Saturday, July 18, 2009

ေၾသာ္…အာဇာနည္…အာဇာနည္….


(ဓာတ္ပံု ...ေခတ္ၿပိဳင္)

အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ။ လြတ္လပ္ေရးေန႔၊ အာဇာနည္ေန႔၊ ၈၈-ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔၊ ၇-ဇူလိုင္၊ စက္တင္ဘာႏွစ္ပတ္လည္ေန႔…ဘယ္ေန႔မွာမွ တက္တက္ၾကြၾကြ မရွိၾကေတာ့ဘူး။ အားလံုးက ေမ့ေနၾကၿပီ။ မေမ့ႏုိင္ဘဲ ရင္ထဲအသည္းထဲကေန အမွတ္ရေအာက္ေမ့ေနသူေတြကေတာ့ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ သတိရေအာက္ေမ့ေနဆဲ။ အဲဒီေန႔ေတြ ေရာက္တိုင္း မ်က္ရည္၀ဲ။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဘယ္လိုမွ ခ်န္မထားသင့္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ။ လုပ္သမွ် အရာမထင္လို႔လား မသိ။ အာဇာနည္ေန႔ လႈပ္ရွားမႈေတြက အားရစရာ မရွိ။ လူငယ္ေတြကလဲ ေခတ္ပ်က္ေခတ္ထဲမွာ စီးပြားရွာရင္း။ အေလလိုက္ရင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ တရားသမားလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ သမိုင္းကို မ်က္ကြယ္ျပဳ။ အာဏာရွင္ကုိ အေဖေခၚေနသူေတြက ေခၚလိုေခၚ။ အာဏာရွင္လက္သစ္ေတြကို ေျမွာက္စားသူေတြ ေျမွာက္စား။

ေၾသာ္…အာဇာနည္…အာဇာနည္….ျမန္မာမွာ ျဖစ္လာရတဲ့ အာဇာနည္မ်ား သင္တို႔အတြက္ အာဇာနည္ျဖစ္လာရက်ိဳး မနပ္ပါတကား။

တရားသမားလိုလို ဘာလိုလို ညာလိုလိုနဲ႔ ငါေကာင္းစားေရးသာ အာရံုထားေနတဲ့ ဘုန္းၾကီးလိုလို မဘုန္းၾကီးလိုလို ပုဂၢိဳလ္ေတြကလဲ ေပါၿပီးရင္း ေပါလာေနတယ္။ `ဥေပကၡာ၀ိဟာရပတိရူပေကန ကုသေလသု ဓေမၼသု နိကၡိတၱဆႏၵတာ ၀ေဥၥတိ´။ ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားေလးပါးကို ဖြင့္ျပတဲ့ ေနတၱိအ႒ကထာစကားေတြက ေကာက္ႏႈတ္လိုက္တာပါ။ အဓိပၸာယ္က `ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္ေသာတရားေတြကို ျပဳလုပ္လိုေသာ ဆႏၵမရွိေတာ့ျခင္းဟာ ျဗဟၼ၀ိဟာရတရားျဖင့္ ေနေနသလို ဟန္ေဆာင္လွည့္ျဖားတတ္သည္´တဲ့။ အဲ့လိုလူေတြ အဲ့လို ဘုန္းၾကီးေတြက သိပ္မ်ားလာေနတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ `ေဟ့ အာဇာနည္ေန႔ေရာက္ရင္ ဒို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ´အဲဒီလို ေမးလိုက္တိုင္း…ဘာမွလဲ ျဖစ္မလာဘူး၊ လုပ္မေနေတာ့ပါဘူးကြာ..အဲဒီလိုပဲ ေျပာေနၾကတယ္။ စာေရးသူအျမင္အရေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ ဘာမွ ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေက်းဇူးတင္သင့္၊ အေလးအျမတ္ျပဳသင့္တဲ့ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္၊ ျမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ေအာက္ေမ့တသအမွတ္တရလုပ္တယ္ဆိုတာ ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔လဲ ညီပါတယ္။ ဒါ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေလာက္ေလးမွ ခဲြျခားမသိတတရင္ ဗုဒၶဘာသာလို႔ ေခၚေနတာကိုက ပံုစံမက်ေသးဘူး။


