(ဖိတ္ေခၚေဆြးေႏြးခန္းအတြက္) သီရိလကၤာေရာက္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး၏ အျမင္

Oppositeeye က ဖိတ္ေခၚမႈကို ၾကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ ဒီစာကို ေရးပါတယ္။ နားလည္တာ, မလည္တာ အပထား။ သူ႔အျမင္ကိုယ့္အျမင္ သိထားၾကတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဦးဇင္းက သီရိလကၤာမွာ စာသင္ေနတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးပါ။ “ဦးဇင္းက ဦးဇင္းေနရာမွာ ေနပါ”လို႔ ေျပာခ်င္သူ ရွိရင္ ဒီစာကို ဆက္မဖတ္ဖို႔ ေျပာထားပါရေစ။ ဦးဇင္းေတြ “ျပည္သူ႕အေရး”ကိစၥေတြမွာ ဘာေၾကာင့္၀င္ပါရသလဲဆိုတာ သိပ္ေျပာစရာမလိုဘူးထင္ပါတယ္။ “ျပည္သူနဲ႔ကၽြန္ကိုင္းမွီ၊ ကိုင္းကၽြန္းမွီဆိုသလို အခ်င္းခ်င္း အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေက်းဇူးျပဳေနၾကရတဲ့ ဦးဇင္းတို႔ဟာ ဦးဇင္းတို႔အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ေဘာင္ထဲကေန ျပည္သူ႕အေရးကို ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေနရမွာ ပါပဲ”။

ခု “ျပည္သူနဲ႔တပ္မေတာ္ကို ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ႏိုင္ငံကလူေတြ ဘာေၾကာင့္ တစ္ကန္႔စီ ျမင္ေနၾကသလဲ”။ အဲဒါကို ေဆြးေႏြးဖို႔ ဖိတ္ေခၚထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ “ဘာျဖစ္လို႔ အတိုက္ အခံအဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကသလဲ”။ အဲဒါကိုလဲ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးဖို႔ ဖိတ္ေခၚထားတာေတြ႕ရတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ အျမင္ေတြက အမ်ားၾကီးရွိေနမွာပဲ။ ဦးဇင္း ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ဒီ သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွာဆိုရင္လဲ စာလာသင္ေနတဲ့ ဦးဇင္းေတြ အပါး ၂၀၀-ခန္႔ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက ၉၉.၉%ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ စစ္အစိုးရကို မၾကိဳက္ ၾကပါဘူး။ စစ္အစိုးရရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို သေဘာမက်ၾကဘူး။ က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြကို ဦးဇင္း မေရာက္ဖူးလို႔ မသိေပမယ့္ ဦးဇင္းထင္ပါတယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံမဆို (ရွရွားမပါ) စစ္အစိုးရကို မၾကိဳက္တဲ့သူေတြက အနည္းဆံုး (အနည္းဆံုး) ၈၀%ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ က်ိန္းေသေပါက္ ရွိလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ဆန္႔က်င္တဲ့သူေတြ မ်ားေနရတာလဲ။ မၾကိဳက္တဲ့သူေတြ မ်ားေနရ တာလဲ။ သေဘာမက်တဲ့သူေတြ မ်ားေနရတာလဲ။ Oppositeeye က ဒကာေလးမ်ား ေျပာေန က်စကားနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါရေစ။ ““ျပည္သူေတြက ငတံုးေတြမွ မဟုတ္တာ””။
ျပည္သူေတြဟာ ငတံုးေတြ မဟုတ္လို႔ တစ္ကန္႔စီျမင္ေနၾကတယ္။ ဦးဇင္းကေတာ့ အဲဒီလိုပဲ ထင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အတိုက္အခံအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကတာ ဟာလဲ ငတံုးေတြ မဟုတ္လို႔ပါပဲ။
ေရွ႕ ေဆြးေႏြးသြားတဲ့သူေတြ ေျပာတဲ့အထဲမွာလဲ ဦးဇင္းေဆြးေႏြးခ်င္တာေတြ အမ်ား ၾကီး ပါသြားပါၿပီ။ ဒီလို ေဆြးေႏြးဖို႔ ဖိတ္ေခၚခ်က္ထဲမွာ oppositeeye ရဲ႕အျမင္ေလးေတြ ေတြ႕ရ ေတာ့ ၀မ္းသာမိပါတယ္။ ရွရွားေရာက္ ပညာသင္စစ္သားေလးေတြဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကရတာကို ဂုဏ္ယူေက်နပ္ေနၾကတယ္ဆိုလို႔ပါ။ မွန္ပါတယ္။ တိုင္း ျပည္အတြက္ က်ရာအခန္းက႑ကေန ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ရာဟာ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕တာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုတာ၀န္အတြက္ ေက်နပ္ေနႏိုင္တယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္အတြက္ အားတက္စရာ ပါ။
ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္တယ္ဆိုတာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္တယ္ဆိုတာလဲ ေမ့ထားလို႔ မရပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီနဲ႔ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္စြာေျပာဆို၊ လုပ္ကိုင္၊ ေရးသားႏိုင္ခြင့္ အစရွိတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးေတြအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနသူေတြဟာလဲ တိုင္းျပည္ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေနသူေတြပါပဲ။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေျခအေနဟာ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး….ဘယ္အေရးမွာမွ အားရ စရာမရွိဘူးဆိုတာ ျပည္သူေတြက ေျပာေနတယ္။ ဘာလြတ္လပ္ခြင့္မွ မရွိဘူး၊ ဘာတရားမွ်တ မႈမွမရွိဘူးဆိုတာ ျပည္သူေတြက ေျပာေနတာၾကာၿပီ။ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူရဲ႕အသံကို လ်စ္လ်ဴရႈေနတာလဲ ၾကာၿပီ။ ေနရာတကာမွာ (ဘုရားေဂါပကကအစ) စစ္သားမပါရင္ မၿပီး ဆိုတာလဲ ၾကာၿပီ။ တိုးခ်ဲ႕ေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ စစ္တပ္အသစ္ေတြ အတြက္ မရွိဆင္းရဲသား ေတာင္သူေတြရဲ႕ေျမေတြ အလကားေပးေနရတာလဲ ၾကာၿပီ။ သာသနာေရးမွာေတာင္ သာသနာေရးရာ ဘာမွ နားမလည္တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ (အံ့ေမာင္လို ပညာရွိ လူမိုက္ေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး) လာဘ္စားရမ္းကားလို႔ သာသနာသိကၡာက်ေနတာလဲ ၾကာၿပီ။ ဘာအလုပ္လုပ္ စစ္ဗိုလ္အကပ္ရွိမွ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတဲ့ အက်င့္ပ်က္စကားပံုၾကီး ျမန္မာမွာ တြင္က်ယ္ ေနတာလဲ ၾကာၿပီ။ ျပည္သူေတြက ငတံုးေတြ မဟုတ္လို႔ အဲဒါေတြ သိတယ္။ အဲဒါေတြသိေတာ့ ျပည္သူနဲ႔ တပ္မေတာ္ ဘယ္မွာလာၿပီး တစ္သားထဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။
I.T ေခတ္တဲ့။ တစ္ကမၻာလံုး ေခတ္စားလာလိုက္တာ။ ေရႊျမန္မာေတြပဲ ဘယ္ရမလဲ အင္တာနက္ေတြ သံုးၾကတာေပါ့။ ၂၀၀၇-မွာ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွ တစ္ခါ တပ္မေတာ္ဟာ ဒီ I.T ဆိုတာၾကီးက ငါတို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ေတာ္ ေတာ္ၾကီးပါလားဆိုတာ သိၿပီး အင္တာနက္ေတြ သံုးရတာ ခက္လာေအာင္ လုပ္ေတာ့တာပဲ။ တိုင္းျပည္မွာ ဘာတဲ့ဆို အင္တာနက္ကို ပိတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကေတာ့တာပဲ။ ဘာေၾကာင့္ ပိတ္ရ တာလဲ သြားေမးရင္ “ျပည္သူေတြ သတင္းမွားေတြ ရကုန္မွာစိုးလို႔၊ သတင္းအမွန္က ျမန္မာ့ အလင္း၊ ေၾကးမႈံမွာ ပါတယ္”လို႔ မေျဖေသာ္လဲ ေျဖသလို ေျပာေနၾကတာေတြ႕ရမယ္။ အဲလို ေျပာရေအာင္ (ျပည္သူေတြက သတင္းမွားေတြကို အမွန္ထင္ရေအာင္) “ျပည္သူေတြက ငတံုးေတြမို႔လို႔လား”။
