(ဘာသာေရးေယာင္ေယာင္ ဘာေယာင္ေယာင္နဲ႔ ေခ်ာက္ထဲက တိုင္းျပည္ကို ၿပံဳးၿပံဳးၾကီး ၾကည့္ေနႏိုင္တဲ့ ဘာသာေရးသမားအမည္ခံသူမ်ားသို႔ ရည္ညႊန္းလိုပါသည္)
....မတူညီတဲ့ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုတည္းထားၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ အရာတစ္ခုေပၚမွာ အာရံုစိုက္ထားတယ္။ ကမၻာၾကီးနဲ႔လူသားေတြကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ အႏုျမဴလက္နက္ေတြ၊ ဓာတုေဗဒေတြပါ၀င္တဲ့ လက္နက္ၾကီးေတြကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာအၾကီးအကဲေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို စတင္ေျပာၾကားေနၾကပါတယ္။ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အဆက္မျပက္ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ရန္အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္ကိုကၽြႏ္ုပ္ စံျပပုဂၢိဳလ္အျဖစ္သာမက သီးခံျခင္း၊ မဆုတ္မနစ္ၾကိဳးစားျခင္းနဲ႔ ေမတၱာတရားေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
ကၽြႏ္ုပ္က်င့္ၾကံအားထုတ္ထားတဲ့
သမထ၊ ၀ိပႆနာအက်င့္ေတြေၾကာင့္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမွင့္တင္ဖို႔
ယံုၾကည္ခ်က္က ခိုင္ခိုင္မာမာ ရွိေနပါတယ္။
သီးခံျခင္းနဲ႔ေမတၱာတရားေတြလဲ
ျပည့္၀ေနေအာင္ ၾကိဳးစားထားပါတယ္။
ဒါက ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္လမ္းစဥ္ပါပဲ။
ဘာသာတရားေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားေတြ၊ သီးခံျခင္းတရားေတြနဲ႔ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေလးစားမႈေတြ တည္ေဆာက္ဖို႔ ကမၻာ့ဘာသာေရးျပတိုက္(Museum of World Religions)တစ္ခုကို တည္ေထာင္ထားပါတယ္။ မတူျခားနားတဲ့ ကမၻာ့ဘာသာၾကီးေတြၾကားမွာ တံတားထုိးေပးတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေစဖို႔ပါ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္၊ ေျခာက္ႏွစ္လံုးလံုး အားေပးေထာက္ခံမႈေတြ၊ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳမႈေတြနဲ႔ ခိုင္မာတဲ့ ယံုၾကည္မႈေတြမ်ားစြာကို လက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပညာေရးအားျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမွင့္တင္ဖို႔ ကမၻာ့ဘာသာၾကီးမ်ားတကၠသိုလ္ (University of World’s Religions)ကိုလဲ စတင္တည္ေထာင္ေနပါၿပီ။
ဒီတကၠသိုလ္ၾကီးဟာ ကမၻာ့ဘာသာၾကီးမ်ားေကာင္စီတို႔မွာရွိတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ေဆာင္ရြက္ေနသူ မိတ္ေဆြေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြကို ရည္ညႊန္းပါတယ္။ လက္တြဲမျဖဳတ္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမွင့္တင္ၿပီး နီးနီးကပ္ကပ္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏို္င္ဖို႔အတြက္ အျခားေသာအဖြဲ႕အစည္းေတြကိုလဲ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္အထင္ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္ရႈေထာင့္အရဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ အဲဒီလိုမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာသာေရးသမားလို႔ေတာင္
ဆိုလို႔မရေတာ့ပါဘူး။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့
လူသားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ ေမတၱာတရားမွ မရွိထားရင္
ဘာသာတရားဆိုတာ
ဘာအဓိပၸာယ္ရွိေတာ့မလဲ။
ႏိုးၾကားတက္ၾကြမႈေတြ ဆိတ္သုဥ္းၿပီဆိုတာနဲ႔
အမုန္းတရားေတြကို ေမတၱာတရားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေပးဖို႔
ဘယ္ကလာၿပီး အားအင္ေတြ ရွိႏိုင္ေတာ့မလဲ။
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဒီအတြက္ တကယ့္ကို ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ရွိေနဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ ယံုတယ္။ ဒီအလုပ္ဟာ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမွင့္တင္ဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးအလုပ္ပဲ။
Travis Rejman = ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာေတာ္။ ကမၻာ့တစ္၀ွမ္းက လက္နက္ကိုင္အဖဲြ႕အစည္းေတြမွာ စစ္ဘက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူငယ္ေလးေတြရွိေနတယ္ဆိုတာကို ဆရာေတာ္ သိရွိၿပီး ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့အထဲမွာ စစ္တပ္ထဲမွာ `ကံေကာင္းခဲ့တယ္´ဆိုတဲ့စကားကို ႏွစ္ၾကိမ္တိတိ ေျပာသြားပါတယ္။ ဆရာေတာ့္ကံက အလြန္ထူးျခားတယ္။ စစ္တပ္ကေန မထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့။ ဆိုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အသင္းအဖြဲ႕ေတြအေနနဲ႔ စစ္တပ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြကို အျပင္ေရာက္လာေအာင္ အင္တာနက္ေပၚကေန ဘယ္လို အကူအညီေပးႏိုင္မလဲ။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲကို ဘယ္လို ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ အကူအညီေပးႏိုင္မလဲ။ အၾကံဉာဏ္ေပးပါအံုး။
