တရားတာ,မတရားတာကေတာ့ န.အ.ဖဘက္နဲ႔အတိုက္အခံဘက္က ေျပာတာေတြဟာ ကြဲျပားေနပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအတြက္ ဦးဇင္းေျပာခ်င္တာက တကယ့္ကို “ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္တယ္”လို႔ ယံုၾကည္ရင္ အဆိုပါ ေႏွာင္ခ်ိဳင့္ ေတြ၊ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ေတြ၊ တိုက္ပိတ္ေတြ၊ ညစ္ပတ္ေပေရေနတဲ့အခန္းက်ဥ္းေတြထဲက အက်ဥ္းသားေတြကို အျပင္ ကို ထုတ္လိုက္ပါ။ ျပည္သူရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ရယူပါ။ ဒါဆိုရင္ အမွန္က ေပၚသြားပါလိမ့္မယ္။
“ဟာ ဦးဇင္းကလဲ ခု ျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူပြဲၾကီးလုပ္ၿပီးၿပီေလ”လို႔ ေျပာခ်င္သူေတြရွိေနမွာလဲ အေသအခ်ာပါပဲ။ အဲဒီလို လာေျပာရင္ေတာ့ “ေအာ္..ကေလးကလား ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ”လို႔ သာသာေလးပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ (ဒါကိုပဲ အဟုတ္ၾကီးမွတ္ၿပီး ေျပာေျပာေနၾကတာ။ အဲဒီလို ေျပာေနတဲ့သူေတြကို ဦးဇင္း ေျပာခ်င္တာက “ခင္ဗ်ားတို႔ ဗုဒၶဘာသာသိကၡာက်တယ္ဗ်ာ”လို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ စဥ္းစားညာဏ္ေလး၊ ကိုယ္ပိုင္ညာဏ္ေလးနည္းနည္းပါးပါးသံုးၿပီး ေျပာမွေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာက ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့သူေတြေျပာတာကိုလဲ အဟုတ္မွတ္ၿပီး အတည္မယူနဲ႔၊ ကိုယ္ပိုင္ညာဏ္နဲ႔စဥ္းစားလုိ႔…စသည္ျဖင့္ ကာလာမသုတ္မွာ ေဟာထားတာ ေလ။ ခုေတာ့..အဲဒီလို မဟုတ္ဘူး။ အထက္လူၾကီးေျပာတာ အကုန္အဟုတ္မွတ္၊ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး လိမ္သက္၊ ညာသက္ရင့္ သတင္းစာၾကီးေတြမွာပါတာ အေသမွတ္……….အင္း….)။
အဲဒီလိုလူေတြအတြက္ ဦးဇင္း စာေၾကာင္းေလး တစ္ေၾကာင္းထုတ္ ျပမယ္။ ေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။
“ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ (၅၇)အရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ မည္ကဲ့သို႔ က်င့္သံုးသင့္သည္ကို သတင္းစာမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ရဟန္းရွင္လူမ်ားပါ ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ေဆြးေႏြးျငင္းခံုေနၾကသည္”
အဲဒါက ဟိုယခင္ဥပေဒေရးတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေလး။ ေတာ္ဘုရားကေလးေရးတဲ့ “ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘာသာျဖစ္ေရး”စာအုပ္ထဲမွာပါတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာက ဥပေဒတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာဖို႔အတြက္ အဲဒီလို ျဖစ္ေနရမွာ။ ခုေတာ့………။ (အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ) တစ္ခ်ိဳ႕ရြာေတြမွာ ဘာမဲမွ မေပးလိုက္ရဘူး။ မဲပံုးေတာင္ မျမင္လိုက္ရဘူး။ ၾကိဳတင္မဲေပးစနစ္ထဲ ပါသြားၾကတာ။ (ဒါေတြကို သိပ္အရွည္ၾကီး မေျပာခ်င္ပါဘူး)။
အေျခခံဥပေဒတစ္ခုေပၚေပါက္ဖို႔ဆိုတာ အဲဒီလို ၀ိုင္း၀န္းၿပီး ေဆြးေႏြးၾကရမွာ။ ကဲ….ခု…ဘယ္လို လုပ္ထား တာလဲ။ စဥ္းစားမွေပါ့။ (ျပည္သူေတြက ဥပေဒအေၾကာင္းဘာနားလည္လို႔လဲ။ ခုဟာက ဥပေဒပညာရွင္ေတြ ေရးဆြဲထားတာ)…အဲလိုဆိုခ်င္ေသးတဲ့သူ ရွိေနအံုးမယ္ထင္တယ္။ ရႈေထာင့္တစ္ခုေလးကိုပဲ ေျပာျပမယ္။
