ခႏၶာကိုယ္ျပင္ပအားျဖင့္ နိမိတ္စားရျခင္း၊ အာ႐ံုနိမိတ္အဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိ လႊတ္ရျခင္းဟူေသာ ဗဟိဒၶသံုးခ်က္႐ႈနည္းမ်ားကို သိရွိခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္။ ယခုအခါ အဇၥ်တၱအတြင္းသက္သက္အားျဖင့္ သံုးခ်က္ရပံု၊ ပဋိဘာဂနိမိတ္သြင္းထုတ္ရပံုကို ျပဆိုပါဦးမည္။
အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ နံပါတ္ ၃၅-ပံုသည္ ေယာဂီ၏နိမိတ္ကို အဇၥ်တၱျဖစ္ေသာ မိမိ၏၀မ္းေခါင္းအတြင္းသို႔ သြင္းရန္ျပသထားျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အစအလယ္အဆံုးသတ္မွတ္ထားေသာေလတို႔၏ သက္ခ်ည္တက္ခ်ည္ျဖစ္ေနပံုကို ျပသထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ နံပါတ္ ၁၇-တြင္ျပသထားသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ဤ၌ ထူးသည္မွာ မႈတ္ေသာေလႏွင့္ မိမိ၏ငယ္ထိပ္မွ အတုတ္လက္ညွိဳးခန္႔၊ အရွည္ ၆-ေတာင္ခန္႔မွတ္ၿပီး ထုတ္ရမည္။ ၿပီးလွ်င္ အလြန္လင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည္။ အက်ယ္ခ်ဲ႕ေျပာရန္ လိုေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ႐ႈိက္ေသာေလႏွင့္ ၀မ္းဗိုက္အတြင္းသို႔ ႐ႈသြင္းရန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
နံပါတ္ ၃၆-ပံုကို အေသအခ်ာ စဥ္းစဥ္းစားစား သေဘာေပါက္ေအာင္ တရားကြက္ပိုင္ေအာင္ အထပ္ထပ္ ဖတ္၊ အထပ္ထပ္ ၾကံစည္စဥ္းစားဖို႔ လိုပါသည္။ သို႔မွသာ အခက္အခဲမရွိ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အဇၥ်တၱသံုးခ်က္႐ႈမွတ္ၾကရာတြင္ အခ်ိဳ႕ေယာဂီမ်ားမွာ မ်က္စိကို အသံုးျပဳသျဖင့္ အဇၥ်တၱမျဖစ္ဘဲ ဗဟိဒၶျဖစ္ေနတတ္ၾကပါသည္။ အာ႐ံုမွန္မွန္ႏွင့္အတြင္းဘက္ျဖစ္ရန္ကား ေနာက္ေက်ာဘက္မွ ႐ႈမွတ္က လြယ္လြယ္ကူကူျဖင့္ အတြင္းသေဘာမွန္ကန္ေအာင္ ႐ႈမွတ္ႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ ေက်ာဘက္မွ ႐ႈမွတ္ပံုကို ျပသထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အားထုတ္တိုင္း အားထုတ္တိုင္း မိမိတို႔၏ စိတ္ကေလးကို ေနာက္ေက်ာဘက္မွသာ စိတ္ကို ထား၍ ႐ႈမွတ္ၾကပါေလ။
အားထုတ္႐ႈမွတ္ရပံုမွာ ၃၅-ပံုတြင္ ထုတ္ေလႏွင့္ထုတ္ထားခဲ့ၿပီးေသာ အလင္းနိမိတ္ကို ၃၆-ပံုတြင္ ငယ္ထိပ္မွျမားလမ္းအတိုင္း ႐ႈိက္ေသာေလႏွင့္ ႐ႈိက္လိုက္ရမည္။ ၀င္ေလဆံုးေသာအခါ ခ်က္ႏွင့္တဲ့တဲ့ျဖစ္ေသာ ၀မ္းေခါင္းၾကီးထဲတြင္ အေရာင္မ်ား တလဲ့လဲ့ျဖာထြက္လွ်က္ သံပရာသီးလံုးခန္႔၊ လိေမၼာ္သီးလံုးခန္႔ ပဋိဘာဂနိမိတ္အလံုးၾကီး ကြန္႔ျမဴးစမၸာယ္ေနသည္ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ရေပလိမ့္မည္။