သူမ်ားေတြက လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို လုပ္တယ္။ ေက်းဇူးတင့္သင့္တဲ့သူေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ အေလးအျမတ္ျပဳတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ေနၾကတာကိုပဲ ေဘးကေန `ကြိကြိ ကြက္ကြက္´ေလွ်ာက္ေျပာ။ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တာကိုပဲ လုပ္ေနၾကသလိုလို။ ဒါကိုပဲ တကယ့္ႏိုင္ငံေရးၾကီး လုပ္ေနၾကသလိုလို ထင္ေနၾကတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက လြတ္လပ္ေရးဖခင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံ့ေက်းဇူးရွင္၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြကို အမွတ္တရ လုပ္တာဟာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာမွ မဟုတ္တာပဲ။ ဒါ ဘာသာေရးလုပ္တာ။ (ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ဘာသာေရးဆိုတာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ထပ္တူက်ပါတယ္။) မဂၤလာရွိတဲ့အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္တာပဲ။ ဆိုးရြားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ဆိုးေအာက္ကေန ထြက္လာတဲ့ ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့တဲ့အေတြးအေခၚေတြက ဗုဒၶဘာသာေတြၾကားမွာ တိုးပြားလာေနတယ္။ အဲဒီလို ေက်းဇူးတင္အမွတ္တရ မလုပ္တာကိုပဲ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ သူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြလို လက္ပိုက္ၿပံဳးၾကည့္ေနတတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ကပဲ တရားဓမၼကို သိေနသလိုလို။ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳသင့္သူကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳျခင္း၊ ေအာက္ေမ့အမွတ္တရ ျဖစ္သင့္သူကို ေအာက္ေမ့အမွတ္တရ ျဖစ္ေနျခင္းဟာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အမွတ္သေကၤတပဲ။
ဆန္႔က်င္ဘက္အေနနဲ႔ အဲဒီလို စိတ္ထားမ်ိဳး မရွိတဲ့သူဟာ ေအာက္တန္းစားစိတ္ဓာတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသူပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေၾကာင္သူေတာ္ေတြပဲ။ ကိုယ္ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးေရာ၊ ကိုယ္ဘုန္းၾကီးရင္ၿပီးေရာ…က်န္တာေတြ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အဲဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေတာ္စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတယ္။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက သာသနာ့၀န္ထမ္းေတြ ျဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ ပို႔လို႔ေတာင္ ရြံစရာေကာင္းတယ္။ ကိုယ္လူမ်ိဳးအေရးကို ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို ေနတဲ့သူေတြဟာ ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလို ဥေပကၡာအတုနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ဗရမ္းဗတာ ျဖစ္ေနသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မသိလိုက္ မသိဖာသာလုပ္ေနသူေတြကို ေျပာမယ္။ ဘုရားေဟာတဲ့ ဥေပကၡာဟာ အဲဒီရဲ႕ အဓိပၸာယ္မဟုတ္ဘူး။

ပါလက္စတိုင္းရဲ႕ အာရာဖတ္ ကြယ္လြန္သြားေတာ့ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ရင့္မာက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စပ္သြားတယ္။
……………
မစိုးရိမ္ပါနဲ႔
ေမ့သြားၾကမွာပါ
ေနာင္ အႏွစ္သံုးဆယ္ ေလးဆယ္
သို႔မဟုတ္ ငါးဆယ္ တစ္ရာ
သူတို႔ ေမ့သြားၾကမွာပါ
ေသသူေတြဟာ
ေမ့ေလ်ာ့ခံေနၾကရတာပဲ မဟုတ္လား။ ။
ကဗ်ာဆရာက အာရာဖက္ကို ဦးတည္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမ့ေလ်ာ့ခံဘ၀ေရာက္ေနရတဲ့ ျမန္မာ့သူရဲေကာင္းေတြကို ရည္ညႊန္းေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ၀ိညာဏ္ကို ျမင္ေနရပါတယ္။ မေမ့အပ္တဲ့ အာဇာနည္ေတြကို ေမ့ေနၾကတာကို ကဗ်ာဆရာက မေနႏိုင္လို႔ အရြဲ႕တိုက္ ေရးဖဲြ႕လိုက္ပံုရပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာ အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္ေခတ္ဘယ္တိုင္းျပည္မွာမွ ကိုယ္ႏိုင္ငံသူရဲေကာင္းေတြကို ေမွးမွိန္ေအာင္ မလုပ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္….စာေရးသူတို႔ႏိုင္ငံမွာ မလုပ္သင့္…မလုပ္ထုိက္တာေတြကို ေတြ႕ေနရပါၿပီ။


(ဓာတ္ပံု...မိုးသီးဇြန္)

ဘေလာ့ေတြ၊ ၀က္ဘဆိုက္ေတြ လုိက္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလို လုပ္ေနသူေတြက မ်ားတယ္။ အျပင္ေလာကမွာလဲ ၾကည့္…မဆိုင္သလို မသိသလို လုပ္ေနသူေတြက မ်ားတယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္က ကိုယ့္အာဇာနည္ေတြကို ေမ့ေနတဲ့ လူမ်ိဳးဟာ ဘယ္မွာ ၾကီးပြားတိုးတက္ေတာ့မလဲ။ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖ ေျပာသလို `ခြေကာင္ေတြ ေခြးျဖစ္ေပါ့ရုိး´လို႔ ဆိုရမလိုပါပဲ။

ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြ ေရးတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ။ အာဇာနည္ေန႔ကို ဒီစာနဲ႔ ဖြင့္တယ္။ ဒီစာနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳတယ္။ အာဇာနည္ေန႔အတြက္ အမွတ္တရေရးၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ၊ စာေရးဆရာေတြအားလံုးကိုလဲ ဒီစာနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။

1 comment:

ေျခလွမ္းသစ္ said...

ေလးစားရပါတယ္ ဘုန္းဘုန္း... ဘုန္းဘုန္းေျပာသလို ျမန္မာေတြက ငါတို႔လုပ္ေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္လာမွာလဲ ဆိုတာကို အၿမဲဲတမ္းေတြ႔ရပါတယ္... ျမန္မာမ်ားဟာ ဇြဲေလွ်ာ့္လြယ္ၾကတယ္... ဒါေၾကာင့္ အာဇာနည္ေန႔ကို ဘယ္လိုမွ.. ေမ့မသင့္ေၾကာင္း ...ႏွင့္ အာဇာနည္မ်ားကို ဒီေနရာကေန အေလးျပဳသြားေၾကာင္းပါ...
ကိုေဇာ္