၀ါရင့္ႏိုင္ငံေက်ာ္စာေရးဆရာေတြထဲမွာ ဥပေဒနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့သူေတြ မရွိလို႔ ေျပာမလား။ ခုေတာ့…ဥပေဒနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ဆိုတာ အပထား “ေညာင္ႏွစ္ပင္”ဆိုတဲ့ စကားေလးကို သံုးမိရင္ေတာင္ အဲဒီစာေရးဆရာရဲ႕ထမင္းအိုးက လႈပ္တုတ္တုတ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ကဗ်ာဆရာေတြဆို အသိဆံုးပဲ။ “ငွက္”၊ “အေမ”၊ “ေလွာင္ခ်ိဳင့္”၊ “ေကာင္းကင္”…..စတဲ့စကားလံုးေတြကိုေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သံုးစြဲပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ (ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံက လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ၾကီးမ်ား ေျပာပါတယ္)။ “ဟ…ေဒၚစုလြတ္လာၿပီး တိုင္းျပည္ပ်က္စီးမွာစိုးလို႔”လို႔ ေျပာရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက “………”စား ေျပာေတာင္ မယံုဘူးလို႔ ျပန္ေျပာခံရလိမ့္မယ္။
စက္တင္ဘာမွာျဖစ္ခဲ့တာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး……………………
သင့္ေတာ္တဲ့အပိုင္းရွိသလို မသင့္ေတာ္တဲ့အပိုင္းေတြလဲ ရွိတယ္လို႔ ဦးဇင္း ေျဖခ်င္တယ္။ မသင့္ေတာ္တဲ့ အပိုင္းက..ကာယိေျႏၵပ်က္ယြင္းေလာက္ေအာင္ လႈပ္ရွားေအာ္ဟစ္တာဆိုရင္ မသင့္ေတာ္ဘူး။
ဘယ္လိုက သင့္ေတာ္သလဲဆိုတာကို ဆက္ဖတ္ရင္ သိလိမ့္မယ္။
ကဲ…အဲဒီေတာ့ စက္တင္ဘာမွာ ဦးဇင္းတို႔ ေမတၱာပို႔ခဲ့ပံုေလးကို ေျပာျပမယ္။ (ေျပာျပခ်င္တာကေတာ့ အရွည္ၾကီးပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္အလ်ဥ္းသင့္လွ်င္ ဦးဇင္းေျပာျပျဖစ္မယ္ထင္တယ္)။
တစ္ရက္က ရန္ကုန္မွာ မိုးေတြကလဲ အရမ္းကို ရြာေနတယ္။ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္၊ အလယ္ေတာရေက်ာင္း တိုက္နား ေလာက္ကေန ကိုးထပ္ၾကီးဘုရားေက်ာ္တဲ့အထိ သံဃာတန္းၾကီး။ ေမတၱသုတ္ရြတ္ဖတ္သံေတြ၊ မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ႕ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ၊ အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာ ေမတၱာပို႔သံေတြ…လႊမ္းၿခံဳလို႔ေနပါတယ္။ ဦးဇင္းကလဲ အဲဒီအထဲမွာ တစ္ပါးအပါအ၀င္ပါပဲ။ သကၤန္းေတြအားလံုး မိုးေရေတြနဲ႔စိုရႊဲလို႔။ ခိုက္ခိုက္တုန္ခ်မ္း ေနတာပဲ။ “မတရားဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး က်န္းမာၾကပါေစ၊ ခ်မ္းသာၾကပါေစ”။ အဲဒီလို….စသည္ျဖင့္ ေမတၱာပို႔ၾကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြက ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔မရခဲ့ဘူး။ မိုးေရေတြနဲ႔ မ်က္ရည္ေတြက ေရာေထြးလို႔။ အဲဒီလို ထြက္တိုင္းထြက္တိုင္း ဦးဇင္း ရႈိက္ၾကီးတငင္ ငိုခဲ့ရတယ္။
ဆိုလိုခ်င္တာက “သင့္ေတာ္ျခင္း” “မသင့္ေတာ္ျခင္း”။ အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေလး (အမွန္အကန္ေနာ္)မွာ ရြံစရာ၊ မုန္းစရာ၊ ၾကည့္မေကာင္းတာ၊ အျမင္မေတာ္တာ ဦးဇင္း ဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္သူမွ ဘယ္ရဟန္းေတာ္မွ လုပ္တာလဲ မေတြ႕ခဲ့ရဘူး။ ၾကည့္ရႈသူ ျပည္သူေတြရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ အလွအပလို႔ျမင္သလား။ က်က္သေရမရွိ ဘူးလို႔ ျမင္သလား။ ကဲ……ဒီျမင္ကြင္းကို (ျပည္သူေတြက) တုန္႔ျပန္ၾကပံုေလးေတြ ၾကည့္ရေအာင္…………….