Dharma Master Hsin Tao = ကၽြႏ္ုပ္အထင္ ကုလသမဂၢကသာလွ်င္ အကူအညီေပးဖို႔ အဓိက တတ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြကလဲ အကူအညီေပးႏိုင္တာပါပဲ။ ဒီကိစၥက ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ မူးယဇ္ေဆးပါးေရာင္း၀ယ္တာကို ပေပ်ာက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ မလြယ္သလိုေပါ့။ အဲဒါေတြ ပေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ နည္းလမ္းသစ္ေတြကို ရွာၾကံရပါမယ္။ အဲဒီထဲက အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ ဖိအားေပးတဲ့နည္းနဲ႔ ကာကြယ္ေပးဖို႔ပါပဲ။ ကေလးစစ္သားပေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္လဲ ဒီသေဘာပါပဲ။ ဒါက ခက္ခဲတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လုပ္ႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းမႈေတြ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြမ်ားစြာေတာ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။
ကေလးစစ္သားေတြရွိတဲ့ ႏိုင္ငံက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ႏိုင္ငံအစိုးရကို ေတာင္းပန္ဖို႔ တိုက္တြန္းဖို႔ လိုပါတယ္။
အစၥလာမ္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သူတို႔အစိုးရအေပၚမွာ ၾသဇာအာဏာသက္ေရာက္ၿပီး တိုက္တြန္းလို႔ ရတတ္ပါတယ္။ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာနဲ႔ပဲ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံက ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ သူတို႔အစိုးရအေပၚမွာ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈမရွိၾကပါဘူး။ အစိုးရရဲ႕ ၾသဇာေအာက္မွာပဲ ရွင္သန္ေနၾကရတယ္။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္က လမ္းညႊန္မႈမေပးရဘဲ အစိုးရေခါင္းေဆာင္ေတြကပဲ လမ္းညႊန္မႈ ျပန္ေပးတာကို ခံေနၾကရပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ့္ကို ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်မႈပါ။ ဒါကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကေတာ့ အၾကမ္းဖက္အစိုးရ (governmental violence)လို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။
Travis Rejman = တိုင္ေပမွာ ေသာက္ေရသန္႔ေကာင္းေကာင္းရဖို႔ လက္တဲြလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသလိုမ်ိဳး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ ေပၚေပါက္လာဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္။ ဘာသာေရးအဖဲြ႕အစည္းေတြအားလံုး၊ ပုဂၢလိကအဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ကုလသမဂၢ၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ အျခားအသင္းအဖြဲ႕အားလံုး အတူတကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ ကေလးစစ္သားပေပ်ာက္ေရးကိစၥမွာလဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနၾကပါတယ္။ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္းအက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈမရွိေသးတဲ့ အေျခအေနကို ျမွင့္တင္ဖို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စြမ္းအားရွိသမွ် ၾကိဳးစားေနပါတယ္။
တိုင္ေပက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနသလိုမ်ိဳး ကိုလံဘီယာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းေတြနဲ႔လဲ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြ ၾကာရွည္တည္တံ့ဖို႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ အထူးအားျဖင့္ အမ်ိဳးသားေရးျပႆနာေတြကို အမွန္တကယ္ ကိုင္တြင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ စီးပြားေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဘာသာေရးအဖဲြ႕အစည္းေတြနဲ႔ ပုဂၢလိကအဖြဲ႕အစည္းအားလံုးပါ၀င္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဆိုင္ရာ မူ၀ါဒခ်မွတ္ဖို႔ ကိုလံဘီယာက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ၾကိဳးစားေနၾကတယ္။ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ေရး၊ ျပန္လည္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ လူမႈေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို တည္ေဆာက္ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကို လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြကို ဘာအၾကံမ်ား ေပးခ်င္ပါသလဲ။
Dharma Master Hsin Tao = အေျခခံအေနနဲ႔ ပထမဆံုး အေတြ႕အၾကံဳေကာင္းေတြ စုေဆာင္းရမယ္။ ၿပီးမွ အဲဒီအေတြ႕အၾကံဳကေန ေရွ႕သို႔…..
