Tuesday, May 5, 2009

ခ်စ္ျခင္းတရားေနာက္ကို လိုက္လိုသူ သို႔မဟုတ္ Hsin Tao ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း


ဦးဇင္းရဲ႕နိဒါန္း

ကႏၷီနည္းနဲ႔ စိတၱလေတာင္မွာ တရားအားထုတ္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေဆာင္းပါးေလးေတြ အဆက္မျပတ္ တင္သြားဖို႔ စိတ္ကူးထားတာ။ အမွတ္မထင္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွာ ေအာက္ပါ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုကို သြားေတြ႕မိတယ္။ အင္တာဗ်ဴးက ဦးဇင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလး ဆဲြေဆာင္သြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူက ျမန္မာမွာ ဖြားၿပီး စစ္အတြင္းမွာ ကေလးစစ္သားျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ျမန္မာဖြားဆိုေတာ့ ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ ပိုစိတ္၀င္စားမိတယ္။ ဦးဇင္းကလဲ ျမန္မာဆိုတဲ့ အသံၾကားရင္ စိတ္က မရဘူး။ စိတၱလေတာင္မွာ ႏွစ္လတာ တရားအားထုတ္စဥ္ကေတာင္မွ ျမန္မာႏုိင္ငံအေျခအေနကို ေမ့လို႔မရခဲ့ဘူး။

သမထက်င့္စဥ္ေတြ က်င့္ရင္း အလင္းနိမိတ္နဲ႔ အနီးအေ၀းေနရာေတြကို နိမိတ္ပို႔လႊတ္ရတဲ့အခါမွာ နတ္ျပည္ေတြကိုလဲ သြားေရာက္လို႔ ရခဲ့တယ္။ အဲဒီလို အဆင့္ေရာက္ရင္ ကိုယ္သိခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကို အာရံုျပဳႏိုင္တယ္လို႔ ဦးဇင္းရဲ႕ ဆရာေတာ္ ဘုန္းၾကီးဦးဇနိတက မိန္႔ေတာ့ ဦးဇင္းပထမဆံုး ၾကည့္ခ်င္မိတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပါ။ ဦးဇင္းဟာ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြနဲ႔သာ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မႈမရွိခဲ့ဘူး၊ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကိုသာ မသိခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကို ဘုရားလို ကိုးကြယ္ျဖစ္မွာပါ။ ဒီဘက္ေခတ္ေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ေခ်ာင္ထုိးေနတာေတြ႕ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ ေျဖမဆည္ႏိုင္ျဖစ္ရပါတယ္။ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့လဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရေတာ့တာပဲ။

ဒီလိုအေျခအေနၾကားထဲမွာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္လာတဲ့ ဦးဇင္းအတြက္ `ဘာသာေရးဟာ အမ်ိဳးသားေရးနဲ႔ တသီးတသန္႔ ရွိမေနသင့္ဘူး´လို႔ ကိုယ့္ဘ၀လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ခ်မွတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ဒီအတြက္လဲ သာသနာနဲ႔ႏိုင္ငံေရးဆိုၿပီး အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးေတြ ေရးဖူးပါတယ္။ Dharma Master Hsin Tao ဟာလဲ ဘာသာေရးကို ေလာကအေရးနဲ႔ ခြဲျခားလို႔ မရစေကာင္းဘူးလို႔ ခံယူထားသူဆိုတာ ထင္ရွားေနပါတယ္။ သူဟာ သာမန္ရဟန္းေတာ္ေတြေတာင္ မက်င့္သံုးႏိုင္တဲ့ ဓုတင္ ၁၃-ပါးမွာ ၁၁-ပါးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ေလာကအေရးမွာ ဘယ္ေလာက္အာရံုစိုက္ေနသလဲဆိုတာကို ေအာက္မွာေတြ႕ရမယ့္ သူ႕စကားေတြၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္။ ကိုယ္ခံယူထားတဲ့ လမ္းစဥ္နဲ႔ ဒီလိုဒီလို ကိုက္ညီေနလို႔ ဦးဇင္းသေဘာက်မိတာလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Dharma Master Hsin Tao ရဲ႕ ေလာကအျမင္၊ ဘ၀အျမင္အခ်ိဳ႕ဟာ စာဖတ္သူေရွ႕ကို ေရာက္လာပါၿပီ။ ကိုယ္တိုင္ ဖတ္ရႈၿပီး ဘ၀အျမင္အခ်ိဳ႕ ရရွိသြားၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