၁။ လမ္းေဘးမွာ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္မွန္းမသိေလာက္ေအာင္ ရွိခိုးဦးတိုက္ေနတဲ့ျပည္သူေတြ။
၂။“ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတို႔ ရွိၾကီးခိုးပါရဲ႕ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတို႔ လုပ္ေပးမွ ရေတာ့မွာပါ ဘုရား၊…………”စသည္ စသည္ အမ်ားၾကီး ဟစ္ေၾကြးေနတဲ့ျပည္သူေတြ။ မ်က္ရည္အရႊဲသားနဲ႔ ေျပာေနတဲ့ ျပည္သူေတြ။
၃။ အေအး၊ အေဖ်ာ္ရည္၊ ေရသန္႔၊ ကြမ္းယာ…..စသည္ျဖင့္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေနတဲ့ ျပည္သူေတြ။
၄။ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး ရဟန္းေတာ္ေတြကို စီတန္းကာကြယ္ေပးေနတဲ့ျပည္သူေတြ။ (က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြ မျမင္ဖူးေပမယ့္ ဒီသီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ရဲေတြက ဆႏၵျပသူေတြကို ေဘးကေန ကာရံၿပီး လိုက္ေစာင့္ေရွာက္ ေပးတာ ေတြ႕ရတယ္)။
ဒါေတြကို ေတြ႕ရျခင္းအားျဖင့္ ျပည္သူျမင္ကြင္းမွာ ရဟန္းေတာ္ေတြ တန္းစီၾကြၿပီး ေမတၱာပို႔ေနတာလို႔ပဲ ျမင္ တယ္။ ျပည္သူေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေမတၱာရပ္ခံေပးေနတာလို႔ပဲ ျမင္တယ္။ (ရွင္းတယ္ေနာ္ ဒကာေလး)။ ျမန္မာ့အလင္း၊ ေၾကးမႈံက ေျပာတာနဲ႔ ဦးဇင္းေျပာတာနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ကြာေနလဲမသိဘူး။ (ဦးဇင္းေျပာခဲ့တာ အမွန္ေတြဆိုတာကို ဦးဇင္းအသက္နဲ႔ အာမခံေျပာရဲတယ္)။
ေနာက္ပိုင္း န.အ.ဖ လုပ္တာေလးေတြ ၾကည့္ပါအံုး။ လမ္းေပၚမွာ ၿငိမ္သက္စြာ ေမတၱာပို႔တဲ့ရဟန္းေတြကို ညေတြမွာ စစ္ကားအလံုးအရင္းနဲ႔ ၀င္ဖမ္းတယ္။ (သူတို႔ေျပာတာကေတာ့ အတုေတြေပါ့ေနာ္)။ စာသင္တိုက္ ေတြမွာ သံဃာအတုေနလို႔ မရဘူးဆိုတာ သူတို႔ မသိဘူးထင္တယ္။
ေနာက္….ေရသန္႔ဗူးလွဴတဲ့သူ၊ အေဖ်ာ္လွဴတဲ့သူ၊ ကြမ္းယာကပ္တဲ့သူ….။ ရဟန္းေတာ္ေတြေဘးကေန ေအးေအးေဆးေဆးလိုက္ပါသူ….အဲဒီျပည္သူေတြကို အိမ္ေတြထိ လိုက္ဖမ္းတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပရံုနဲ႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရတာ၊ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀…စသည္ အျပစ္ေပးခံရတာ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရတာ တိုးတက္လာတဲ့ ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မၾကားဖူးပါဘူး။
အရုပ္ဆိုး၊ အက်ည္းတန္ဆံုး၊ အသိပညာအမဲ့ဆံုး လုပ္ရပ္တစ္ခုကေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြက အမ်ိဳးသမီး လံုခ်ည္ေတြ၊ အတြင္းခံေတြ၊ ကြန္ဒံုးေတြ….စတာေတြကို စံုေထာက္ၾကီးဦးစံရွား တရားခံကို မိတဲ့ေလသံမ်ိဳး၊ ဂိုက္မ်ိဳးနဲ႔ သတင္းစာေတြထဲမွာ အက်ယ္တ၀င့္ ေဖာ္ျပခဲ့တာပဲ။ စဥ္းစားညာဏ္ဆိုတာ အဲဒါကို ေျပာတာပါ။ ရွင္းရွင္းျဖစ္သြားေအာင္ ဦးဇင္း ရွင္းရွင္းပဲ ရွင္းျပပါမယ္။
