင္ေသာလမ္းစဥ္၊ ဖန္ဆင္းရွင္ သို႔မဟုတ္ ျဗဟၼာမင္းရဲ႕ လမ္းစဥ္ မဟုတ္) မရွိဘူးလား”လို႔ ေမးတယ္။ ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက “ရွိတယ္။ ငါေဟာတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရား လမ္းစဥ္ဟာ ျဖဴစင္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ျဗဟၼယာနပါပဲ”လို႔ ေဟာလိုက္ပါတယ္။
ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းက ဒါပါပဲ။ ဖန္ဆင္းရွင္လမ္းစဥ္၊ ျဗဟၼာမင္းလမ္းစဥ္ဆိုတဲ့ ျဗဟၼယာနမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီေနရာမွာ ဦးဇင္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သူ႕ေခတ္အိႏၵိယေ၀ါဟာရေတြအေပၚမွာ ႐ႈျမင္ခ်က္၊ သေဘာထားကို အနည္းအက်ဥ္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အိႏၵိယမွာ အဲဒီေခတ္က “ျဗဟၼ”ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို “ျဗဟၼာၾကီး”လို႔ပဲ သေဘာထားတယ္။ လက္ခံတယ္။ ဘုရားရွင္ ဒီေ၀ါဟာရကို ကိုယ္ပိုင္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၿပီး ေျပာတဲ့ေဟာတဲ့အထဲမွာ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳတယ္။ အျခားေ၀ါဟာရေတြလည္း ဒီလိုပဲ။ ဥပမာ လူတစ္ေယာက္
“အရွင္ေဂါတမ … သင္ဟာ သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲသူလား”လို႔ ေမးရင္
“ေအး … ဟုတ္တယ္၊ ငါဟာ သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲသူပဲလို႔ ေျဖတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္ ယူဆတဲ့ သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲသူေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ငါက ကိေလသာအညစ္အေၾကးေတြကို သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲသူ ျဖစ္တယ္”လို႔ ေျဖလိမ့္မယ္။ တစ္ေယာက္က “
အရွင္ေဂါတမ သင္ဟာ ေလာင္ကၽြမ္းေစတတ္သူလား”လို႔ ေမးခဲ့ရင္
“ေအး … ဟုတ္တယ္၊ ငါဟာ ေလာင္ကၽြမ္းေစတတ္သူပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ငါက ကိေလသာေတြကို ေလာင္ကၽြမ္းေစသူသာ ျဖစ္တယ္”လို႔ ေျဖလိမ့္မယ္။ ေလ့လာခ်င္ရင္ ပါရာဇိကဏ္၊ ေ၀ရဥၨက႑မွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အခု ဒီေနရာမွာလည္း ျဗဟၼ၊ ျဗဟၼဏလို႔ ဆိုတဲ့ သူ႕ေခတ္အခါက တြင္က်ယ္တဲ့ ေ၀ါဟာရေတြကို ကိုယ္ပိုင္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၿပီး လက္ခံယူဆ၊ ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့တယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒဟာ ျဗဟၼ၀ါဒ၊ ျဗဟၼာလမ္းစဥ္ သို႔မဟုတ္ ထာ၀ရဖန္ဆင္းရွင္လမ္းစဥ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး ကိုေနမ်ိဳး ေျပာသြားတဲ့ အေၾကာင္းအရာထဲက ဘုရားရွင္ အရင္က မိန္းမယူခဲ့တာကို ေျပာခ်င္တယ္။
ဦးဇင္းတို႔က မိန္းမတန္းလန္းၾကီးနဲ႔ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျခားသူေတြကို သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲၿပီး လက္နက္ကိုင္ေနတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဦးဇင္းတို႔ဟာ ကာမဂုဏ္မ်ိဳးစံု ခံစားေနတဲ့ သိဒၶတၳကို ကိုးကြယ္ေနၾကတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကိေလသာအားလံုးကို အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ၿပီး ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္ေသာ၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ၊ အၾကမ္းမဖက္ေသာလမ္းစဥ္အားျဖင့္ ဘ၀ေနနည္းကို လမ္းျပေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္ၾကတာပါ။
ဘုရားျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေအးခ်မ္းသလဲ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းသလဲဆိုတာကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။ အခ်ိဳ႕ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားေတြဆိုရင္ လက္နက္ကိုင္ၾကတယ္။ စစ္တိုက္ၾကတယ္။ (သူမ်ား ဘာသာကို ပုတ္ခတ္ခ်င္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္ပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အဲဒီလိုေတြ မသတ္ျဖတ္၊ မညွင္းဆဲဘူးဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာပါ။)