Travis Rejman = ဆရာေတာ့္ဆီက အၾကံဉာဏ္ရယူတဲ့ေနရာမွာ စိတ္၀င္စားတဲ့အရာေတြအနက္ ကၽြႏ္ုပ္ကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စိတ္ရႈပ္ေထြးေစတဲ့ (နားမလည္တဲ့) အရာတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ကေလးစစ္သားေဟာင္းေတြကို ၾကိဳဆိုတဲ့ေနရာမွာ ပုိၿပီးသတိျပဳမိေအာင္ မလုပ္ေပးႏို္င္ျဖစ္ေနတာကို ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ ဘယ္လို ကူညီေပးႏုိင္မလဲဆိုတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ ကိုလံဘီယာကို ေရာက္တုန္းက မၾကာေသးခင္ကမွ ေျပာက္က်ားတပ္ေတြကေန ထြက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရပါတယ္။
သူတို႔ဟာ အသက္ ၈-ႏွစ္၊ ၉-ႏွစ္၊ ၁၀-ႏွစ္၊ ၁၁-ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ေျပာက္က်ားစစ္တပ္မွာ အမႈထမ္းခဲ့ၾကရတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စားပဲြမွာ စည္းေ၀းထုိင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ သူတို႔ဟာ ကေလးေတြပဲ ရွိပါေသးတယ္။ သူတို႔ဟာ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္း၊ ဂီတအေၾကာင္းေတြ ေျပာေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ကို လက္ရွိလူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ျပန္လည္၀င္ေရာက္ဖို႔ ေျပာၾကေတာ့ သူတို႔နဲ႔ က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းၾကားမွာ တံတိုင္းၾကီးတစ္ခု ျခားထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူတို႔ဟာ ပညာေရးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သင္တန္းေတြတက္၊ အလုပ္သင္တန္းေတြ တက္ၿပီး အလုပ္လိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို ဘယ္သူမွ အလုပ္မေပးၾကဘူး။ ကေလးစစ္သားေဟာင္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးက ေမးတယ္။ `ရွင့္ကေလးကို ထိန္းေပးဖို႔ ကၽြန္မကို ငွါးပါလား´တဲ့။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ မသိပါဘူးလို႔ ေျဖခဲ့လိုက္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေပးဖို႔ အခက္အခဲနဲ႔ လူမႈ၀န္းက်င္က လက္ခံဖို႔ ကိစၥမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ကေလးစစ္သားဘ၀နဲ႔ ယုတ္မာဆိုးရြားတာေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြကို ဘယ္လိုကူညီေပးႏိုင္မလဲဆိုတာနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ ဆရာေတာ့္အေတြးေလးမ်ားရွိရင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို မွ်ေ၀ေပးပါအံုး။
Dharma Master Hsin Tao = ဟုတ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ လူမူ၀န္းက်င္ကေန က်ဥ္ဖယ္ခံထားရတယ္။ လူရာလဲ မသြင္းခ်င္ၾကဘူး။ လူမႈ၀န္းက်င္နဲ႔ စစ္တပ္ထဲမွာ ေနရတဲ့ သူတို႔ဘ၀ကလဲ အလြန္ပဲ ျခားနားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ လူမႈ၀န္းက်င္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ရတဲ့အခါ အရာရာကို အစကေန ျပန္လည္သင္ယူရတယ္။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အသံုး၀င္ေအာင္ ျပန္လည္ေလ့က်င့္ယူၾကရတယ္။ ဒါဟာ သဘာ၀စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔န႔ဲစကားေျပာၾကည့္ၿပီး သူတို႔စကားကို နားေထာင္ရတဲ့အခါမွာ ဒါဟာ ဘယ္ေလာက္အေရးၾကီးေၾကာင္း၊ ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း သိသာေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပညာေရးကေနလာတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကေန ကူညီေပးႏိုင္တာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ကေလးစစ္သားေတြအတြက္ကေတာ့ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး အကူအညီေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဒီကေလးစစ္သားေလးေတြကို သင္ၾကားေပးဖို႔အတြက္ဆိုရင္ တကယ့္လူမႈ၀န္းက်င္ရဲ႕ အမွန္တရားေတြကို နားလည္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရပါမယ္။ ဒီကေလးေတြဟာ စစ္တပ္ထဲမွာ ေနထိုင္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ လူမႈ၀န္းက်င္ကေန ကင္းကြာေနတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကုို လူ႕ေလာကနဲ႔ ျပန္လည္ေပါင္းကူးေပးတဲ့အခါမွာ စိတ္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးစိတ္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အကူအညီကို မ်ားစြာလိုအပ္ပါတယ္။
Travis Rejman = ကိုယ္ေရးကိုယ္တာနဲ႔ ပိုသက္ဆိုင္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးပါရေစ။ ဗုဒၶဘာသာလမ္းစဥ္ကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိေစခဲ့တဲ့ ကေလးစစ္သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သင့္ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ဘယ္လို အသံုးခ်ခဲ့သလဲ။
Dharma Master Hsin Tao = ျမတ္ဗုဒၶဟာ လူ႕ဘ၀ေတြရဲ႕ ရႈေထာင့္အားလံုးကို ဆက္စပ္ေအာင္ ညႊန္ၾကားထားတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ ကေလးစစ္သားဘ၀တုန္းက ထူးျခားတဲ့ ညီညြတ္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ေလ့က်င့္ခဲ့ၾကရတယ္။ ကေလးစစ္သားဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္လာေတာ့ လက္ေတြ႕လူမႈ၀န္းက်င္မွာ သိပ္အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်င့္သားမရျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူ႕ေလာကမွာ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တျဖည္းျဖည္း ျပဳျပင္လာခဲ့ရတယ္။
ကၽြႏ္ုပ္တစ္ေယာက္တည္းအေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆုိရင္
ကၽြႏ္ုပ္မွာ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္ရွိတယ္။
ယံုၾကည္မႈနဲ႔ထပ္တူပါလာတဲ့ အက်င့္စရဏအေပၚမွာ
အာရံုအျပည့္စိုက္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ လူမႈဘ၀နဲ႔ တစ္သားတည္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဘ၀မွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ၊ ပဋိပကၡေတြပဲေတြ႕ေတြ႕ ကၽြႏ္ုပ္က်င့္သံုးထားတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ သမထ၊ ၀ိပႆနာနဲ႔ အသြင္ေျပာင္းေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။ စကားလံုးေတြနဲ႔လဲ ေဖာ္ျပလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႕ ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္က အ့ံၾသစရာေတြကို သိခ်င္စိတ္၊ စူးစမ္းစိတ္ကေန ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တာပါ။
အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္မႈရွိေနတဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားနဲ႔
လံု႔လ၀ီရိယေတြရဲ႕ ဆဲြေဆာင္မႈေနာက္ကို
ကၽြႏ္ုပ္ တစိုက္မတ္မတ္ လိုက္လာခဲ့တယ္။
http://www.goldininstitute.org/ က
Dharma Master Interview ကို ဘာသာျပန္ထားတာ
No comments:
Post a Comment