သူ႕ရုပ္ပုံလႊာ

Dharma Master Hsin Tao ဟာ ကေလးစစ္သား ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပဲြ၀င္ရာမွာ စံျပပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ဘာသာတရားေတြအခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈရရွိေရးနဲ႔ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တြန္းအားေပးေနသူလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေမြးဖြားၿပီး ေလးႏွစ္သားအရြယ္မွာ မိဘမဲ့ကေလးတစ္ဦးအျဖစ္ ရွင္သန္ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုးႏွစ္သားအရြယ္မွာ ေျပာက္က်ားစစ္တပ္ထဲကို အတင္းအဓမၼ သိမ္းသြင္းခံခဲ့ရပါတယ္။

စစ္တပ္ေတြ ထုိင္၀မ္ကို ျပန္ရုတ္သိမ္းမသြားခင္အထိ ေျခာက္ႏွစ္တိုင္တိုင္ ကေလးစစ္သားအျဖစ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္မွာေတာ့ ဆင္းတာအိုဟာ (မဟာယာန)ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ထိုင္၀မ္က ဗုဒၶဘာသာတကၠသိုလ္မွာ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကစၿပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခက္ခဲျပင္းထန္တဲ့ အက်င့္ေတြက်င့္ရင္း လူသူမနီးတဲ့ ေတာအရပ္မွာ ေနထိုင္သီတင္းသံုးခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကမၻာ့ဘာသာအခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈရရွိေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အလြန္ကို ထက္သန္တက္ၾကြသူ တစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၀ုရွန္းဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းတစ္ခုကို လင္းဂ်ီေတာင္မွာ တည္ေထာင္ထားပါတယ္။ ဒီေတာင္က ႏွစ္ႏွစ္တာ ဓုတင္အက်င့္ေဆာက္တည္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ေနရာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာတရားအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈရေအာင္ ျမွင့္တင္လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ ၾကိဳးပမ္းမႈကို အသက္ဆက္တဲ့အေနနဲ႔ ၁၉၉၅-ခုႏွစ္မွာ ကမၻာ့ဘာသာတရားမ်ားျပတိုက္(World Religions Museum)ကို တိုင္ေပမွာ တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ကို Travis Rejmanက အင္တာဗ်ဴးထားပါတယ္။

အေမးအျဖက႑

Travis Rejman = ဆရာေတာ္ ဆင္တာအို၊ ေတြ႕ရတာ အလြန္၀မ္းသာပါတယ္။ ယခင္ ကေလးစစ္သားဘ၀က ရရွိခဲ့တဲ့အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး Goldin Institute Online အတြက္ အင္တာဗ်ဴးကို လက္ခံတဲ့အတြက္လဲ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီး တင္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ ပရိသတ္ၾကီးကို ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။

Dharma Master Hsin Tao = ေလးစားရပါေသာ ပရိသတ္ၾကီး၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ကမၻာၾကီးကို ခ်စ္တယ္။ ကမၻာၾကီးကို ခ်စ္သလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလဲ ခ်စ္တယ္။ လူသားတိုင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနႏိုင္ဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈထဲမွာ ထာ၀ရတည္ရွိႏိုင္ဖို႔အတြက္လဲ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ေမတၱာတရားေတြ ထြန္းကားတဲ့ သာတူညီမွ်ကမၻာၾကီးတစ္ခုကို ဖန္တီးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔လဲ ကၽြႏ္ုပ္ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။

Travis Rejman = ကၽြႏ္ုပ္ ေရွ႕မွာ မွ်ေ၀ခဲ့သလိုပဲ ကေလးစစ္သားေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ရသတၱပတ္ေလးပတ္ ပို႔ခ်ေပးဖို႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ကၽြမ္းက်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီး ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ဖို႔လဲ အစီအစဥ္ဆြဲထားပါတယ္။ ဆရာေတာ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးခြင့္ရလို႔ အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ အလြန္႔ကို ပီတိျဖစ္မိပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဟာ ဒီအင္စတီက်ဳနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီအင္စတီက်ဳက ကေလးစစ္သားေဟာင္းေတြကို ဘယ္လိုၾကိဳဆိုေနသလဲဆိုတာကို သိဖို႔အတြက္ ဆရာေတာ္မွာ အေတြ႕အၾကံဳေကာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိမယ္ဆိုတာကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ သိထားပါတယ္။

ဒုတိယအေနနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ စိတ္၀င္အစားဆံုးအခ်က္ကေတာ့ ဆရာေတာ္အေနနဲ႔ ကေလးစစ္သားေဟာင္းဘ၀ကေန ယခုလို ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႕အစည္းၾကီးတစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဘယ္လိုေရာက္ရွိလာသလဲဆိုတာကိုပါပဲ။