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားဟာ ဘာလက္နက္မွ ကိုင္ေဆာင္သူ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ေသာအခါမွလည္း အၾကမ္းမဖက္ခဲ့ဘူး။ ဦးဇင္းတို႔ဟာ ဒီလို ကိုယ္တိုင္လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္၊ သူတစ္ပါးကိုလည္း ေအးခ်မ္းမႈေတြရေအာင္ လမ္းျပေပးေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္ကို ကိုးကြယ္ၾကတာပါ။
ေနာက္ၿပီး ကိုေနမ်ိဳး ေျပာသြားတဲ့ အေသာက မင္းတရားၾကီးအေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္တယ္။ အေသာကဟာ ဗုဒၶဘာသာမျဖစ္ခင္က ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ ဘုရင္ျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ သူ႕ဘ၀ဟာ လံုး၀ျခားနားသြားခဲ့တယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ မဟုတ္မတရား၊ အ႐ူးခ်ီးပန္း၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဘာမွ မသိတဲ့ သမိုင္းေတြနဲ႔ လူေတြကို လွည့္စားခ်င္တဲ့သူေတြဟာ ေအာက္တန္းက်ပါတယ္။ အေသာကဟာ ရဟန္းေတြကို မသတ္ပါဘူး။ ကိုေနမ်ိဳး ေျပသလို သူ႕အလိုဆႏၵအတိုင္း (သူ႕စိတ္တိုင္းက်) သာသနာကို ျပဳစုခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သာသနာအစစ္၊ တရားေတာ္အစစ္မ်ား အလိုအတိုင္း သာသနာျပဳလုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။
အေသာကမင္းဟာ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီးမွ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနေသးလား၊ မလုပ္ေဆာင္ေတာ့ဘူးလားဆိုတာကို သိခ်င္ရင္ေတာ့ အေသာက ေက်ာက္စာေတြကို ေလ့လာၾကေစခ်င္တယ္။ ျမန္မာလို ေရးထားတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘုရင္တစ္ပါးလို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့စကားထက္ပိုတဲ့ ဂုဏ္ေတြရွိပါတယ္။ ဒါေတြက သူ႕ေက်ာက္စာေတြကို ေလ့လာမွ သိႏိုင္တာပါ။
အဲဒီထဲက တစ္ခုကို ေျပာရရင္ ဒီေန႔ေခတ္အထိ လူေတြ အျမင္မက်ယ္ႏိုင္ၾကေသးတဲ့ ဘာသာအခ်င္းခ်င္း ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုမႈ၊ ခဲြျခားမႈေတြကိုေတာင္ သူက လမ္းညႊန္ခဲ့ပါေသးတယ္။ သူ႕တိုင္းျပည္မွာရွိတဲ့ ဘာသာတရားအားလံုးကို ျပဳစုေထာက္ပံ့ၾကဖို႔၊ ပစ္မထားဖို႔ မိန္႔ၾကားၿပီး သက္ဆိုင္ရာ ၀န္ၾကီးေတြကို တာ၀န္ေပးထားပါတယ္။ ဒီလို ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထားေတြကို အမ်ားၾကီး ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့
အေသာကဟာ ဗုဒၶဘာသာက်င့္စဥ္တရားေတြ သူသိသလို အမ်ားသိေစဖို႔ ကမၻာအႏွံ႔အျပားကို သာသနာျပဳေတြ ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ သာသနာျပဳေတြဟာ ဘယ္စစ္တပ္ကိုမွ ေခၚမသြားဘူး။ ဘာလူအင္းအားမွလည္း မပါဘူး။ ဘာလက္နက္မွလည္း ယူမသြားၾကဘူး။ သူတို႔မွာ ပါသြားတာက က်မ္းစာမ်ားသာ ျဖစ္တယ္။
ကဲ…ဒီေတာ့
ဦးဇင္းေျပာခ်င္တာက မဟုတ္မတရား၊ အ႐ူးခ်ီးပန္း သူမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ခ်င္တာနဲ႔ လိုရာဆဲြေရးထားတဲ့၊ သံုးသပ္ထားတဲ့ ေရးသားခ်က္ေတြကို သူတစ္ပါးဘာသာကို ပုတ္ခတ္ေ၀ဖန္ဖို႔ အသံုးမခ်ၾကပါနဲ႔။ တကယ့္ကို ဘာသာတရားေတြကို ေလးစားသလား။ ေလ့လာၾကပါ။ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေလ့လာၾကပါ။ “ဧဟိ ပႆိေကာ”ဆိုတာ “လာလွည့္၊ ၾကည့္လွည္၊ အားထုတ္ၾကည့္လွည့္”လို႔ လက္ယပ္ေခၚေနတာပါ။ ျဗဟၼယာန၊ ျဗဟၼ ဆိုတဲ့ စကားေတြဟာ ကိုေနမ်ိဳး ေျပာတဲ့ Abraham ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရနဲ႔ မိုးေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမၾကီးလို ကြာဟေနပါတယ္။ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။ ေ၀ါဟာရအေနနဲ႔ ဆင္းသက္မႈခ်င္း တူေကာင္းတူႏိုင္ပါတယ္။ အႏွစ္သာရ၊ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အားျဖင့္ လံုး၀ မတူေတာ့ဘူးဆိုတာကို သိေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။