၁။ နယ္ကလာၿပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ တည္းခိုေနရတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြဟာ လံုခ်ည္ေတြ၊ အတြင္းခံေတြ မပါဘဲ ေက်ာင္းမွာတည္းရမွာလား။ (ေဆြမ်ိဳး၊ ႏွမအစ္မေတြရဲ႕ အဲဒီပစၥည္းေတြျပၿပီး ဒါဟာ ဘုန္းၾကီးေတြဆီက ရတာပါလို႔ဆိုတာဟာ……အင္း)။
၂။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ တည္းတဲ့ဒကာေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အကုန္လံုး အရိယာေတြမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ထဲမွာ အေပ်ာ္အပါး လုပ္တဲ့သူပါမွာပဲ။ အဲဒီလုိေလးေကာ ထည့္မစဥ္းစားမိဘူးလား။
ဒါဟာ ဘာမဟုတ္တဲ့ ရမ္းသလူးခ်က္နဲ႔ ဘာသာျခားေတြရဲ႕အလယ္မွာ ဗုဒၶဘာသာကို သိကၡာခ်တာ မဟုတ္လို႔ ဘာလဲ။ စက္တင္ဘာမွာမွ မဟုတ္ဘူး။ အမ်ိဳးသမီးအတြင္းခံကေတာ့ နယ္က ေဆြမ်ိဳးမိဘေတြ ရန္ကုန္ကို အလည္လာေနသေရြ႕ေတာ့ ေတြ႕ေနမွာပဲ။ ေန႔တိုင္း ေက်ာင္းသြားယူၿပီး သတင္းစာထဲမွာ ထည့္ပါလား။
“အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လႊတ္ေပးေရးအတြက္”ဆိုတဲ့ ထိေပသွ်င့္ဆိုသူရဲ႕ စကားကေတာ့ ေတာ္ေတာ္အသိ ညာဏ္နည္းရွာသူရဲ႕ စကားလို႔ ဦးဇင္းယူဆတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ။ “ငါ့အေမကို မတရားဖမ္းဆီးထားရင္ ငါ ဘယ္လုိေနမလဲ”။ (အဲဒါေလးပဲ စဥ္းစားပါ။ သိပ္အမ်ားၾကီး မစဥ္းစားပါနဲ႔၊ ေခါင္းေတြရႈပ္ၿပီး ထပ္မွား ကုန္မွာစိုးလို႔ပါ ဒကာေလး။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီထက္ စဥ္းစားရမွာေတြရွိတယ္)။
“အနာဂတ္သာသနာအတြက္ ရင္ေလးတယ္”တဲ့။ တယ္လာတဲ့စာပါလား ဒကာေလးရယ္။ စာေတြရွည္ကုန္မွာစိုး လို႔ ဦးဇင္း မေျပာေတာ့ဘူး။ ဦးဇင္းေျပာခ်င္တာေလးက……………….
“သာသနာအတြက္ ဦးဇင္းတို႔ပဲ ရင္ေလးပါ့မယ္။ ဒကာေလးလဲ တိုင္းျပည္တာ၀န္ေတြကလဲ ပိေနေတာ့ ပင္ပန္းပါတယ္။ ဦးဇင္းတို႔ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေတာ္ေတြပဲ အနာဂတ္သာသနာအတြက္ ရင္ေလးပါ့မယ္၊ ဦးဇင္းတို႔အေနနဲ႔ အနာဂတ္သာသနာအတြက္ ရင္ေလးလို႔ကိုပဲ စက္တင္ဘာမွာ ေမတၱာပို႔လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ ၾကတာပါ”
ဒကာေလးရဲ႕ေဆြးေႏြးမႈေတြကို ၿခံဳငံုမိေစမယ့္ စကားတစ္ခြန္းေျပာပါ့မယ္။ အဲဒါကေတာ့………… “ျမတ္ဗုဒၶသာသနာဟာ ေလာကေကာင္းစားေရးအတြက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ” “သာသနာသံုးရပ္ျပန္႔ပြားေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ဖို႔အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားတိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ သာသနာသံုးရပ္ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခိုင္းတာ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာကို ဒကာေလး ဘယ္ေလာက္နားလည္သလဲ။ “ေလာကာႏုကမၸာယ၊ ဟိတာယ၊ သုခါယ = သတၱ၀ါေတြကို အစဥ္သနားေစာင့္ ေရွာက္ျခင္းအက်ိဳးငွါ၊ သတၱ၀ါအမ်ား အစီးအပြား အလို႔ငွါ၊ ခ်မ္းသာအလို႔ငွါ” ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တိုက္တြန္းခဲ့တာပါ။
အပိုင္း (၃) ဆက္ရန္
ျပည္ခ်စ္ဘုန္းဘုန္း
No comments:
Post a Comment