အထူးအားျဖင့္ ဆရာေတာ့္ရဲ႕ အေတြးအျမင္ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။ ကေလးစစ္သားပေပ်ာက္ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးျပည့္၀တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ဘ၀မ်ား တည္ေဆာက္ႏုိင္ေရးေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြဟာ အျခားေသာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အတူတကြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကသလဲ။

Dharma Master Hsin Tao = ကေလးစစ္သားဆိုတာ ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ သူ႕အလိုဆႏၵမပါဘဲ ျဖစ္လာၾကရသူေတြပါ။ ေဆာ့ကစားတဲ့အရြယ္ျဖစ္တဲ့ မိဘမဲ့ကေလးေတြက အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေနတတ္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီကေလးဟာ စစ္သားျဖစ္လာခဲ့ၿပီးရင္ မိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္ျခင္းခံရပါတယ္။ စစ္သားဘ၀က မလြတ္ေျမာက္မခ်င္း သူဟာ တစ္ေကာင္ၾကြက္ျဖစ္ဖို႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ စစ္သားကေလးဟာ မိသားစုဆီကေန ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာဓာတ္ေတြ ခ်ိဳ႕ငဲ့ေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ ရက္စက္မႈပါ။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းျခင္းေတြ ဆိတ္သုဥ္းခဲ့ေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ကေလးစစ္သားဆိုတာေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြႏ္ုပ္ဆိုရင္ ကေလးေလးဘ၀ကတည္းက ေျပာက္က်ားတပ္ဖြဲ႕၀င္ ျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ စစ္ေျမျပင္ကို သြားရတယ္။ ထရိန္နင္းေတြ ေပးခံရတယ္။ အႏၱရာယ္အလြန္မ်ားတဲ့ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေက်ာ္လႊားခဲ့ရတယ္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္ကေတာ့ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ထရိန္နင္းေတြနဲ႔ မၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရသလို ဘယ္သူ႕ကိုမွလဲ သတ္ခြင့္မၾကံဳခဲ့ရဘူး။ ကၽြႏ္ုပ္ ကံေကာင္းခဲ့ပါတယ္၊ အကာအကြယ္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး ရခဲ့ပါတယ္။ . ကေလးစစ္သားမ်ားအေနနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ သင္ခၤန္းစာေတြ အမ်ားၾကီးရခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့ မိဘမဲ့ေတြပါပဲ။ ဘာသာေရးရႈေထာင့္အရဆိုရင္ ကေလးတိုင္းကေလးတိုင္းမွာ မိဘရွိရမယ္၊ ပညာေရးေကာင္းမြန္မႈရွိရမယ္၊ ခိုင္မာတဲ့ မိသားစုတစ္ခု ရွိရမယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုး ဒါကို ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပါတယ္္။

ကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စစ္သားဘ၀မွာ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ က်န္းမာသန္စြမ္းဖို႔ဆုိတာ အလြန္ခက္ခဲပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ကေလးစစ္သားဘ၀တုန္းက စစ္တပ္ထဲမွာ အမ်ားၾကီး သင္ယူခဲ့ရပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာ ၾကီးျပင္းၿပီး အင္မတန္ေကာင္းမြန္တဲ့ အေျခခံေတြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္အထင္ မိဘေတြေပးႏိုင္တဲ့ အရာေတြထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းေနပါတယ္။ စစ္တပ္ထဲမွာ ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုရဖို႔ဆိုရင္ အသံုးျပဳရတဲ့ နည္းစနစ္ေတြက အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ စစ္အတြင္းမွာ အပ်က္အစီးေတြ အတုန္းအရုန္း ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရတယ္။ အေလာင္းေတြလဲ မျမင္ခ်င္အဆံုး။ မိဘေတြ ဆံုးပါးသြားတဲ့ ေလလြင့္ကေလးငယ္ေတြ အမ်ားၾကီးကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။