ထိုကဲ့သို႔ အဇၥ်တၱသို႔ ႐ႈိက္၍ဆဲြခ်လိုက္ရာတြင္ ၃၅-ပံုအတိုင္း ထုတ္၍ထားေသာအလင္းေခ်ာင္းသည္ ပုတိုလွ်က္၀င္သြားသည္ကို ပုလင္းျဖဴျဖဴၾကီးထဲ ျပဒါးေရမ်ား ေလာင္းခ်လိုက္ေသာအခါ ျမင္ေတြ႕ရသကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။ ခ်က္အရပ္တည့္တည့္တြင္ အဘယ့္ေၾကာင့္ တည္ရသနည္းဟုဆုိလွ်င္ ၀င္ေလသည္ ႏွာသီး၀မွစၿပီး ရင္လယ္ကို ဗဟိုျပဳကာ ခ်က္အရပ္တြင္ ေလအဆံုးသတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ အလံုးမွိန္မွိန္ႏွင့္႐ႈလွ်င္ စိတ္ၾကည္လင္မႈ မျဖစ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အလြန္လင္းေအာင္ အားထုတ္ရပါမည္။
ထိုွ႔ေနာက္ နံပါတ္ ၃၆-တြင္ ျပခဲ့သည္အတုိင္း ႐ႈမွတ္ၿပီး ေလဆံုးရာအရပ္ ခ်က္တည့္တည့္တြင္ အလင္းနိမိတ္ ထြန္းပေနပံုကို သိခဲ့ရၿပီ။ ယခုအခါတြင္ အဆိုပါ ခ်က္အရပ္မွာ တည္ေနေသာအလင္းနိမိတ္ကို ျပန္ထုတ္ရပံုကို ျပလုိ၍ နံပါတ္ ၃၇၊ ၃၈-ပံုမ်ားကို ျပရျပန္ေလသည္။ အထူးမွတ္ရန္မွာ ၀င္ေလသည္ ႏွာသီး၀အစ၊ ရင္အလယ္၊ ခ်က္အဆံုး။ တစ္ဖန္ ထြက္ေလသည္ ခ်က္အစ၊ ရင္အလယ္၊ ႏွာသီး၀အဆံုးဟု သိထားရမည္။ အတြင္း႐ႈနည္းျဖင့္ ႐ႈရာတြင္ အလင္းနိမိတ္ကို အျပင္ပသို႔ မေရာက္ရေအာင္ အထူးဂ႐ုစိုက္ရမည္။ ၃၇-ပံုသည္ ထြက္ေလ၊ ၀င္ေလတို႔၏အလယ္ျဖစ္ေသာ ရင္လယ္တြင္ ထြန္းပေနပံုကို ျပသထားျခင္းျဖစ္သည္။ ၃၈-ပံုသည္ ထြက္ေလ၏အဆံုးျဖစ္ေသာ ႏွာသီး၀တည့္တည့္ လည္ေခ်ာင္းအေခါင္းတည့္တည့္တြင္ ထြန္းပတည္ေနပံုကို ေတြ႕ျမင္ရပံု ျဖစ္ေပသည္။အခ်ိဳ႕က ထိုကဲ့သို႔ ႐ႈမွတ္ရာတြင္ ပကတိေလကိုသာ ႐ႈမွတ္ရမည္ဟု ဆိုတတ္ၾကသည္။ အမွန္အားျဖင့္ ပကတိေလကို ႐ႈမွတ္၍ မရ။ ေလႏွင့္အတူတကြ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အလင္းပဋိဘာဂနိမိတ္ကိုသာ သံုးခ်က္႐ႈ၍ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ႐ႈမွတ္ရာတြင္ ….
၁။ အစတစ္ခ်က္ကိုုသာ ျမင္ေသာ အာဒိလဒၶပုဂၢိဳလ္
၂။ အလယ္တစ္ခ်က္ကိုသာ ျမင္ေသာ မေဇၥ်လဒၶပုဂၢိဳလ္
၃။ အဆံုးတစ္ခ်က္ကိုသာ ျမင္ေသာ အေႏၲာလဒၶပုဂၢိဳလ္
၄။ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး သံုးမ်ိဳးလံုးကို ျမင္ေသာ တေယာလဒၶပုဂၢိဳလ္ဟု ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳး ရွိပါသည္။ ထိုတြင္ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး သံုးပါးလံုးကို ျမင္ေသာ တေယာလဒၶပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေအာင္ ပြားမ်ားၾကရပါမည္။
No comments:
Post a Comment