အင္တာနက္ဆိုင္ေတြမွာ ေရးထားေသးတယ္။ ႏို႔တစ္စ္စာရြက္ေလးေတြနဲ႔။ အဲဒီထဲမွာ ထိပ္ဆံုးက ဘာပါသလဲဆိုေတာ့ “ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာေပမ်ား မၾကည့္ရႈရ”တဲ့။ ျပည္သူေတြက ငတံုးေတြ မို႔လို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ရင္လဲ ႏိုင္ငံေရးစာေတြဖတ္ၿပီး ျပည္သူေတြ စိတ္တက္ၾကြလာလို႔ ပစ္သတ္ေနရမွာ ေၾကာက္လို႔လား။ တကယ္ဆိုရင္(တကယ္ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူအတြက္ အမွန္အကန္ ေစတနာနဲ႔ ရိုးရိုးသားသား အလုပ္လုပ္ေန ပါတယ္ဆိုရင္) အင္တာနက္လဲ ပိတ္စရာ မလိုပါဘူး။ ျပည္သူေတြက ငတံုးေတြ မို႔လို႔လား။ သူ႕စဥ္းစားညာဏ္သူ ရွိပါတယ္။
မုန္တိုင္းသတင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အျငင္းပြားၾကတာကိုလဲ အနည္းငယ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္က ဘယ္ေလာက္ထိ တာ၀န္သိသလဲ၊ အေျပာနဲ႔အလုပ္ညီသလဲဆိုတာ ဆရာေတာ္ဦးညာဏိႆရအင္တာဗ်ဴး၊ ဦးဇာဂနာအင္တာဗ်ဴးေတြက သက္ေသခံေနတာပဲ။ ျပည္သူေတြဟာ ငတံုးေတြ မဟုတ္လို႔ အဆိုပါ အင္တာဗ်ဴးေတြကိုပဲ အမွန္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။ ဦးဇာဂနာအင္တာဗ်ဴးထဲမွာဆိုရင္ ၂၂-ရက္ေန႔အထိ အကူအညီမရေသးတဲ့ရြာေတြက အမ်ားၾကီး။ ဇာဂနာဆိုတာ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးသာမက ရုပ္ရွင္ေလာကပါ ေလးစားခံရတဲ့သူပါ။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ စစ္အစိုးရက မုန္တိုင္းျဖစ္ၿပီး ၂၊ ၃-ရက္ေလာက္ရွိေသးတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ ၿပီးပါၿပီ၊ အေျခအေနေတြအားလံုး ပံုမွန္ျဖစ္သြားပါၿပီတဲ့။ ခု ၂၂-ရက္ထိ ဘာအကူအညီမွ မရေသးဘူးတဲ့။ ဆရာေတာ္ ဦးညာဏိႆရေျပာတာလဲ ရက္ေပါင္း ၂၀-၀န္းက်င္ရွိပါၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီေျပာမေနနဲ႔၊ ႏိုင္ငံေတာ္အကူအညီေတာင္ မေရာက္ေသးဘူးလို႔ မိန္႔ပါတယ္။ ငတံုးေတြ မဟုတ္တဲ့ ျပည္သူေတြက ဘယ္ဟာကို အမွန္လဲဆိုတာ သိပါတယ္။
“ဟာ ဦးဇင္းကလဲ အခု အကူအညီေတြအားလံုးကို ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီေလ”လို႔ ဆိုခ်င္ ေကာင္း ဆိုခ်င္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ဦးဇင္း ခပ္ရိုင္းရိုင္း ဥပမာတစ္ခု ေပးပါမယ့္။ လြန္တယ္ထင္ရင္၊ ရိုင္းတယ္ထင္ရင္ ဦးဇင္းဆိုၿပီး ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို မုဒိမ္းက်င့္ေန တာကို ျမင္ေနရဲ႕သားနဲ႔ ျမင္ျမင္ခ်င္း မကူညီဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ မိန္းကေလးရဲ႕ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းသံၾကားေတာ့ အေ၀းကလူေတြကေျပးလာတာကို ျမင္ေတာ့မွ ကဗ်ာကယာ ထၿပီး အကူအညီေပးတယ္တဲ့သူ ဆိုပါစို႔။ ျမင္ကတဲက ကယ္လိုက္ ရင္ ဘ၀ပ်က္စရာအေၾကာင္းကို မရွိဘူး။ သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္မကူညီတာလဲ ၀ိုင္းေမးမွ “မင္းတို႔ ဟာကြာ ငါကူညီေနတာ မင္းတို႔ မေတြ႕ဘူးလား”လို႔ ဆိုတဲ့သူလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူကူညီတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိန္းေလးကေတာ့ ဘ၀ပ်က္ၿပီးသြားၿပီ။ ကူညီေသာ္လဲပဲ သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ အျပစ္ တင္ေနရသလဲဆိုတာ ရွင္းသြားၿပီထင္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ေကာင္းလား၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေကာင္းလားဆိုတာ သူတို႔ရင္ထဲမွာ သူတို႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔ စဥ္းစားၿပီးသားရွိပါတယ္။ ဒါကို တပ္မေတာ္က “ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ စစ္တပ္ဆိုတာ ပစ္ရင္ မွန္ေအာင္ပစ္တာေနာ္၊ မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး၊ ဒီလိုမေနနဲ႔၊ ဒီလိုေန၊ ဒါေတြ မၾကည့္နဲ႔၊ ဒါေတြၾကည့္၊ ဒီလို မစဥ္းစားနဲ႔၊ ဒီလို စဥ္းစား”လို႔ ဦးေန၀င္းေလသံနဲ႔ ညႊန္ၾကားေပးေနသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ျပည္သူေတြက ငတံုးေတြမွ မဟုတ္တာ။ ဘာလို႔ နာခံရမွာလဲ။
“ျပည္သူနဲ႔တပ္မေတာ္” ဘာေၾကာင့္ ဒီအေျခအေနျဖစ္ေနရတာလဲဆိုတာ အေျဖက အမ်ားၾကီးပဲ။ ခု ဦးဇင္းေဆြးေႏြးခဲ့တာဟာ တကယ့္ကို အစေလးပဲ (နိဒါန္းေလးပဲ) ရွိေသး တယ္။ ကိုယ့္ေတြ႕ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ဆက္ေရးရရင္ ေနာက္ေဆြးေႏြးမယ့္သူေတြအတြက္ အခ်ိန္ မရ ျဖစ္ေနမယ္။ ဒီေလာက္ဆိုုရင္ ျပည္သူေတြက တပ္မေတာ္ကို ဘာေၾကာင့္ တစ္သီး တစ္ျခားျမင္ေနရသလဲဆိုတဲ့ ေဆြးေႏြးခန္း ေတာ္ေလာက္ၿပီလို႔ ဦးဇင္း ယူဆပါတယ္။
အဲဒါရဲ႕အျပင္ တစ္ခုေျပာခ်င္တာက “အတိုက္အခံေတြေျပာသလိုမ်ိဳး စစ္သားဆို မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး သိမ္းၾကံဳးရမ္းေနတာေတြ၊ စစ္ေခြးေတြအစရွိသျဖင့္ ၀ါးလံုးရွည္ရမ္းၿပီး ဆဲဆို ရိုင္းစိုင္းတာေတြကို ျမင္ရၾကားရတဲ့ အခါမွာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ မေက်မနပ္ ႏိုင္ျဖစ္ၾကရပါတယ္”လို႔ ဒကာေလးတို႔က ဆိုထားပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေျပာတာဟာ စစ္သားေကာင္းေတြကို ထိခိုက္ပါတယ္။ အကုသိုလ္ျဖစ္ေစပါတယ္။ အဲလို ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ ရမ္း ေနတဲ့သူ ေတြ႕ရင္ေတာ့ အဆင့္အတန္းမရွိတဲ့သူလို႔ သတ္မွတ္လိုက္ရံုပါပဲ ဒကာေလးေရ။ အဲဒါ မ်ိဳးေတြက ရွိတတ္ပါတယ္။
ထို႔အတူပဲ ဒကာေလးတို႔ရဲ႕ oppositeeye မွာလဲ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ ရမ္းေနတာေတြက ပို႔စ္ တိုင္းမွာပါေနတယ္။ ဒကာေလးတို႔ ဘေလာ့ရဲ႕ဘယ္ျခမ္းက ပင္တိုင္ေတြ႕ေနရတဲ့ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ဆိုတာလဲ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ရမ္းထားတာ မဟုတ္ဘူးလား။ “သူမ်ားကို ဆံုးမခ်င္ရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ ျပင္ရတယ္”လို႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားထားပါတယ္ ဒကာေလး။ အဲဒီစာသားၾကီးကို မေျပာင္းသေရြ႕ေတာ့ ဒကာေလးတို႔အေနနဲ႔ သူမ်ား၀ါးလံုးရွည္ ရမ္းတာကို လိုက္ေျပာမေနသင့္ဘူးလို႔ ဦးဇင္းထင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီကို တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြ၊ စစ္သားေတြလိုပဲ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားေရးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ဒကာေလးေရ။ သူတို႔တစ္ေတြသာ တစ္စံုတစ္ရာရဲ႕ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္မခံရဘဲ တိုင္းျပည္အတြက္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ရေနမယ္ဆိုရင္ ဦးဇင္းတို႔၊ ဒကာေလးတို႔ ဒီလို ေဆြးေႏြးစရာလိုအပ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေတြကိုလဲ ဒကာ ေလးတို႔ ျမင္ေအာင္ၾကိဳးစားသင့္တယ္ ထင္ပါတယ္။
ျပည္ခ်စ္ဘုန္းဘုန္း
ေခတၱ=သီရိလကၤာႏိုင္ငံ
၀၃၊ ၀၆၊ ၀၈။