ကၽြႏ္ုပ္လိုပဲ မိဘမဲ့ျဖစ္သြားခဲ့ရတဲ့ ကေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္နဲ႔အတူ မိဘမဲ့ကေလး ၁၀၀-ေလာက္ စုၿပီး ေနထိုင္ၾကရပါတယ္။ ဒါက ကၽြႏ္ုပ္နဲ႔အတူေနရတဲ့ အဖြဲ႕ေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ညီရင္းအစ္ကိုလို ဆက္ဆံခဲ့ၾကလို႔ ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ေလးေတြ ရရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ခုခ်ိန္ထိ အဲဒီထဲက အခ်ိဳ႕နဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိဆဲပါပဲ။ မတူညီတဲ့ ေနာက္ခံဘ၀၀န္းက်င္ေတြက လာခဲ့ၾကေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မႈကို အခုခ်ိန္ထဲ ထိန္းထားႏိုင္ဆဲပါပဲ။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ မိဘမဲ့ေတြဟာ ကိုယ္စီျပႆနာေတြ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အဖြဲ႕ထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္လာတဲ့အခါ လက္ေတြ႕က်တဲ့ဘ၀မွာ ရိုးသားသူေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။

ကၽြႏ္ုပ္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာေရးယံုၾကည္ခ်က္အေၾကာင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ စစ္ပြဲအတြင္းမွာ အခက္အခဲေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳခဲ့ရေတာ့ ဘာသာေရးလိုက္စားသူတစ္ဦးအျဖစ္ ၾကီးျပင္းခဲ့ပါတယ္။ မိဘမဲ့ေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြ၊ အပ်က္အစီးေတြနဲ႔ စစ္ပြဲက လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တဲ့ နာက်င္မႈေတြက ကၽြႏ္ုပ္ကို ဘာသာေရးသမားျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ စစ္ပဲြေတြ၊ ပဋိပကၡေတြကို ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္၊ ကမၻာၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ရပ္တည္ဖို႔ နာက်င္မႈေတြကို ဘယ္လို ေလ်ာ့ခ်ရမယ္ဆိုတာကို ေတြးေခၚတတ္ေအာင္ ဒီအေတြ႕အၾကံဳေတြက လမ္းျပေပးခဲ့တယ္။

ကေလးစစ္သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘ၀ရဲ႕ နာက်င္မႈေတြကို အမ်ားၾကီး ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အရမ္းကို ရဲရင့္တဲ့ စစ္သားတစ္ေယာက္လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရခဲ့တယ္။ အဲဒီစစ္သားဟာ ကမၻာၾကီးၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ ရန္သူအားလံုးကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရမယ္။ ဒါကေတာ့ လူသားထုတစ္ရပ္လံုးကို ၾကည့္ရႈေစာင္မဖို႔ ကူညီဖို႔ စြမ္းႏိုင္တဲ့ ဘာသာေရးသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္ဟာ ဘုန္းၾကီးဘ၀ကို ရလာခဲ့တယ္။ ဒီဘ၀ကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔အတြက္ ကၽြႏ္ုပ္မွာ ဒြိဟျဖစ္ရင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ကုန္ဆံုးခဲ့ပါေသးတယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ႏွလံုးသားမွာ ေမတၱာတရားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းေတြ ကိန္းေအာင္အားထုတ္ဖို႔ ရဟန္းဘ၀ကို ခံယူခဲ့ပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္ဟာ စစ္ပဲြေတြ ဆိတ္သုဥ္းေအာင္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြ တိုးပြားေအာင္ ကူညီႏိုင္စြမ္းရွိလာပါတယ္။ ပထမဆံုး စစ္ပဲြေတြ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ပြားရသလဲဆိုတာကို စဥ္းစားတယ္။ အထင္ရွားဆံုးအရာကေတာ့ ဘာသာတရားေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာျဖစ္တဲ့ ပဋိပကၡေတြ ဦးစားေပးစဥ္းစားျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဟာ ယံုၾကည္ခ်က္မရွိဘဲ အသက္မရွင္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဘာသာတရားေတြကေတာ့ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ၾကားမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ၊ ဘာသာတရားေတြအမ်ားၾကီး ကဲြျပားေနပါတယ္။ ဒါေတြကလဲ သဘာ၀အားျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္အျမင္ေတြ ေပၚေပါက္လာေစတယ္။ ဒီဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာတရားေတြကို ဘယ္လိုမ်ား ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္မလဲ။

ဘာသာတရားေတြရဲ႕ စြမ္းအားကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ ထံုမႊမ္းထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအျဖစ္ ဘယ္လို အသြင္ေျပာင္းေပးႏိုင္မလဲ။ အထူးအားျဖင့္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ လူသားေတြဟာ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမႈနဲ႔ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ ျပႆနာေပါင္းစံုကို ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ ဒါကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြက ကမၻာၾကီးၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ဘယ္လို ကယ္တင္ေပးႏိုင္မလဲ။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္.....

No comments: