ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ အေမြအႏွစ္ (အခန္း ၂)

အခန္း (၂)

၀ိနည္းပိဋကတ္ကို ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ ဘ၀လမ္း ေၾကာင္းအေျခအေနသည္ တသမတ္တည္း တည္တံ့ေနသည္ မဟုတ္။ အခ်ိန္အခါႏွင့္ ေနရာေဒသအားေလ်ာ္စြာ ေျပာင္းလဲလာခဲ့ရ ျခင္းျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအေျခအေနတို႔ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ျခင္းလုပ္ငန္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကပင္ ရွိခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ၀ိနည္းပိဋကတ္တြင္ပင္ သိသာထင္ရွားစြာ ေတြ႕ရွိႏိုင္ပါသည္။

အစဦးပိုင္းတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ သခၤ်ဳိင္းမ်ားႏွင့္ ေနရာအႏွံ႔အျပားတြင္ လူတို႔ စြန္႔ပစ္ထားေသာ အ၀တ္အပိုင္းအစမ်ားကို ခ်ဳပ္စပ္ထားေသာ သကၤန္းကိုသာ အသံုးျပဳၾကရသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဆးဆရာၾကီး ဇီ၀က၏ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္မႈအရ ၾကည္ညိဳေလးစားေသာ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားက လွဴဒါန္းလာေသာ အျခားသကၤန္းမ်ားကို အလွဴခံ၊ အသံုးျပဳခြင့္ ေပးေတာ္မူခဲ့ ပါသည္။ အစဦးပုိင္းအက်င့္မ်ား၏ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္အတူ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကလည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကို သကၤန္းလွဴဒါန္းၾကေတာ့သည္။

တစ္ခါတေလ သကၤန္းလွဴရန္အတြက္ ေက်ာင္းသို႔လာေရာက္ၾကေသာ ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားသည္ သကၤန္းကို အလွဴခံေသာရဟန္းမရွိေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ သကၤန္းကို ယူၿပီး အိမ္ျပန္ၾကရသည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ထိုသို႔သကၤန္းလာေရာက္လွဴဒါန္းမႈအတြက္အဆင္ေျပေစရန္ `သကၤန္းအလွဴခံရဟန္းတစ္ပါး´ကို ခန္႔ထားေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုရဟန္းမ်ားသည္ အလွဴခံရရွိထားေသာသကၤန္းမ်ားကို တ႐ိုတေသ သိမ္းဆည္းထားမႈမရွိသည့္အတြက္ သကၤန္းမ်ားမွာ ပ်က္စီးကုန္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အလွဴခံရရွိေသာသကၤန္းမ်ားကို လံုၿခံဳစြာသိမ္းဆည္းေပးရေသာ `သကၤန္းသိမ္းရဟန္းတစ္ပါး´ကို ခန္႔အပ္ခဲ့ရျပန္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း သကၤန္းမ်ားကို သိမ္းဆည္းဖို႔ သင့္ေတာ္ေသာေနရာမရွိ ျဖစ္ရျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သကၤန္းမ်ားမွာ ၾကြက္မ်ား၊ ျခမ်ားစေသာ ပိုးေကာင္မ်ား၏ ဖ်က္ဆီးမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးၾကရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သကၤန္းသိမ္းရန္ ေက်ာင္းေဆာင္ေဆာက္ခြင့္ေပးၿပီး ထိုေက်ာင္းေဆာင္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ `ထိန္းသိမ္းေရးတာ၀န္ခံ ရဟန္းတစ္ပါး ကိုလည္း ခန္႔အပ္ေပးခဲ့သည္။ တစ္ဖန္ အလွဴခံရရွိလာေသာသကၤန္းမ်ားကို ခဲြေ၀ရာတြင္ ရဟန္းမ်ားအၾကား သေဘာထား မတိုက္ ဆိုင္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အလွဴခံရရွိထားေသာသကၤန္းမ်ားကို အညီအမွ် ခဲြေ၀ေပးရန္ `သကၤန္းခဲြေ၀ေပးေရး တာ၀န္ခံရဟန္းတစ္ပါး´ကိုလည္း ထပ္မံ ခန္႔အပ္ခဲ့ရသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ သကၤန္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ၀ိနည္းဥပေဒသမ်ား ပိုပိုၿပီး တိုးပြား၀င္ေရာက္လာခဲ့ရသည္။

အစဦးပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ ဖုန္မႈန္႔အလိမ္းလိမ္းကပ္ေနေသာ သကၤန္းေဆြးမ်ားကိုသာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားလွဴဒါန္းေသာသကၤန္းကို အလွဴခံခြင့္ျပဳသည္အထိ တိုးတက္ေျပာင္းလဲ လာခဲ့သည္။ သကၤန္းအသံုးျပဳမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ စည္းမ်ဥ္းအသစ္မ်ားကို အခ်ိန္အခါ အားေလ်ာ္စြာ ထည့္သြင္းပညတ္ခဲ့ရပါသနည္းဆိုသည္မွာ လူတိုင္းစဥ္းစားသိရွိႏိုင္ေသာအခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။

အေျခအေနႏွင့္အခ်ိန္အခါအားေလ်ာ္စြာ ၀ိနည္းဥပေဒအခ်ိဳ႕ကို အႏုပညတ္မ်ား(ျခြင္းခ်က္မ်ား)ထည့္သြင္းျခင္းအားျဖင့္ ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားကို ၀ိနည္းပိဋကတ္ေနရာမ်ားစြာတြင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ `စုေပါင္းၿပီးမွသာ စားသံုးရမယ္လို႔ ပညတ္ထားတဲ့ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္´ကို ညႊန္ျပႏိုင္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အေျခအေနအားေလ်ာ္စြာ အဆိုပါ၀ိနည္းဥပေဒကို (၇)ၾကိမ္တိုင္တိုင္ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕၀ိနည္းဥပေဒမ်ားကိုကား ေနရာေဒသအားေလ်ာ္စြာ ေျပာင္းလဲေပးခဲ့ရသည္။

မူလ၀ိနည္းဥပေဒအရ
၁။ သာမေဏတစ္ပါးကို ရဟန္းခံေပးလိုလွ်င္ မ်က္ေမွာက္သံဃာ (၁၀)ပါး ရွိဖို႔လိုသည္။
၂။ သားေရလႊာတစ္ထပ္ထက္ပိုေသာ ဖိနပ္ကို မစီးရ။
၃။ ႏွစ္ပတ္မွာ တစ္ၾကိမ္သာ ေရခ်ိဳးရမည္။
၄။ သားေရနယ္အခင္းကို မသံုးစြဲရ ဟူေသာ ဥပေဒသမ်ား ရွိပါသည္။

အ၀ႏၱိတိုင္းမွာ ေသာဏဟူေသာ ရဟန္းတစ္ပါးရွိပါသည္။ သူ၏ဆရာ အရွင္မဟာကစၥာယန၏ကိုယ္စား ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို အဆိုပါ ပညတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ တိုက္တြန္းေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။

`အရွင္ဘုရား… (၁) အ၀ႏၱိတိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဘုန္းၾကီးအလြန္းရွားပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းခံတဲ့ေနရာမွာ လိုအပ္တဲ့ ရဟန္းအေရအတြက္ ၁၀-ပါးကို ျပန္လည္ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါ။
(၂) ေနာက္ၿပီး အ၀ႏၱိတိုင္းက ေျမျပင္ဟာ အလြန္းၾကမ္းတမ္းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သားေရလႊာတစ္ထပ္ထက္ပိုေသာ ဖိနပ္ကို မစီးရဟူေသာ ပညတ္ခ်က္ကို ျပင္ၿပီး သားေရနယ္တစ္ထက္ပိုေသာဖိနပ္ကို စီးခြင့္ျပဳေပးပါ။
(၃) အ၀ႏၱိတိုင္းသားေတြဟာ ေရမၾကာမၾကာခ်ိဳးမွ သေဘာက်ၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ပတ္မွာ တစ္ၾကိမ္သာ ေရခ်ိဳးရမည္ဟူေသာ ပညတ္ခ်က္ကို ျပင္ၿပီး အ၀ႏၱိတိုင္းမွာ ေရမၾကာခဏခ်ိဳးခြင့္ ျပဳေပးပါ။
(၄) အလယ္ပုိင္းျပည္နယ္မ်ားမွာ ထိုင္တဲ့အခါ ဖ်ာခင္းထိုင္ၾကသလို အ၀ႏၱိတိုင္းမွာေတာ့ သားေရအခင္းကို အသံုးျပဳၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားအေနနဲ႔ အ၀ႏၱိတိုင္းမွာ သားေရနယ္အခင္းကို ထိုင္စရာအျဖစ္အသံုးျပဳခြင့္ေပးပါဘုရား´ဟု ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါသည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္....